Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010
Μια γη από …χρυσάφι
Οικονομικά εκμεταλλεύσιμο το ουράνιο της ορεινής περιοχής μας και ο χρυσός της Ροδόπης, λέει το ΙΓΜΕ Ξάνθης
Το έχουμε γράψει και αναδείξει μέσα από ρεπορτάζ μας κατ’ επανάληψη με στόχο να ενεργοποιήσουμε τους φορείς της αυτοδιοίκησης και την πολιτεία να σταματήσουν να ολιγωρούν και να κινηθούν προς τη σωστή κατεύθυνση. Αναδείξαμε, παρουσιάζοντας έρευνες και μελέτες του ΙΓΜΕ και ελληνικών πανεπιστημίων ότι έχουμε ένα «θησαυρό» στα χώματά μας σαν περιοχή, ένα ορυκτό πλούτο εκμεταλλεύσιμο που αποτελείται από μεταλλεύματα, διαμάντια , χρυσό, ουράνιο που θα μπορούσε ένα βασικό πυλώνα για την περιοχή μας , ν’ ανοίξει θέσεις εργασίας, να δημιουργήσει μια υπεραξία που θα την καρπωθεί η τοπική κοινωνία.
Όμως παραμένει επί αιώνες ανεκμετάλλευτος και ιδιαίτερα τώρα που η οικονομική κρίση καθιστά επιτακτική την ανάγκη στροφής της οικονομικής πολιτικής στην παραγωγική διαδικασία με ζητούμενο την παραγωγή πλούτου από πρωτογενείς πηγές, δεν γίνεται καμιά ενέργεια προς αυτή την κατεύθυνση. Και η πρωταρχική αιτία επικεντρώνεται κυρίως στο γεγονός ότι δεν υπάρχει μια γεωλογική πολιτική, ένας σχεδιασμός εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου. Το πρόβλημα επιδεινώνονται από την ασαφή νομοθεσία, την γραφειοκρατία που «πνίγει» την επιχειρηματική δράση καθώς επίσης και την κακώς εννοούμενη οικολογική ευαισθησία που πολλές φορές λειτουργεί σαν «μέγγενη» σε τέτοιου είδους δράσεων. Στο «μέτρο» στηρίχθηκε ο αρχαίος πολιτισμός και είναι γνωστό ότι στην περιοχή μας κατά την αρχαιότητα γινόταν και εξορύξεις μαρμάρων και χρυσού (Παγγαίο, Θάσος) όμως οι νεότεροι φαίνεται ότι αγνοούν ότι το «άριστον» βρίσκεται στο «μέτρον».
Αναξιοποίητος ορυκτός πλούτος 20 δις στη Β. Ελλάδα
Σε ημερίδα (29/5/2010 στην Θεσσαλονίκη) που διοργάνωσε η εφημερίδα ΕΞΠΡΕΣ και ο Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (το «Ε» κατέγραψε τα αποτελέσματα σε ρεπορτάζ, φύλλο 11/6/2010) όπου μίλησαν κορυφαίοι καθηγητές πανεπιστημίων αποτιμήθηκε σε … 20 δισεκατομμύρια ευρώ η αξία – με βάση τις τρέχουσες τιμές των μετάλλων – των βεβαιωμένων αποθεμάτων νικελίου, ψευδαργύρου, μολύβδου, χαλκού, χρυσού και αργύρου στη Μακεδονία και στην Θράκη και ότι η Βόρεια Ελλάδα χάνει επενδύσεις που σε ύψος προσεγγίζουν και ίσως ξεπερνούν τα 2 δις ευρώ από το γεγονός ότι δεν εκμεταλλεύεται τα σημαντικά αποθέματα χρυσού που διαθέτει στο υπέδαφός της τα οποία υπάρχουν στην περιοχή των Σαπών στο νομό Ροδόπης και στην Χαλκιδική. Όπως είναι γνωστό και στις δύο περιοχές η όποια κίνηση για εκμετάλλευση έπεσε στο κενό μετά από σφοδρή αντίδραση των τοπικών κοινωνιών. Όπως είναι γνωστό επίσης από έρευνες που διενήργησε το ΙΓΜΕ – παράρτημα Ξάνθης στην ορεινή περιοχή του νομού μας υπάρχει ουράνιο, βιομηχανικά ορυκτά, γεωθερμικό πεδίο (Θερμών – Ερασμίου, Κεσσάνης), ενώ στην ευρύτερη περιοχή της Καβάλας υπάρχει μαρμαροφόρα φλέβα που εκτείνεται μέχρι τα ορεινά του νομού μας που καλύπτει το 80% της παραγωγής μαρμάρου στη χώρα μας.
Έχουμε ορυκτό πλούτο και δεν τον εκμεταλλευόμαστε…
Ο διευθυντής του ΙΓΜΕ Ξάνθης κ. Επιτρόπου έχει επισημάνει πολλές φορές ότι οι έρευνες του ΙΓΜΕ δείχνουν ότι το ουράνιο είναι οικονομικά εκμεταλλεύσιμο όπως και ο χρυσός και βεβαίως τα βιομηχανικά ορυκτά στην περιοχή μας. Στο ρεπορτάζ του «Ε» της 11/6/2010 έλεγε: « Γενικά η περιφέρειά μας έχει ένα σημαντικό πλούτο σε ορυκτά. Το ουράνιο που υπάρχει στον ορεινό όγκο της Ροδόπης και ο χρυσός στις Σάπες που καταγράφονται ως μικρομεσαία κοιτάσματα έχουν τη δυνατότητα οικονομικής εκμετάλλευσης. Ο χρυσός στη Ροδόπη είναι από τα ελάχιστα κοιτάσματα χρυσού στην Ευρώπη. Όλα όμως παραμένουν αναξιοποίητα. Πρέπει κάποτε η πολιτεία να υπολογίσει και να μεριμνήσει ώστε να αξιοποιηθεί ο ορυκτός πλούτος της χώρας ».
Εθνική απώλεια η μη αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου
Στα συμπεράσματα της ημερίδας αναφέρονταν: «Η εθνική αξιοποίηση του ορυκτού μας πλούτου εξαρτάται από την επίλυση των χρόνιων προβλημάτων τα οποία ταλαιπωρούν τον εξορυκτικό κλάδο, όπως η έλλειψη ολοκληρωμένου χωροταξικού σχεδιασμού, οι δυσκολίες πρόσβασης σε φυσικούς πόρους καθώς και οι χρονοβόρες και πολύπλοκες -πολλές φορές απρόβλεπτες- διαδικασίες αδειοδότησης.
Ο μέσος όρος χρόνου για την εξασφάλιση μιας άδειας στην Ελλάδα είναι περίπου 6-7 χρόνια, όταν στην Ευρώπη γνωρίζεις αν θα την πάρεις ή όχι σε 6-7 μήνες. Υπό τις σημερινές δύσκολες οικονομικές συνθήκες που αντιμετωπίζει η χώρα μας αποτελεί πλέον κρίσιμη επιλογή της πολιτείας να εκφραστεί αν επιθυμεί ή όχι την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου και ότι εφόσον συμβαίνει το πρώτο, τότε να προχωρήσει άμεσα σε αποσαφήνιση της νομοθεσίας, η οποία πολλές φορές είναι αντικρουόμενη, στην απλούστευση και επιτάχυνση των διαδικασιών και στην αντιμετώπιση του θέματος των τοπικών κοινωνιών και των αντιδράσεων που εκφράζουν. Ο ορυκτός πλούτος είναι εθνικός πλούτος και η άκρατη ή μη σταθμισμένη απόρριψη του είναι βέβαιο ότι λειτουργεί ως μελλοντική εθνική απώλεια, με απρόβλεπτες συνέπειες για τη διασφάλιση της αναπτυξιακής πορείας της χώρας».
«Δεν έχουμε την πολυτέλεια να αφήσουμε ανεκμετάλλευτο αυτόν τον πλούτο»
Σε πρόσφατο ρεπορτάζ του «Έθνους και της εφημερίδας «Ημερησία» αναφέρεται αυτό ακριβώς που είχε επισημάνει το «Ε». Συγκεκριμένα ο αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, γενικός διευθυντής του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ), κ. Παπαβασιλείου τονίζει: «Δεν έχουμε την πολυτέλεια να αφήσουμε ανεκμετάλλευτο αυτόν τον πλούτο, ιδιαίτερα στην παρούσα οικονομική συγκυρία. Δεν υπάρχει δικαιολογία για νέες καθυστερήσεις» και επισημαίνει ότι το ΙΓΜΕ έχει «χαρτογραφήσει» όλα τα κοιτάσματα των Μη Ενεργειακών Μεταλλικών Ορυκτών (ΜΕΜΟ) στη Μακεδονία και τη Θράκη, επισημαίνει στον χάρτη εκείνα που είναι άμεσα εκμεταλλεύσιμα και άλλα που απαιτούν περαιτέρω έρευνα για τη βιώσιμη εξόρυξή τους, ενώ σημειώνει και νέες περιοχές κοιτασματολογικού ενδιαφέροντος.
Σύμφωνα με τον οικονομικό γεωλόγο, διευθυντή Κ. Μακεδονίας του ΙΓΜΕ, Ν.Αρβανιτίδη, που έχει κάνει την επεξεργασία, αξιοποιείται σήμερα ένα πολύ μικρό μέρος των βεβαιωμένων αποθεμάτων χρυσού, αργύρου, χαλκού, μολύβδου, ψευδαργύρου, νικελίου και άλλων μετάλλων στη Β. Ελλάδα, η αξία των οποίων ξεπερνά τα 20 δις ευρώ.
Τι κρύβει η Θρακιώτικη γη
Σύμφωνα με το ΙΓΜΕ η θρακιώτικη γη έχει: Επιθερμικά συστήματα χρυσού που συνδέονται μεταλλογενετικά με ηφαιστειακά πετρώματα και σχετικούς ηφαιστεοιζηματογενείς σχηματισμούς (γεωτεκτονικό περιβάλλον νησιωτικού μαγματισμού).
Βεβαιωμένα αποθέματα 23,7 τόνων επιθερμικού χρυσού υπάρχει στις Σάπες Ροδόπης (στα μεταλλοφόρα σώματα Οχιάς και Αγ.Δημητρίου), και 54 τόνοι στο Πέραμα του Έβρου. Αντίστοιχα, έχουν εντοπιστεί και 109,8 τόνοι αργύρου (96 στο Πέραμα και 13,8 στις Σάπες).
Το σύνολο των εκμεταλλεύσιμων αποθεμάτων χρυσού στη Βόρεια Χαλκιδική και στη Θράκη υπολογίζεται σε 12,16 εκατομμύρια ουγκιές ή 382 τόνους, που με τις σημερινές τιμές του χρυσού ξεπερνούν σε αξία τα 16 δις δολάρια. Από αυτά, 143 τόνοι είναι πολυμεταλλικός (χρυσός μαζί με άλλα μέταλλα όπως άργυρο, μόλυβδο και ψευδάργυρο), 161 πορφυρικός (χρυσός με χαλκό) και 78 τόνοι επιθερμικός (μόνο χρυσός).
Το ΙΓΜΕ εντοπίζει και νέες περιοχές με χρυσό στη Β. Ελλάδα, που απαιτούν συστηματικότερη έρευνα για τη βιωσιμότητα ενός σχεδίου για τη βιώσιμη εκμετάλλευσή του. Μεταξύ αυτών:
-η ζώνη λειμωνιτικών εμφανίσεων χρυσού (σε οξειδωμένα μεταλλεύματα) στον ορεινό όγκο Αγκίστρου, Βροντούς, Μενοικίου στους νομούς Σερρών και Δράμας,
-τα πορφυρικά συστήματα χαλκού-χρυσού της ευρύτερης περιοχής Ποντοκερασιάς, Γερακαριού, Βάθης, Μυλοχωρίου, Δροσάτου του νομού Κιλκίς,
-η δυναμική πολυμεταλλική παρουσία μικτής θειούχου μεταλλοφορίας στη ζώνη Φαρασινού, Συκίδων στη Δράμα και
-νέοι στόχοι εντοπισμού επιθερμικού χρυσού σε μεταλλοφόρες δομές των περιοχών Κίρκης και πεύκων στον Έβρο.
Στο δια ταύτα: Δεν είναι πραγματικά κρίμα να μην εκμεταλλευτεί η Ελλάδα όλες τις προοπτικές στον τομέα των ορυκτών πόρων;
Μαριάννα Ξανθοπούλου
Αναδημοσίευση από: http://www.empros.xan.gr/
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου