Έπου θεώ, Νόμω πείθου, Θεούς σέβου, Γονείς αίδου, Γνώθι μαθών, Ήττο υπό δικαίου, Ακούσας νόει, Σεαυτόν ίσθι, Γαμείν μέλλε, Καιρόν γνώθι, Φρόνει θνητά, Ξένος ών ίσθι, Εστίαν τίμα, Άρχε σεαυτού, Φίλοις βοήθει, Θυμού κράτει, Πρόνοιαν τίμα, Φρόνησιν άσκει, Όρκω μή χρώ, Φιλίαν αγάπα, Δόξαν δίωκε, Παιδείας αντέχου, Ψέγε μηδένα, Επαίνει αρετήν, Σοφίαν ζήλου, Καλόν εύ λέγε, Πράττε δίκαια, Ευγένειαν άσκει, Φίλους ευνόει, Εχθρούς αμύνου, Κακίας απέχου, Κοινός γίνου, Ελπίδα αίνει, Φυλακή πρόσεχε, Φθονεί μηδένι, Ευεργεσίας τίμα, Ο μέλλεις δός, Τέχνη χρώ, Υφορώ μηδένα, Λαβών αποδός, Ήθος δοκίμαζε, Σοφοίς χρώ, Έυχου δυνατά, Φόνου απέχου, Γνούς πράττε, Φιλόσοφος γίνου, Όσια κρίνε, Ευλόγει πάντας, Διαβολήν μίσει, Δόλον φοβού, Έχων χαρίζου, Υιούς παίδευε, Πάσιν αρμόζου, Ικέτας αίδου, Ύβριν μίσει, Όρα τό μέλλον, Χρόνου φείδου, Μηδέν άγαν, Μέτρον άριστον, Φίλω χαρίζου, Ίδια φύλαττε, Άκουε πάντα, Αλλοτρίων απέχου, Έυφημος ίσθι, Δικαίως κτώ, Αγαθούς τίμα, Κριτήν γνώθι, Γάμους κράτει, Τύχην νόμιζε, Εγγυήν φεύγε, Απλώς διαλέγου, Ομοίοις χρώ, Δαπανών άρχου, Κτώμενος ήδου, Αισχύνην σέβου, Χάριν εκτέλει, Ευτυχίαν εύχου, Τύχην στέργε, Εργάζου κτητά, Ακούων όρα, Παίς όν κόσμιος ίσθι, Γλώτταν ίσχε, Όνειδος έχθαιρε, Κρίνε δίκαια, Ύβριν αμύνου, Αιτίω παρόντα, Χρώ χρήμασιν, Λέγε ειδώς, Φθιμένους μή αδίκει, Αλύπος βίου, Ομίλει πράως, Φιλοφρόνει πάσιν, Ευγνώμων γίνου, Γυναικός άρχε, Ηδονής κραττείν, Υιοίς μη κατάρω, Σεαυτόν εύ ποίει, Ευπροσήγορος γίνου, Πίνων άρμοζε, Μελέτει τό πάν, Μή θρασύνου, Βουλεύου χρόνω, Πόνει μετ΄ ευκλείας, Πράττε συντόμως, Αποκρίνου έν καιρό, Έριν μίσει, Πρεσβύτης εύλογος, Ηβών εγκρατής, Ατυχούντι συνάχθου, Οφθαλμού κράτει, Ομόνοιαν δίωκε, Άρρητον κρύπτε, Τό κρατούν φοβού, φιλίαν φύλαττε, Καιρόν προσδέχου, Έχθρας διέλυε, Τό συμφέρον θηρώ, Ευφημίαν άσκει, Γήρας προσδέχου, Απέχθειαν φεύγε, Επί ρώμη μή καυχώ, Πλούτει δικαίως, Δόξαν μή λείπε, Κακίαν μίσει, Κινδύνευε φρονίμως, Πλούτω απίστει, Χρησμούς θαύμαζε, Απόντι μή μάχου, Μανθάνων μή κάμνε, Σεαυτόν αίδου, Ούς τρέφεις αγάπα, Μή άρχε υβρίζειν, Επαγγέλου μηδενί, Τελεύτα άλυπος, Πρεσβύτερον αίδου, Χαρίζου αβλαβώς, Νεώτερον δίδασκε, Τύχη μή πίστευε, Μή επί παντί λυπού, Επί νεκρώ μή γέλα, Εύ πάσχε ώς θνητός, Βίας μή έχου, Έξ ευγενών γέννα, Μέσος δίκαιος, Τώ βίω μή άχθου, Πέρας επιτελεί μή αποδειλιών, Φειδόμενος μή λείπε, Αδωροδόκητος δίκαζε, Προγόνους στεφάνου, Αμαρτάνων μετανόει, Πράττε αμετανοήτως, Θνήσκε υπέρ πατρίδος.

