Έπου θεώ, Νόμω πείθου, Θεούς σέβου, Γονείς αίδου, Γνώθι μαθών, Ήττο υπό δικαίου, Ακούσας νόει, Σεαυτόν ίσθι, Γαμείν μέλλε, Καιρόν γνώθι, Φρόνει θνητά, Ξένος ών ίσθι, Εστίαν τίμα, Άρχε σεαυτού, Φίλοις βοήθει, Θυμού κράτει, Πρόνοιαν τίμα, Φρόνησιν άσκει, Όρκω μή χρώ, Φιλίαν αγάπα, Δόξαν δίωκε, Παιδείας αντέχου, Ψέγε μηδένα, Επαίνει αρετήν, Σοφίαν ζήλου, Καλόν εύ λέγε, Πράττε δίκαια, Ευγένειαν άσκει, Φίλους ευνόει, Εχθρούς αμύνου, Κακίας απέχου, Κοινός γίνου, Ελπίδα αίνει, Φυλακή πρόσεχε, Φθονεί μηδένι, Ευεργεσίας τίμα, Ο μέλλεις δός, Τέχνη χρώ, Υφορώ μηδένα, Λαβών αποδός, Ήθος δοκίμαζε, Σοφοίς χρώ, Έυχου δυνατά, Φόνου απέχου, Γνούς πράττε, Φιλόσοφος γίνου, Όσια κρίνε, Ευλόγει πάντας, Διαβολήν μίσει, Δόλον φοβού, Έχων χαρίζου, Υιούς παίδευε, Πάσιν αρμόζου, Ικέτας αίδου, Ύβριν μίσει, Όρα τό μέλλον, Χρόνου φείδου, Μηδέν άγαν, Μέτρον άριστον, Φίλω χαρίζου, Ίδια φύλαττε, Άκουε πάντα, Αλλοτρίων απέχου, Έυφημος ίσθι, Δικαίως κτώ, Αγαθούς τίμα, Κριτήν γνώθι, Γάμους κράτει, Τύχην νόμιζε, Εγγυήν φεύγε, Απλώς διαλέγου, Ομοίοις χρώ, Δαπανών άρχου, Κτώμενος ήδου, Αισχύνην σέβου, Χάριν εκτέλει, Ευτυχίαν εύχου, Τύχην στέργε, Εργάζου κτητά, Ακούων όρα, Παίς όν κόσμιος ίσθι, Γλώτταν ίσχε, Όνειδος έχθαιρε, Κρίνε δίκαια, Ύβριν αμύνου, Αιτίω παρόντα, Χρώ χρήμασιν, Λέγε ειδώς, Φθιμένους μή αδίκει, Αλύπος βίου, Ομίλει πράως, Φιλοφρόνει πάσιν, Ευγνώμων γίνου, Γυναικός άρχε, Ηδονής κραττείν, Υιοίς μη κατάρω, Σεαυτόν εύ ποίει, Ευπροσήγορος γίνου, Πίνων άρμοζε, Μελέτει τό πάν, Μή θρασύνου, Βουλεύου χρόνω, Πόνει μετ΄ ευκλείας, Πράττε συντόμως, Αποκρίνου έν καιρό, Έριν μίσει, Πρεσβύτης εύλογος, Ηβών εγκρατής, Ατυχούντι συνάχθου, Οφθαλμού κράτει, Ομόνοιαν δίωκε, Άρρητον κρύπτε, Τό κρατούν φοβού, φιλίαν φύλαττε, Καιρόν προσδέχου, Έχθρας διέλυε, Τό συμφέρον θηρώ, Ευφημίαν άσκει, Γήρας προσδέχου, Απέχθειαν φεύγε, Επί ρώμη μή καυχώ, Πλούτει δικαίως, Δόξαν μή λείπε, Κακίαν μίσει, Κινδύνευε φρονίμως, Πλούτω απίστει, Χρησμούς θαύμαζε, Απόντι μή μάχου, Μανθάνων μή κάμνε, Σεαυτόν αίδου, Ούς τρέφεις αγάπα, Μή άρχε υβρίζειν, Επαγγέλου μηδενί, Τελεύτα άλυπος, Πρεσβύτερον αίδου, Χαρίζου αβλαβώς, Νεώτερον δίδασκε, Τύχη μή πίστευε, Μή επί παντί λυπού, Επί νεκρώ μή γέλα, Εύ πάσχε ώς θνητός, Βίας μή έχου, Έξ ευγενών γέννα, Μέσος δίκαιος, Τώ βίω μή άχθου, Πέρας επιτελεί μή αποδειλιών, Φειδόμενος μή λείπε, Αδωροδόκητος δίκαζε, Προγόνους στεφάνου, Αμαρτάνων μετανόει, Πράττε αμετανοήτως, Θνήσκε υπέρ πατρίδος.

Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

Επαφή με Δαίμονα


Αυτόν τον τρόμο που έζησα εύχομαι να μην το ζήσει κανείς. Έχω φοβίες για όλη μου τη ζωή, όλα τα θυμάμαι σαν να ήταν τώρα κι ας περάσανε 38 χρόνια.


Ήταν Ιούλιος του 1974, θερινό ηλιοστάσιο, βράδιαζε στις 9 το βράδυ. Εκείνη την μέρα με άλλα παιδιά παίζαμε μπάλα καταμεσής του δρόμου, αδιάκοπο παιχνίδι πάνω κάτω μέχρι να βραδιάσει. Εκείνη την ώρα λοιπόν, στο τέλος του παιχνιδιού, το τελευταίο παιδί κλώτσησε δυνατά την μπάλα και όλοι έφυγαν. Έλα όμως που η μπάλα ήταν δική μου και πήγα να την μαζέψω σε παράδρομο στενό κατηφορικό, εκεί είχε σταματήσει σε τρία σκαλάκια.

Πλησίασα και έσκυψα να την πάρω. Ξάφνου από πάνω μου αισθάνομαι μια παρουσία, σηκώνω το κεφάλι μου και τι να δω από πάνω μου φίλοι; Ήταν μια γριά με μακριά ξέπλεκα άσπρα μαλλιά και νύχια μακριά 2 – 3 εκατοστά. Πήγα να προφέρω τα θεία αλλά κοιτώντας προσεκτικά διαπίστωσα ότι δεν είχε κόρες, μόνο ασπράδι των ματιών.

Εξαφανίστηκα κατευθείαν χωρίς να κοιτάξω πίσω. Στον παραπάνω δρόμο, 30 -40 μέτρα μακριά, με περίμενε ο ξάδελφος μου. Εγώ ήμουν 10 χρονών και αυτός 13.
–Ρε, του λέω, εκεί κάτω έχει έναν δαίμονα.
-Μη μιλάς, μου λέει, και μην το πείς πουθενά.

Μετά από 20 χρόνια πήγα στο ίδιο σημείο για δουλειά. Εκεί συνάντησα έναν άλλον συνομήλικο μου και αφού τον ψιλογνώριζα από το σχολείο του το εκμυστηρεύτηκα.
-Ρε, μου λέει, γιατί μου το θυμίζεις; Εγώ την γριά την βλέπω τις άγριες νύχτες στις ταράτσες!

Δεν ξανάνοιξα το στόμα μου. Καλύτερα να το ξαναθάψω μέσα μου. Εγώ όμως είχα μεγάλη περιέργεια γιατί ο ξάδελφος μου είπε να αποσιωπήσω το γεγονός με τον δαίμονα και θυμήθηκα ένα γεγονός που είχε γίνει λίγο νωρίτερα από το δικό μου.

Το σπίτι μου έμενα μαζί με τους δικούς μου ήταν ένα διώροφο και του ξαδέλφου μου ήταν μια παράγκα πίσω από το δικό μου με αυλή 15 επί 15 μέτρα και στα σύνορα με την διπλανή οικοδομή είχαν ένα πηγάδι με ανεμόμυλο.

Μια νύχτα τα μεσάνυχτα ξύπνησα μέσα σε φασαρία και τρομοκρατημένος αντίκρισα το εξής θέαμα: Όλη η οικογένεια του ξαδέλφου μου ήταν σχεδόν πάνω στον ανεμόμυλο και με δαυλούς στα χέρια φώναζαν: - Φύγε πνεύμα φύγε θα σε κάψουμε. Ίσως γι΄ αυτό μου είπε να μην μιλήσω.

Σημ: Ευχαριστώ πολύ τον φίλο αναγνώστη που μπήκε στον κόπο να γράψει την εμπειρία του.
StrangeHellas

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Γεια σου φίλε, μπορεί να σου φανεί κάπως παράξενο, αλλά είμαι κάπως σχετικός με το θέμα, κι υπάρχει σοβαρός λόγος που πρέπει να επικοινωνήσω μαζί σου...
Αν μπορείς απάντα με ένα σχόλιο και πες μου αν γίνεται κάπως...