Έπου θεώ, Νόμω πείθου, Θεούς σέβου, Γονείς αίδου, Γνώθι μαθών, Ήττο υπό δικαίου, Ακούσας νόει, Σεαυτόν ίσθι, Γαμείν μέλλε, Καιρόν γνώθι, Φρόνει θνητά, Ξένος ών ίσθι, Εστίαν τίμα, Άρχε σεαυτού, Φίλοις βοήθει, Θυμού κράτει, Πρόνοιαν τίμα, Φρόνησιν άσκει, Όρκω μή χρώ, Φιλίαν αγάπα, Δόξαν δίωκε, Παιδείας αντέχου, Ψέγε μηδένα, Επαίνει αρετήν, Σοφίαν ζήλου, Καλόν εύ λέγε, Πράττε δίκαια, Ευγένειαν άσκει, Φίλους ευνόει, Εχθρούς αμύνου, Κακίας απέχου, Κοινός γίνου, Ελπίδα αίνει, Φυλακή πρόσεχε, Φθονεί μηδένι, Ευεργεσίας τίμα, Ο μέλλεις δός, Τέχνη χρώ, Υφορώ μηδένα, Λαβών αποδός, Ήθος δοκίμαζε, Σοφοίς χρώ, Έυχου δυνατά, Φόνου απέχου, Γνούς πράττε, Φιλόσοφος γίνου, Όσια κρίνε, Ευλόγει πάντας, Διαβολήν μίσει, Δόλον φοβού, Έχων χαρίζου, Υιούς παίδευε, Πάσιν αρμόζου, Ικέτας αίδου, Ύβριν μίσει, Όρα τό μέλλον, Χρόνου φείδου, Μηδέν άγαν, Μέτρον άριστον, Φίλω χαρίζου, Ίδια φύλαττε, Άκουε πάντα, Αλλοτρίων απέχου, Έυφημος ίσθι, Δικαίως κτώ, Αγαθούς τίμα, Κριτήν γνώθι, Γάμους κράτει, Τύχην νόμιζε, Εγγυήν φεύγε, Απλώς διαλέγου, Ομοίοις χρώ, Δαπανών άρχου, Κτώμενος ήδου, Αισχύνην σέβου, Χάριν εκτέλει, Ευτυχίαν εύχου, Τύχην στέργε, Εργάζου κτητά, Ακούων όρα, Παίς όν κόσμιος ίσθι, Γλώτταν ίσχε, Όνειδος έχθαιρε, Κρίνε δίκαια, Ύβριν αμύνου, Αιτίω παρόντα, Χρώ χρήμασιν, Λέγε ειδώς, Φθιμένους μή αδίκει, Αλύπος βίου, Ομίλει πράως, Φιλοφρόνει πάσιν, Ευγνώμων γίνου, Γυναικός άρχε, Ηδονής κραττείν, Υιοίς μη κατάρω, Σεαυτόν εύ ποίει, Ευπροσήγορος γίνου, Πίνων άρμοζε, Μελέτει τό πάν, Μή θρασύνου, Βουλεύου χρόνω, Πόνει μετ΄ ευκλείας, Πράττε συντόμως, Αποκρίνου έν καιρό, Έριν μίσει, Πρεσβύτης εύλογος, Ηβών εγκρατής, Ατυχούντι συνάχθου, Οφθαλμού κράτει, Ομόνοιαν δίωκε, Άρρητον κρύπτε, Τό κρατούν φοβού, φιλίαν φύλαττε, Καιρόν προσδέχου, Έχθρας διέλυε, Τό συμφέρον θηρώ, Ευφημίαν άσκει, Γήρας προσδέχου, Απέχθειαν φεύγε, Επί ρώμη μή καυχώ, Πλούτει δικαίως, Δόξαν μή λείπε, Κακίαν μίσει, Κινδύνευε φρονίμως, Πλούτω απίστει, Χρησμούς θαύμαζε, Απόντι μή μάχου, Μανθάνων μή κάμνε, Σεαυτόν αίδου, Ούς τρέφεις αγάπα, Μή άρχε υβρίζειν, Επαγγέλου μηδενί, Τελεύτα άλυπος, Πρεσβύτερον αίδου, Χαρίζου αβλαβώς, Νεώτερον δίδασκε, Τύχη μή πίστευε, Μή επί παντί λυπού, Επί νεκρώ μή γέλα, Εύ πάσχε ώς θνητός, Βίας μή έχου, Έξ ευγενών γέννα, Μέσος δίκαιος, Τώ βίω μή άχθου, Πέρας επιτελεί μή αποδειλιών, Φειδόμενος μή λείπε, Αδωροδόκητος δίκαζε, Προγόνους στεφάνου, Αμαρτάνων μετανόει, Πράττε αμετανοήτως, Θνήσκε υπέρ πατρίδος.

