Έπου θεώ, Νόμω πείθου, Θεούς σέβου, Γονείς αίδου, Γνώθι μαθών, Ήττο υπό δικαίου, Ακούσας νόει, Σεαυτόν ίσθι, Γαμείν μέλλε, Καιρόν γνώθι, Φρόνει θνητά, Ξένος ών ίσθι, Εστίαν τίμα, Άρχε σεαυτού, Φίλοις βοήθει, Θυμού κράτει, Πρόνοιαν τίμα, Φρόνησιν άσκει, Όρκω μή χρώ, Φιλίαν αγάπα, Δόξαν δίωκε, Παιδείας αντέχου, Ψέγε μηδένα, Επαίνει αρετήν, Σοφίαν ζήλου, Καλόν εύ λέγε, Πράττε δίκαια, Ευγένειαν άσκει, Φίλους ευνόει, Εχθρούς αμύνου, Κακίας απέχου, Κοινός γίνου, Ελπίδα αίνει, Φυλακή πρόσεχε, Φθονεί μηδένι, Ευεργεσίας τίμα, Ο μέλλεις δός, Τέχνη χρώ, Υφορώ μηδένα, Λαβών αποδός, Ήθος δοκίμαζε, Σοφοίς χρώ, Έυχου δυνατά, Φόνου απέχου, Γνούς πράττε, Φιλόσοφος γίνου, Όσια κρίνε, Ευλόγει πάντας, Διαβολήν μίσει, Δόλον φοβού, Έχων χαρίζου, Υιούς παίδευε, Πάσιν αρμόζου, Ικέτας αίδου, Ύβριν μίσει, Όρα τό μέλλον, Χρόνου φείδου, Μηδέν άγαν, Μέτρον άριστον, Φίλω χαρίζου, Ίδια φύλαττε, Άκουε πάντα, Αλλοτρίων απέχου, Έυφημος ίσθι, Δικαίως κτώ, Αγαθούς τίμα, Κριτήν γνώθι, Γάμους κράτει, Τύχην νόμιζε, Εγγυήν φεύγε, Απλώς διαλέγου, Ομοίοις χρώ, Δαπανών άρχου, Κτώμενος ήδου, Αισχύνην σέβου, Χάριν εκτέλει, Ευτυχίαν εύχου, Τύχην στέργε, Εργάζου κτητά, Ακούων όρα, Παίς όν κόσμιος ίσθι, Γλώτταν ίσχε, Όνειδος έχθαιρε, Κρίνε δίκαια, Ύβριν αμύνου, Αιτίω παρόντα, Χρώ χρήμασιν, Λέγε ειδώς, Φθιμένους μή αδίκει, Αλύπος βίου, Ομίλει πράως, Φιλοφρόνει πάσιν, Ευγνώμων γίνου, Γυναικός άρχε, Ηδονής κραττείν, Υιοίς μη κατάρω, Σεαυτόν εύ ποίει, Ευπροσήγορος γίνου, Πίνων άρμοζε, Μελέτει τό πάν, Μή θρασύνου, Βουλεύου χρόνω, Πόνει μετ΄ ευκλείας, Πράττε συντόμως, Αποκρίνου έν καιρό, Έριν μίσει, Πρεσβύτης εύλογος, Ηβών εγκρατής, Ατυχούντι συνάχθου, Οφθαλμού κράτει, Ομόνοιαν δίωκε, Άρρητον κρύπτε, Τό κρατούν φοβού, φιλίαν φύλαττε, Καιρόν προσδέχου, Έχθρας διέλυε, Τό συμφέρον θηρώ, Ευφημίαν άσκει, Γήρας προσδέχου, Απέχθειαν φεύγε, Επί ρώμη μή καυχώ, Πλούτει δικαίως, Δόξαν μή λείπε, Κακίαν μίσει, Κινδύνευε φρονίμως, Πλούτω απίστει, Χρησμούς θαύμαζε, Απόντι μή μάχου, Μανθάνων μή κάμνε, Σεαυτόν αίδου, Ούς τρέφεις αγάπα, Μή άρχε υβρίζειν, Επαγγέλου μηδενί, Τελεύτα άλυπος, Πρεσβύτερον αίδου, Χαρίζου αβλαβώς, Νεώτερον δίδασκε, Τύχη μή πίστευε, Μή επί παντί λυπού, Επί νεκρώ μή γέλα, Εύ πάσχε ώς θνητός, Βίας μή έχου, Έξ ευγενών γέννα, Μέσος δίκαιος, Τώ βίω μή άχθου, Πέρας επιτελεί μή αποδειλιών, Φειδόμενος μή λείπε, Αδωροδόκητος δίκαζε, Προγόνους στεφάνου, Αμαρτάνων μετανόει, Πράττε αμετανοήτως, Θνήσκε υπέρ πατρίδος.

