Έπου θεώ, Νόμω πείθου, Θεούς σέβου, Γονείς αίδου, Γνώθι μαθών, Ήττο υπό δικαίου, Ακούσας νόει, Σεαυτόν ίσθι, Γαμείν μέλλε, Καιρόν γνώθι, Φρόνει θνητά, Ξένος ών ίσθι, Εστίαν τίμα, Άρχε σεαυτού, Φίλοις βοήθει, Θυμού κράτει, Πρόνοιαν τίμα, Φρόνησιν άσκει, Όρκω μή χρώ, Φιλίαν αγάπα, Δόξαν δίωκε, Παιδείας αντέχου, Ψέγε μηδένα, Επαίνει αρετήν, Σοφίαν ζήλου, Καλόν εύ λέγε, Πράττε δίκαια, Ευγένειαν άσκει, Φίλους ευνόει, Εχθρούς αμύνου, Κακίας απέχου, Κοινός γίνου, Ελπίδα αίνει, Φυλακή πρόσεχε, Φθονεί μηδένι, Ευεργεσίας τίμα, Ο μέλλεις δός, Τέχνη χρώ, Υφορώ μηδένα, Λαβών αποδός, Ήθος δοκίμαζε, Σοφοίς χρώ, Έυχου δυνατά, Φόνου απέχου, Γνούς πράττε, Φιλόσοφος γίνου, Όσια κρίνε, Ευλόγει πάντας, Διαβολήν μίσει, Δόλον φοβού, Έχων χαρίζου, Υιούς παίδευε, Πάσιν αρμόζου, Ικέτας αίδου, Ύβριν μίσει, Όρα τό μέλλον, Χρόνου φείδου, Μηδέν άγαν, Μέτρον άριστον, Φίλω χαρίζου, Ίδια φύλαττε, Άκουε πάντα, Αλλοτρίων απέχου, Έυφημος ίσθι, Δικαίως κτώ, Αγαθούς τίμα, Κριτήν γνώθι, Γάμους κράτει, Τύχην νόμιζε, Εγγυήν φεύγε, Απλώς διαλέγου, Ομοίοις χρώ, Δαπανών άρχου, Κτώμενος ήδου, Αισχύνην σέβου, Χάριν εκτέλει, Ευτυχίαν εύχου, Τύχην στέργε, Εργάζου κτητά, Ακούων όρα, Παίς όν κόσμιος ίσθι, Γλώτταν ίσχε, Όνειδος έχθαιρε, Κρίνε δίκαια, Ύβριν αμύνου, Αιτίω παρόντα, Χρώ χρήμασιν, Λέγε ειδώς, Φθιμένους μή αδίκει, Αλύπος βίου, Ομίλει πράως, Φιλοφρόνει πάσιν, Ευγνώμων γίνου, Γυναικός άρχε, Ηδονής κραττείν, Υιοίς μη κατάρω, Σεαυτόν εύ ποίει, Ευπροσήγορος γίνου, Πίνων άρμοζε, Μελέτει τό πάν, Μή θρασύνου, Βουλεύου χρόνω, Πόνει μετ΄ ευκλείας, Πράττε συντόμως, Αποκρίνου έν καιρό, Έριν μίσει, Πρεσβύτης εύλογος, Ηβών εγκρατής, Ατυχούντι συνάχθου, Οφθαλμού κράτει, Ομόνοιαν δίωκε, Άρρητον κρύπτε, Τό κρατούν φοβού, φιλίαν φύλαττε, Καιρόν προσδέχου, Έχθρας διέλυε, Τό συμφέρον θηρώ, Ευφημίαν άσκει, Γήρας προσδέχου, Απέχθειαν φεύγε, Επί ρώμη μή καυχώ, Πλούτει δικαίως, Δόξαν μή λείπε, Κακίαν μίσει, Κινδύνευε φρονίμως, Πλούτω απίστει, Χρησμούς θαύμαζε, Απόντι μή μάχου, Μανθάνων μή κάμνε, Σεαυτόν αίδου, Ούς τρέφεις αγάπα, Μή άρχε υβρίζειν, Επαγγέλου μηδενί, Τελεύτα άλυπος, Πρεσβύτερον αίδου, Χαρίζου αβλαβώς, Νεώτερον δίδασκε, Τύχη μή πίστευε, Μή επί παντί λυπού, Επί νεκρώ μή γέλα, Εύ πάσχε ώς θνητός, Βίας μή έχου, Έξ ευγενών γέννα, Μέσος δίκαιος, Τώ βίω μή άχθου, Πέρας επιτελεί μή αποδειλιών, Φειδόμενος μή λείπε, Αδωροδόκητος δίκαζε, Προγόνους στεφάνου, Αμαρτάνων μετανόει, Πράττε αμετανοήτως, Θνήσκε υπέρ πατρίδος.

Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010

Μυροβλήτες ή μυροδέκτες; Ψευδο-μυροβλύτης ο Άγιος Δημήτριος;



Ψευδο-μυροβλύτης ο Άγιος Δημήτριος!
Νίκος Ζαχαρόπουλος ομότιμος καθηγητής θεολογικής πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης παραδέχεται: Με αγωγό στέλνουν το μύρο στον δήθεν μυροβλύτη Αγ. Δημήτριο της Θεσσαλονίκης!


Οι μουμιοποιήσεις είναι φυσικό φαινόμενο το μύρο είναι στημένο θαύμα; Να λοιπόν γιατί επιμένουμε πως ότι η κοροϊδία είναι επάγγελμα στους κόλπους της θρησκείας. ΑΝΤΕΝΑ 17-4-08

Τελικά το μύρο αναβλύζει από τους αγίους των χριστιανών, ή οδεύεται προς αυτούς με μηχανισμούς, μηχανορραφίες και μυστικές ενέργειες απατεώνων ρασοφόρων;

Ο Βησσαρίων έχασε την ικανότητα αγιότητας, πιθανό γιατί οι νέοι ιερείς να μην ήταν μυημένοι στα αρχέγονα κόλπα μουμιοποιήσεως, που όπως και η τελετή του αγίου φωτός έχει να κάνει περισσότερο με το τι θέλει ο κόσμος να ακούει παρά με το τι στην αλήθεια συμβαίνει περί την ακοίμητη κανδήλα του παναγίου τάφου.

Το κακό είναι ότι κάθε χριστιανική αίρεση (ακόμα και η λεγόμενη ορθόδοξη) έχει ανάγκη να πουλά τα θαύματα και είναι κοινά μυστικά τα κόλπα περί αναλλοίωτων πτωμάτων, θεϊκών φωταγωγημένων τελετών, οπτασιών, παρουσιάσεως αγίων και επαληθεύσεως των λόγων των ιερέων.

Προσπαθήστε όσοι πιστοί να πάρετε τη γνώμη του πνευματικού σας καθοδηγού περί των θαυμάτων των αλλόδοξων και αιρετικών. Εκεί είναι και η σοφία, ὀποιος σας πει ότι ξέρει το πως παρουσιάζουν οι άλλοι θαύματα, είναι εκείνοι που κάτι άκουσαν για τις μεθοδεύσεις αλλά ποτέ δεν μπλέχτηκαν στην κατ' εντολή διάπραξη παρόμοιας απάτης. Όσοι σας πουν ότι υπάρχει πιθανότητα να είναι αληθινό το θαύμα των αιρετικών, τότε είτε έχει μεγάλη ασχετοσύνη με τις μαγγανείες, είτε ξέρει πολύ περισσότερα από όσα προδιατίθεται να σας φανερώσει. Έτσι και αλλιώς η ελεύθερη μετάβαση ιερέων της ιδίας πίστεως από τόπο σε τόπο απαγορεύεται δια κανόνα. Έτσι τα τοπικά θαύματα μόνο οι τοπικοί θεατρίνοι των ναών μπορούν και ξέρουν να τα παίζουν. Και φυσικά χρειάζεται όρκος, αλληλουχία και εμπιστευτικότητα στο καθένα που αναλαμβάνει να συνεχίσει το έργο της σωτηρίας δια της εν θεώ απάτης των πιστών.

Η τελετουργία και οι ευχές της αφής του αγίου φωτός είναι οι ίδιες ευχές που κάθε ιερέας διαβάζει τη νύχτα του Σαββάτου της Μεγάλης Εβδομάδος στη δική του εκκλησία, αλλά βλέπετε δεν είναι και τόσο αγιαστικές εκείνου οι ευχές, παρά αποστέλλεται ειδική πτήση αεροπλάνου να φέρουν την Ιησουική φλόγα από την Ολυμπία των χριστιανών την Ιερουσαλήμ.

Ακόμα και οι ίδιοι οι χριστιανοί διαιρούν σε κλίμακα αγιότητας τη κάθε ευχή ανάλογα από που και απὀ ποιον και πότε έγινε, έτσι όπως λέει και στα ευαγγέλια τους νομίζω !

ΠΗΓΗ: amfipolis.blogspot.com/2010/11/blog-post_3824.html
στις 12:43 μ.μ. Κατηγορία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)