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

O υπόγειος μυστικός ναός στην Θεσσαλονίκη, και η σιωπή του Ώρου


Είναι μια συννεφιασμένη μέρα του 1939,και ο αρχαιολόγος Χ.Μακαρονάς,βυθίζεται σε ένα μυστικό κόσμο.Βαδίζει επιφυλακτικά σε έναν υπόγειο στενό διάδρομο,και η δέσμη φωτός που στέλνει ο φανός που κρατά,σκορπά ολόγυρα τερατώδεις σκιές που τρεμοπαίζουν στους τοίχους,αρχίζοντας να χορεύουν γύρω του και να τον κοροϊδεύουν.Αιγυπτιακά σύμβολα στο δάπεδο τον προειδοποιούν για τις κατάρες που πρόκειται να πέσουν επάνω του,αν συνεχίσει αυτήν την υπόγεια διαδρομή.
Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι θα μπορούσε να σκέφτονταν ένας αρχαιολόγος,που αναζητούσε στον χρόνο αυτό που όλοι έψαχναν στο χώρο,πόσο μάλλον ,όταν το αναζητουσε στις παραμονές του μεγάλου πολέμου,όταν την ίδια εποχή οι Ναζί έσκαβαν για να ανακαλύψουν την υπόγεια μυστική Υπερβόρεια..


Ο διάδρομος τον οδήγησε στην είσοδο μιας κρύπτης.Όταν παραμερίστηκε η πόρτα ,το φως του αποκάλυψε μια
λευκή μορφή,μετρίου αναστηματος.Οπισθοχώρησε λίγο τρομαγμένος,σκεπτόμενος ίσως κάποιο φάντασμα-φρουρό του τόπου.Αμέσως όμως χαλάρωσε.Η μορφή ήταν ένα άγαλμα.Παρίστανε ένα γυμνό παιδί που στο αριστερό του χέρι κρατούσε ένα κέρας.Το βλέμμα του ήταν πολύ παράξενο,και ύψωνε το δεξί του χέρι στα χείλη.Ο εισβολέας αρχαιολόγος,αναγνώρισε την χαρακτηριστική χειρονομία που επιβάλλει την σιωπή στους μυημένους.Ένιωσε ένα μικρό ρίγος όταν συνειδητοποίησε πως αυτός που έκανε αυτήν την χειρονομία ήταν ο θεός Ώρος...

Βέβαια θα ήταν παράλογο να μη μιλησει για αυτήν του την αποκάλυψη,αλλα το σίγουρο είναι ότι πολύ λίγοι γνωρίζουν για εκείνη την υπόγεια διαδρομή-κάτω από την μικρή λίθινη Σφίγγα που βρήκαν εκεί-σε κάποιο μυστικό μέρος της περιοχής Διοικητηρίου,της Θεσσαλονίκης.Ο ίδιος όμως γράφει:
''Ο συντάκτης των γραμμών τούτων,συνεπιβλέπων μετά του καθηγητού κ.Πελεκίδη εις τας εργασίας,και κατελθών εις την κρύπτην ευθύς ως αυτή την ηνοίχθη,ευρέθει πρώτος ενώπιον του απροσδόκητου και μυστηριωδώς υποβλητικού περιβάλλοντος.Η ζωηρά συγκίνησις του,ιδίος από τον εξαφνικόν αντίκρυσμα της αγαθής μορφής του θεού,οι οποία σχεδόν εζωντάνευε από το σαλεύον αμυδρόν φως του ηλεκτρικού φανού,θα μείνη ασφαλώς αλησμόνητος..(Χ.Μακαρονάς,Ανασκαφή παρά το Σεραπείον-Μακεδονικά αριθμός 1(1940)465,σημ.1)