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Είναι η σωρός του ευαγγελιστή Μάρκου η σωρός του Μεγάλου Αλεξάνδρου?


Ο Μέγας Αλέξανδρος, οι πρώτοι Χριστιανοί, η Καθολική εκκλησία και μια γνωστή κρύπτη με ένα κρυμμένο μυστικό. Μπορεί ο παρακάτω συσχετισμός ιστορικών γεγονότων και εικασιών να είναι πραγματικός; Σκέψου, έχει το δικαίωμα μια θρησκευτική εξουσία να αποκρύψει μια ιστορική "αλήθεια";


Ο Μέγας Αλέξανδρος, ο μεγάλος αυτός αρχαίος Έλληνας στρατηλάτης, είναι σίγουρα μια από τις πιο γνώριμες προσωπικότητες της αρχαιότητας. Στην Ελλάδα είναι γνωστός ως ο άνθρωπος που ένωσε τα διάφορα ελληνικά φύλα και μέσα από τις κατακτήσεις του μετέδωσε τον ελληνικό πολιτισμό σε ένα μεγάλο τμήμα του τότε γνωστού κόσμου. Στην Περσία είναι γνωστός ως ο μεγάλος αντίπαλος. Σε χώρες από όπου πέρασε ή και δεν πέρασε λένε ιστορίες και θρύλους γι’ αυτόν. Στα βάθη της κεντρικής Ασίας υπάρχουν φυλές που ακόμη και σήμερα θεωρούν εαυτούς απόγονους του Αλέξανδρου και των στρατιωτών του. Σε όλους αυτούς του θρύλους και τις ιστορίες σχετικά με τον Αλέξανδρο ήρθε πρόσφατα να προστεθεί και μια ακόμη. Ο Βρετανός μελετητής Andrew Chugg υποστηρίζει πως έχει εντοπίσει τη σωρό του Αλέξανδρου. Η περιγραφή των γεγονότων που εξιστορεί από την μια φαίνονται να ακολουθούν κάποια λογική, από την άλλη μοιάζουν με παραμύθι. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Το 334 π.Χ. αφού ο Αλέξανδρος εδραίωσε την κυριαρχία του στην Ελλάδα, ξεκίνησε την εκστρατεία του ενάντια στην Περσική Αυτοκρατορία. Μετά από αλλεπάλληλες νίκες έφτασε στην Ινδία όπου νίκησε τον Πόρο στη μάχη του Υδάσπη το 326 π.Χ.Η αυτοκρατορία του Μέγα Αλέξανδρου; Στόχος του ήταν να συνεχίσει τις εκστρατείες αλλά οι στρατιώτες του αρνήθηκαν. Ο Αλέξανδρος δέχτηκε και ξεκίνησε το ταξίδι της επιστροφής. Αφού οργάνωσε την αυτοκρατορία σταμάτησε στη Βαβυλώνα και άρχισε να καταστρώνει σχέδια για την κατάκτηση της Αραβικής Χερσονήσου. Δεν πρόλαβε όμως να τα εκπληρώσει. Στις 10/11 Ιουνίου του 323 π.Χ., λίγες ημέρες πριν ξεκινήσει την νέα εκστρατεία του, πέθανε. Δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα από τι. Η πιο πιθανή εκδοχή είναι να πέθανε από ελονοσία. Λίγο πριν πεθάνει είχε οδηγήσει μια ανιχνευτική αποστολή σε παραποτάμους του Ευφράτη με ελώδεις περιοχές γεμάτες κουνούπια.