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Φαντάσματα και άλλες ιστορίες από το Άργος. Δεύτερο μέρος


Σύμφωνα με τα όσα μου διηγήθηκαν, στο νότιο τμήμα της πόλης, στην περιοχή Ξυρόβρυση, στο δρόμο που πλέον οδηγεί στο Δήμο Λέρνας, κατά τη διάρκεια του πολέμου είχαν σκοτωθεί πολλοί Ιταλοί από τους Γερμανούς και είχαν ριχτεί σε έναν ομαδικό τάφο, σε μια περιοχή που υπήρχαν χωμάτινοι λόφοι και σκουπίδια
. Από την περιοχή εκείνη κάθε απόγευμα περνούσαν οι εργάτες στα χωράφια που βρίσκονταν λίγο πιο κάτω. Δεν ήταν λίγες οι φορές που είχαν παρατηρήσει φασματικές φιγούρες να κάνουν βόλτες με τις στρατιωτικές μηχανές τους εκεί στους αμμόλοφους και μάλιστα ακουγόταν καθαρά ο ήχος από τις μηχανές τόσο που οι χωρικοί συνήθως απέφευγαν να περνούν από το σημείο εκείνο μετά τη δύση του Ηλίου. Η αλήθεια είναι πως ο τόπος εκείνος έχει μια παράξενη ενέργεια, όχι απαραίτητα αρνητική αλλά σίγουρα σου προκαλεί μια δυσθυμία, παρά τις δεκαετίες που έχουν περάσει. Δεν ξέρω αν έχει κάποια σχέση, πάντως ο τόπος εκείνος βρίσκεται στην ίδια ευθεία με τον προαναφερόμενο ναό, περίπου 1,5 χιλιόμετρα νοτιότερά του.

Στην οδό που βρίσκεται απέναντι από το ναό, όπως είπαμε και προηγουμένως, έχουν κατά καιρούς αναφερθεί φασματικές παρουσίες και περίεργοι ήχοι. Τα φαινόμενα αυτά αναφέρονται εδώ και περισσότερα από 50 χρόνια και στις παλιότερες εποχές συνέβαιναν όχι μόνο τις νύχτες, όπως και είναι πιο συνηθισμένο. Στη σύγχρονη εποχή έχω κι εγώ παραστεί μάρτυρας του ήχου μου αφήνει μια αλυσίδα επάνω στην άσφαλτο του δρόμου. Αρχικά κανείς νομίζει ότι πρόκειται για κάποιο ζώο, ίσως σκυλί που έχει λυθεί, όμως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Δεν ήταν λίγα τα βράδια που ο ήχος αυτός, συνοδευόμενος από βήματα που έμοιαζαν με οπλές αλόγου ή κατσίκας έγινε το επίκεντρο της προσοχής των κατοίκων, κυρίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες και μάλιστα μετά τον Ιούλιο. Η αίσθηση που άφηνε, παρόλα αυτά, δεν ήταν φόβου αλλά θλίψης. Οι παλαιότεροι κάτοικοι μου διηγήθηκαν πως το φαινόμενο αυτό είχε σημειωθεί από πριν το 1900, τότε που ακόμη δεν υπήρχε άσφαλτος. Να ήταν άραγε κάποια ψυχή που δεν έβρισκε ανάπαυση; Ποιός ξέρει. Οι κάτοικοι εντούτοις απευθύνθηκαν στην Εκκλησία και τέλεσαν ένα μικρό τρισάγιο προς ανάπαυσιν του άγνωστου πνεύματος και η αλήθεια είναι πως εδώ και μερικά χρόνια ο ήχος αυτός δεν έχει ακουστεί ξανά, εκτός και πρόκειται για περιοδικό φαινόμενο ή αν είναι άλλη η αιτιολογία του.

Δεν είναι λίγες και οι ιστορίες που αφορούν στο Κάστρο της πόλης. Για πολλούς θεωρείται ως ένας στοιχειωμένος τόπος, πιθανώς από τα φαντάσματα όλων εκείνων που έχασαν τη ζωή τους μέσα κι έξω από τα τείχη του στους τόσους πολέμους που έζησε. Δεν έχω παρατηρήσει ποτέ τίποτα στο Κάστρο, παρά το γεγονός ότι αρκετά παλιότερα δεν ήταν λίγες οι φορές που είχα δει από το μπαλκόνι μου ανθρώπους με πυρσούς κατά τις μεταμεσονύχτιες ώρες. Οι φήμες της εποχής ήθελαν το Κάστρο να ήταν ο τόπος συνάντησης πιστών του Σατανά, οι οποίοι μαζεύονταν εκεί και πραγματοποιούσαν τις ακατανόμαστες λατρείες τους. Η αλήθεια είναι πως στην αυτοψία που είχα κάνει είχα βρει σημάδια προσωπικής διαμονής στο χώρο, όπως ίχνη φωτιάς, σκουπίδια και σύμβολα στις πέτρες. Παρόλα αυτά, θεωρώ ότι δεν ήταν παρά οικονομικοί μετανάστες που κατέφευγαν εκεί πάνω για να περάσουν τη νύχτα τους, ελλείψει άλλου χώρου.

Αναδημοσίευση από: http://fireoffohat.wordpress.com/

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Παρα πολυ σωστα τα αρθρα σου για το Αργος, ιδιαιτερα ευστοχα μπορω να πω με τα οσα εχω ακουσει τοσα χρονια που ζουσα και ζω εκει.
Ειναι μια πολη με ενα "πεπλο μυστηριου" να την ντυνει τοσα χρονια...
Συγχαρητηρια και για "site" για τα τοσο ενδιαφεροντα αρθρα, την σοβαροτητα που το διακρυνει και το πως εχει αγκαλιασει την "γοητεια του αγνωστου".
Ενας πιστος φιλος και αναγνωστης σας,
Μαριος

StrangeHellas είπε...

Μάριε σ΄ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια. Μόνο το γεγονός που μπήκες στον κόπο να μου τα γράψεις, αποτελούν ανακτίμητο δώρο για μένα!

Εύχομαι η πορεία του blog να είναι αντάξια των προσδοκιών σου!

Σ΄ευχαριστώ και πάλι!

Ιωάννης Καρυοφυλάκης
Strange Hellas