Η διαφορά που υπήρχε στην τοιχοδομία της κρύπτης,έδειχνε ότι ήταν πολύ προγενέστερη από το υπόλοιπο κτίσμα της επιφάνειας,και ήταν φανερό ότι προορίζονταν για την μυστική λατρεία των αιγυπτίων θεών.Στο βάθος της καμαρόσκεπης κρύπτης ανακαλύφθηκε μια Ερμαϊκη στήλη,τοποθετημένη ακριβώς κάτω από το ιδιόρρυθμο οικοδόμημα(8Χ11μ) της επιφάνειας,που ήταν ρωμαϊκης προέλευσης.Ανακαλύφθηκαν,επίσης,οι κεφαλές του Σεράπειδος και της Ίσιδος(και άλλα κεφάλια)και η μικρή λίθινη σφίγγα...Το άγαλμα του θεού Ώρου,μπορεί κανείς να το δει στο αρχαιολογικό μουσείο της Θεσσαλονίκης,μαζί με τα άλλα ευρήματα που ανασύρθηκαν από το Σεραπείον στο Διοικητήριο.Συνεχίζει να προτείνη το δάχτυλο μπροστά στα χείλη απαιτώντας ή υπενθυμίζοντας τον νόμο της σιωπής.

Φαντάζομαι(γιατί έτσι μ'αρέσει περισσότερο) πως η σιωπή αυτή είναι πνευματική και δεν έχει να κάνει με την ομιλία ή την ομολογία.Είναι η σιωπή που βασιλεύει μεσα στα κεφάλια και στις ψυχές,και όχι η σιωπή που σφραγίζει το στόμα κάποιου για να μη μεταδόσει τη γνώση.Είναι σαν να σου λέει"Μη μιλάς σε όσους έχουν τη σιωπή μέσα στα κεφάλια τους-δηλαδή τους κουφούς-γιατί δεν θα σε ακόυσουν.."
Ανέκαθεν σκεφτόμουν ότι αφού δεν θα με ακούσουν,τότε μπορώ να μιλάω και να ακούω τα δώρα της γνώσης,χωρίς να φοβάμαι αν οι μουγκοί μου μιλήσουν κι αν οι κουφοί με ακούσουν.Άλλωστε ο καθένας παίρνει αυτό που του αναλογεί,κι εσύ συμμετέχεις ελάχιστα σε αυτό το πολύ πρωσοπικό παιχνίδι,ότι κι αν πεις...

Ο καθένας μας προσπαθεί να ακούσει μια ψιθυριστή φωνή,μέσα στην σιωπή του κεφαλιού του,που ακόμα και να του μιλήσει, δεν μπορεί να μεταδόσει τα λόγια της παρά μόνο σε αυτούς που την ακούν κι οι ίδιοι.Αυτό δεν είναι νόμος ,αλλά οι πιο μοναχική αλήθεια.Μπορείς να φανταστείς πόσες εκατοντάδες χρόνια,περίμενε ο Ώρος μοναχός του μέσα στο σκοτάδι εκείνης της υπόγειας κρύπτης;...

Φωτό:Ο θεός Ώρος με την χαρακτηριστική του κίνηση, επιβάλλει την σιωπή στους "μυημένους"-Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης-

Από το βιβλίο "Μυστική Ελλαδα"

Πηγη.Βισάλτης

Αναδημοσίευση από: http://greeksurnames.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια: