Έπου θεώ, Νόμω πείθου, Θεούς σέβου, Γονείς αίδου, Γνώθι μαθών, Ήττο υπό δικαίου, Ακούσας νόει, Σεαυτόν ίσθι, Γαμείν μέλλε, Καιρόν γνώθι, Φρόνει θνητά, Ξένος ών ίσθι, Εστίαν τίμα, Άρχε σεαυτού, Φίλοις βοήθει, Θυμού κράτει, Πρόνοιαν τίμα, Φρόνησιν άσκει, Όρκω μή χρώ, Φιλίαν αγάπα, Δόξαν δίωκε, Παιδείας αντέχου, Ψέγε μηδένα, Επαίνει αρετήν, Σοφίαν ζήλου, Καλόν εύ λέγε, Πράττε δίκαια, Ευγένειαν άσκει, Φίλους ευνόει, Εχθρούς αμύνου, Κακίας απέχου, Κοινός γίνου, Ελπίδα αίνει, Φυλακή πρόσεχε, Φθονεί μηδένι, Ευεργεσίας τίμα, Ο μέλλεις δός, Τέχνη χρώ, Υφορώ μηδένα, Λαβών αποδός, Ήθος δοκίμαζε, Σοφοίς χρώ, Έυχου δυνατά, Φόνου απέχου, Γνούς πράττε, Φιλόσοφος γίνου, Όσια κρίνε, Ευλόγει πάντας, Διαβολήν μίσει, Δόλον φοβού, Έχων χαρίζου, Υιούς παίδευε, Πάσιν αρμόζου, Ικέτας αίδου, Ύβριν μίσει, Όρα τό μέλλον, Χρόνου φείδου, Μηδέν άγαν, Μέτρον άριστον, Φίλω χαρίζου, Ίδια φύλαττε, Άκουε πάντα, Αλλοτρίων απέχου, Έυφημος ίσθι, Δικαίως κτώ, Αγαθούς τίμα, Κριτήν γνώθι, Γάμους κράτει, Τύχην νόμιζε, Εγγυήν φεύγε, Απλώς διαλέγου, Ομοίοις χρώ, Δαπανών άρχου, Κτώμενος ήδου, Αισχύνην σέβου, Χάριν εκτέλει, Ευτυχίαν εύχου, Τύχην στέργε, Εργάζου κτητά, Ακούων όρα, Παίς όν κόσμιος ίσθι, Γλώτταν ίσχε, Όνειδος έχθαιρε, Κρίνε δίκαια, Ύβριν αμύνου, Αιτίω παρόντα, Χρώ χρήμασιν, Λέγε ειδώς, Φθιμένους μή αδίκει, Αλύπος βίου, Ομίλει πράως, Φιλοφρόνει πάσιν, Ευγνώμων γίνου, Γυναικός άρχε, Ηδονής κραττείν, Υιοίς μη κατάρω, Σεαυτόν εύ ποίει, Ευπροσήγορος γίνου, Πίνων άρμοζε, Μελέτει τό πάν, Μή θρασύνου, Βουλεύου χρόνω, Πόνει μετ΄ ευκλείας, Πράττε συντόμως, Αποκρίνου έν καιρό, Έριν μίσει, Πρεσβύτης εύλογος, Ηβών εγκρατής, Ατυχούντι συνάχθου, Οφθαλμού κράτει, Ομόνοιαν δίωκε, Άρρητον κρύπτε, Τό κρατούν φοβού, φιλίαν φύλαττε, Καιρόν προσδέχου, Έχθρας διέλυε, Τό συμφέρον θηρώ, Ευφημίαν άσκει, Γήρας προσδέχου, Απέχθειαν φεύγε, Επί ρώμη μή καυχώ, Πλούτει δικαίως, Δόξαν μή λείπε, Κακίαν μίσει, Κινδύνευε φρονίμως, Πλούτω απίστει, Χρησμούς θαύμαζε, Απόντι μή μάχου, Μανθάνων μή κάμνε, Σεαυτόν αίδου, Ούς τρέφεις αγάπα, Μή άρχε υβρίζειν, Επαγγέλου μηδενί, Τελεύτα άλυπος, Πρεσβύτερον αίδου, Χαρίζου αβλαβώς, Νεώτερον δίδασκε, Τύχη μή πίστευε, Μή επί παντί λυπού, Επί νεκρώ μή γέλα, Εύ πάσχε ώς θνητός, Βίας μή έχου, Έξ ευγενών γέννα, Μέσος δίκαιος, Τώ βίω μή άχθου, Πέρας επιτελεί μή αποδειλιών, Φειδόμενος μή λείπε, Αδωροδόκητος δίκαζε, Προγόνους στεφάνου, Αμαρτάνων μετανόει, Πράττε αμετανοήτως, Θνήσκε υπέρ πατρίδος.

Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

Το φάντασμα του νεκρού ιερέα


Έχω κι εγώ μια παρόμοια εμπειρία. Σημερινή όμως.

Με λένε Παναγιώτη. Ο πατέρας μου έχει αποκτήσει το 1980 ένα σπίτι σε ένα μικρό νησί των Δωδεκανήσων. Εγώ σπανιότατα πήγαινα εκεί και το χρησιμοποιούσε ο πατέρας μου όταν ήταν δημόσιος υπάλληλος (τώρα είναι συνταξιούχος).


Εγώ από την Αθήνα δεν γουστάριζα να πηγαίνω πουθενά τον χειμώνα, έλα όμως που κι εγώ είμαι δημόσιος υπάλληλος και είχε έρθει και η δική μου σειρά για εκτός έδρας. Έτσι αφού μπορούσα να διαλέξω νησί πήγα στο δικό μας.

Το σπίτι είναι σε ένα έρημο χωριό με 5-6 οικογένειες τον χειμώνα και όταν πήγα εγώ δεν υπήρχε άνθρωπος. Τα βράδια που πήγαινα σπίτι για να κοιμηθώ άκουγα πάντα ραδιόφωνο. Μια μέρα όμως που πήγα κουρασμένος δεν άνοιξα ραδιόφωνο και με πήρε ο ύπνος στις δέκα το βράδυ ( κι έκανε ένα κρύο!).

Στις μία ξύπνησα από ψίθυρο που ερχόταν από το υπόγειο του σπιτιού (είναι διώροφο με υπόγειο στην πλαγιά του βουνού). Οι ψίθυροι συνεχίστηκαν για δύο μέρες. Την Τρίτη μέρα που πονηρεύτηκα και αποφάσισα να ερευνήσω η υπηρεσία μου ζήτησε να επιστρέψω στην Αθήνα.

Γυρνώντας σπίτι το είπα στον πατέρα μου και αυτός, 75 χρονών τώρα, μου απάντησε ότι όχι μόνο ψίθυρους αλλά και εγώ είδα και οπτασία να ανεβαίνει την εσωτερική ξύλινη σκάλα! Τα έπαιξα και ρώτησα σε ποιόν ανήκε το σπίτι πριν και έμαθα σε ιερέα. Μετά από όλα αυτά σκέφτηκα ότι οι ψίθυροι τότε ίσως να ακούγονταν σαν λειτουργία.

Σημ: Ευχαριστώ πολύ τον φίλο αναγνώστη που μπήκε στον κόπο να γράψει την εμπειρία του.
StrangeHellas
στις 9:46 μ.μ. Κατηγορία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)