Το σώμα του Αλέξανδρου ταριχεύθηκε και φαίνεται πως σκοπός των υπασπιστών του, ή τελευταία του επιθυμία, ήταν να θαφτεί στη Μακεδονία ποτέ όπως δεν έφτασε εκεί. Με τον θάνατο του ξέσπασαν διαμάχες ανάμεσα στους αξιωματικούς του για την διαδοχή. Ο Πτολεμαίος, ένας από τους στενότερους φίλους του Αλέξανδρου, πήρε την Αίγυπτο και μαζί το σώμα του Αλέξανδρου το οποίο μετέφερε στην Μέμφιδα. Αργότερα, ο γιος του Πτολεμαίου, Πτολεμαίος Β’ έχτισε ένα ένδοξο μαυσωλείο στην Αλεξάνδρεια και μετέφερε την σωρό του Αλέξανδρου εκεί.

Στην Αλεξάνδρεια η σωρός έμεινε με βεβαιότητα για τους επόμενους περίπου έξι αιώνες και έγινε αντικείμενο μεγάλων τιμών. Φημισμένοι Ρωμαίοι όπως ο Πομπήιος, ο Ιούλιος Καίσαρας και ο Αύγουστος Καίσαρας επισκέφθηκαν το μαυσωλείο για να αποδώσουν τιμή στον μεγάλο στρατηλάτη. Όποιος επιφανής Ρωμαίος ή άλλος επισκεπτόταν την Αλεξάνδρεια, σχεδόν με βεβαιότητα πήγαινε και στο μαυσωλείο του Αλέξανδρου. Το 215 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Καρακάλα έκλεισε τον τάφο για το κοινό.

Τα ίχνη του μαυσωλείου γίνονται ισχνά προς το τέλους του 3ου αν και μια αναφορά του Πατριάρχη Γεώργιου που χρονολογείται στο 361 μ.Χ. φαίνεται να υπονοεί ότι το μαυσωλείο ήταν ακόμη ακέραιο. Το 365 μ.Χ. η Αλεξάνδρεια γνώρισε ένα μεγάλο σεισμό και το επακόλουθο τσουνάμι φαίνεται πως κατέστρεψε το μαυσωλείο. Προς το τέλος του αιώνα υπάρχει αναφορά ότι το σώμα του Αλέξανδρου ήταν ακόμη εκεί. Λίγο αργότερα όμως ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναφέρει ότι οι Αλεξάνδρειοι δεν γνώριζαν που βρίσκεται ο τάφος. Το ίδιο λέει και ο Θεοδώρητος λίγες δεκαετίες μετέπειτα. Μπορούμε λοιπόν να πούμε με αρκετή βεβαιότητα ότι η σωρός του Αλέξανδρου χάθηκε γύρω στα τέλη του 4ου αιώνα μ.Χ.

Τι απέγινε; Πολλοί νομίζουν ότι όταν η Αυτοκρατορία έγινε Χριστιανική, οι Χριστιανοί καταλήφθηκαν από καταστρεπτική μανία και κατέστρεψαν πάμπολλα έργα τέχνης, κτίρια κλπ. Γιατί όχι λοιπόν και το σώμα του Αλέξανδρου. Ο James Hannam όμως έχει αποδείξει με προσεκτική μελέτη των πηγών ότι τα περί καταστροφών από Χριστιανούς είναι ένας μεγάλος μύθος, δυστυχώς συχνά αναμασούμενος. Αν το σώμα λοιπόν δεν καταστράφηκε, τι απέγινε; Το πιθανότερο είναι ότι με την εδραίωση του Χριστιανισμού στην Αίγυπτο προσκυνήματα στον τάφο του Αλέξανδρου δεν θεωρούνταν πλέον πρέποντα και έτσι το σώμα του ίσως αποθηκεύτηκε σε κάποια κρύπτη μέσα ή κοντά στο κατεστραμμένο πλέον μαυσωλείο.

Η ιστορία θα μπορούσε να τελειώσει εδώ, όμως έχει και συνέχεια και μάλιστα εντυπωσιακή. Λίγο μετά την εξαφάνιση της σωρού του Αλέξανδρου εμφανίζεται μια άλλη σωρός, η σωρός του Ευαγγελιστή Μάρκου. Είναι η εποχή που οι Χριστιανοί, σε συνέχιση αρχαίων παγανιστικών προτύπων, αρχίζουν να αποδίδουν τιμές σε λείψανα και σωρούς αγίων ανθρώπων. Κάθε πόλη "έπρεπε" πλέον να έχει το λείψανο της και για την Αλεξάνδρεια το πιο κατάλληλο ήταν αυτό του Ευαγγελιστή Μάρκου, ο οποίος σύμφωνα με την παράδοση έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εδραίωση των πρώτων Χριστιανικών εκκλησιών της πόλης. Υπήρχε όμως ένα διπλό πρόβλημα. Πρώτον, σύμφωνα με τις πλέον έγκυρες πηγές, ο Ευαγγελιστής Μάρκος μαρτύρησε στην Αλεξάνδρεια το 68 μ.Χ. και οι ειδωλολάτρες έκαψαν κατόπιν το σώμα του. Δεύτερον, ακόμη και αν δεν το είχαν κάψει είναι γνωστό ότι οι Χριστιανοί δεν ταρίχευαν τους νεκρούς. Οπότε λοιπόν η σωρός του "Μάρκου" αποκλείεται να ήταν η πραγματική σωρός του Ευαγγελιστή Μάρκου. Τότε λοιπόν ποιανού ήταν;

Η Αίγυπτος βέβαια δεν έχει έλλειψη από ταριχευμένα σώματα. Τις περισσότερες φορές όμως αυτά είναι καλά κρυμμένα σε τάφους και είναι απίθανο οι Χριστιανοί να άρχισαν τις συλήσεις τάφων για να βρουν μια σωρό. Είναι πολύ πιθανότερο να βρήκαν τυχαία, ή εν γνώση την καλοδιατηρημένη σωρό του Αλέξανδρου με το λευκό δέρμα και τα ξανθά μαλλιά και να την "βάφτισαν" Ευαγγελιστής Μάρκος. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν μπορεί να αποδειχθεί και παραμένει μια εικασία. Το σίγουρο είναι ότι η σωρός του Αλέξανδρου χάνεται από την ιστορία στα τέλη του 4ου αιώνα και πολύ σύντομα εμφανίζεται η σωρός του Ευαγγελιστή Μάρκου που δεν μπορεί να ήταν όμως του Ευαγγελιστή Μάρκου. Δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτα βέβαιοι, αλλά είναι πολύ πιθανό οι δυο σωροί να είναι στην πραγματικότητα μια, αυτή του Αλέξανδρου.

Εκκλησία του Άγιου Μάρκου στη ΒενετίαΗ σωρός του "Μάρκου" έμεινε στην Αλεξάνδρεια για περίπου 400 χρόνια. Το 827 μ.Χ. δυο έμποροι από την Βενετία μετέφεραν το σώμα στη Βενετία όπου και παραμένει μέχρι σήμερα σε μια κρύπτη στην εκκλησία του Αγίου Μάρκου. Υπάρχει λοιπόν μια σοβαρή πιθανότητα η σωρός στην κρύπτη της εκκλησίας του Αγίου Μάρκου να είναι αυτή του Αλέξανδρου. Αν έχεις επισκεφθεί την Βενετία και την εκκλησία του Αγίου Μάρκου τότε ίσως να ήσουν σε απόσταση αναπνοής από τον μεγάλο αρχαίο στρατηλάτη χωρίς να το ξέρεις!

Υπάρχει τρόπος να μάθουμε αν αυτό το σενάριο αληθεύει; Ναι και όχι. Επιστημονικά, ναι. Μια προσεκτική μελέτη θα μπορούσε να επιβεβαίωση την ταυτότητα καθώς γνωρίζουμε για τραυματισμούς και άλλα χαρακτηριστικά του. Στην πραγματικότητα μάλλον όχι. Η Καθολική Εκκλησία αρνείται να δώσει άδεια για να γίνει μια τέτοια μελέτη με το σκεπτικό ότι η σωρός είχε εξεταστεί οπτικά το 1815 και 1835 όχι βέβαια με σκοπό να γίνει πιθανή ταύτιση με τον Αλέξανδρο αλλά για άλλους λόγους. Το μυστήριο λοιπόν για το αν στην Βενετία υπάρχει η σωρός του Αλέξανδρου ίσως παραμείνει μυστήριο για αρκετές δεκαετίες ακόμη.

Περισσότερες πληροφορίες (Αγγλικά)

Αναδημοσίευση από: www.skepsou.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: