Έπου θεώ, Νόμω πείθου, Θεούς σέβου, Γονείς αίδου, Γνώθι μαθών, Ήττο υπό δικαίου, Ακούσας νόει, Σεαυτόν ίσθι, Γαμείν μέλλε, Καιρόν γνώθι, Φρόνει θνητά, Ξένος ών ίσθι, Εστίαν τίμα, Άρχε σεαυτού, Φίλοις βοήθει, Θυμού κράτει, Πρόνοιαν τίμα, Φρόνησιν άσκει, Όρκω μή χρώ, Φιλίαν αγάπα, Δόξαν δίωκε, Παιδείας αντέχου, Ψέγε μηδένα, Επαίνει αρετήν, Σοφίαν ζήλου, Καλόν εύ λέγε, Πράττε δίκαια, Ευγένειαν άσκει, Φίλους ευνόει, Εχθρούς αμύνου, Κακίας απέχου, Κοινός γίνου, Ελπίδα αίνει, Φυλακή πρόσεχε, Φθονεί μηδένι, Ευεργεσίας τίμα, Ο μέλλεις δός, Τέχνη χρώ, Υφορώ μηδένα, Λαβών αποδός, Ήθος δοκίμαζε, Σοφοίς χρώ, Έυχου δυνατά, Φόνου απέχου, Γνούς πράττε, Φιλόσοφος γίνου, Όσια κρίνε, Ευλόγει πάντας, Διαβολήν μίσει, Δόλον φοβού, Έχων χαρίζου, Υιούς παίδευε, Πάσιν αρμόζου, Ικέτας αίδου, Ύβριν μίσει, Όρα τό μέλλον, Χρόνου φείδου, Μηδέν άγαν, Μέτρον άριστον, Φίλω χαρίζου, Ίδια φύλαττε, Άκουε πάντα, Αλλοτρίων απέχου, Έυφημος ίσθι, Δικαίως κτώ, Αγαθούς τίμα, Κριτήν γνώθι, Γάμους κράτει, Τύχην νόμιζε, Εγγυήν φεύγε, Απλώς διαλέγου, Ομοίοις χρώ, Δαπανών άρχου, Κτώμενος ήδου, Αισχύνην σέβου, Χάριν εκτέλει, Ευτυχίαν εύχου, Τύχην στέργε, Εργάζου κτητά, Ακούων όρα, Παίς όν κόσμιος ίσθι, Γλώτταν ίσχε, Όνειδος έχθαιρε, Κρίνε δίκαια, Ύβριν αμύνου, Αιτίω παρόντα, Χρώ χρήμασιν, Λέγε ειδώς, Φθιμένους μή αδίκει, Αλύπος βίου, Ομίλει πράως, Φιλοφρόνει πάσιν, Ευγνώμων γίνου, Γυναικός άρχε, Ηδονής κραττείν, Υιοίς μη κατάρω, Σεαυτόν εύ ποίει, Ευπροσήγορος γίνου, Πίνων άρμοζε, Μελέτει τό πάν, Μή θρασύνου, Βουλεύου χρόνω, Πόνει μετ΄ ευκλείας, Πράττε συντόμως, Αποκρίνου έν καιρό, Έριν μίσει, Πρεσβύτης εύλογος, Ηβών εγκρατής, Ατυχούντι συνάχθου, Οφθαλμού κράτει, Ομόνοιαν δίωκε, Άρρητον κρύπτε, Τό κρατούν φοβού, φιλίαν φύλαττε, Καιρόν προσδέχου, Έχθρας διέλυε, Τό συμφέρον θηρώ, Ευφημίαν άσκει, Γήρας προσδέχου, Απέχθειαν φεύγε, Επί ρώμη μή καυχώ, Πλούτει δικαίως, Δόξαν μή λείπε, Κακίαν μίσει, Κινδύνευε φρονίμως, Πλούτω απίστει, Χρησμούς θαύμαζε, Απόντι μή μάχου, Μανθάνων μή κάμνε, Σεαυτόν αίδου, Ούς τρέφεις αγάπα, Μή άρχε υβρίζειν, Επαγγέλου μηδενί, Τελεύτα άλυπος, Πρεσβύτερον αίδου, Χαρίζου αβλαβώς, Νεώτερον δίδασκε, Τύχη μή πίστευε, Μή επί παντί λυπού, Επί νεκρώ μή γέλα, Εύ πάσχε ώς θνητός, Βίας μή έχου, Έξ ευγενών γέννα, Μέσος δίκαιος, Τώ βίω μή άχθου, Πέρας επιτελεί μή αποδειλιών, Φειδόμενος μή λείπε, Αδωροδόκητος δίκαζε, Προγόνους στεφάνου, Αμαρτάνων μετανόει, Πράττε αμετανοήτως, Θνήσκε υπέρ πατρίδος.

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

Από υδράργυρο προκλήθηκε η «μητέρα όλων των αφανισμών»;


Ένας από τους βασικούς παράγοντες που οδήγησαν στον τελευταίο μαζικό αφανισμό ειδών στη Γη, πριν από 250 εκατομμύρια χρόνια, υπήρξε ο υδράργυρος, υποστηρίζουν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κάλγκαρι στον Καναδά.


Σε έκθεσή τους που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Geology, λένε ότι τα επίπεδα υδραργύρου από την ηφαιστειακή δραστηριότητα εκείνη την περίοδο ήταν 30 φορές υψηλότερα από αυτά που παρατηρούνται σήμερα, «καθιστώντας το συμβάν πραγματικά καταστροφικό».

Το τέλος της Πέρμιας περιόδου «ήταν η εποχή της εντονότερης ηφαιστειακής δραστηριότητας στην ιστορία της Γης και, όπως γνωρίζουμε σήμερα, οι ηφαιστειακές εκρήξεις αποτελούν τη μεγαλύτερη πηγή υδραργύρου», σημειώνει ο επίκουρος καθηγητής στο καναδικό πανεπιστήμιο και ένας εκ των συντακτών της έκθεσης Στιβ Γκράσμπι. «Κανείς έως σήμερα δεν είχε μελετήσει κατά πόσο ο υδράργυρος ευθυνόταν δυνητικά» για την Πέρμια εξαφάνιση σχεδόν όλων των θαλάσσιων και τεράστιου ποσοστού χερσαίων ειδών, σημειώνει.

Οι ερευνητές μελέτησαν τα γεωλογικά δεδομένα απόθεσης υδραργύρου στη λίμνη Μπιουκάναν της Αρκτικής, η οποία ήταν κάποτε τμήμα της υπερηπείρου Παγγαίας. Όπως γράφουν, τα επίπεδα υδραργύρου στη Φύση ήταν αντίστοιχα με αυτά που σήμερα εκλύονται από ανθρώπινες δραστηριότητες, π.χ. αυτά που παρατηρούνται κοντά σε χυτήρια. Υποστηρίζουν ότι η απώλεια της θαλάσσιας ζωής προκλήθηκε όταν οι ωκεανοί μολύνθηκαν με το δηλητηριώδες μέταλλο.
«Συνήθως τα φύκια λειτουργούν ως “καθαριστές” και θάβουν τον υδράργυρο στα ιζήματα και μετριάζουν τις επιπτώσεις για τους ωκεανούς», εξηγεί ο επίκουρος καθηγητής στο ίδιο πανεπιστήμιο και ερευνητής στο Κέντρο Φυσικών Πόρων του Καναδά Χάμεντ Σανέι. «Σε αυτήν την περίπτωση όμως, η ποσότητα ήταν τόσο τεράστια που τα φύκια δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν τη ζημιά».
Εάν η μόλυνση των οικοσυστημάτων πράγματι συνέβαλε στους μαζικούς αφανισμούς, τότε τα αποτελέσματα της καναδικής μελέτης καταδεικνύουν ακόμη μια φορά πόσο εύκολο είναι να διαταραχθούν οι ισορροπίες στο περιβάλλον. Κατά τους επιστήμονες ωστόσο, δείχνουν επίσης ότι το οικοσύστημα έχει την ικανότητα να «αναγεννιέται» ακόμη και μετά από μεγάλες καταστροφές. Στην περίπτωση της Πέρμιας εξαφάνισης, η Γη κατάφερε να απαλλαγεί από τον υδράργυρο, να σταθεροποιήσει το κλίμα της και να περάσει στην επόμενη φάση της εξέλιξης της ζωής.

Πηγή
στις 11:33 π.μ. Κατηγορία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)