Έπου θεώ, Νόμω πείθου, Θεούς σέβου, Γονείς αίδου, Γνώθι μαθών, Ήττο υπό δικαίου, Ακούσας νόει, Σεαυτόν ίσθι, Γαμείν μέλλε, Καιρόν γνώθι, Φρόνει θνητά, Ξένος ών ίσθι, Εστίαν τίμα, Άρχε σεαυτού, Φίλοις βοήθει, Θυμού κράτει, Πρόνοιαν τίμα, Φρόνησιν άσκει, Όρκω μή χρώ, Φιλίαν αγάπα, Δόξαν δίωκε, Παιδείας αντέχου, Ψέγε μηδένα, Επαίνει αρετήν, Σοφίαν ζήλου, Καλόν εύ λέγε, Πράττε δίκαια, Ευγένειαν άσκει, Φίλους ευνόει, Εχθρούς αμύνου, Κακίας απέχου, Κοινός γίνου, Ελπίδα αίνει, Φυλακή πρόσεχε, Φθονεί μηδένι, Ευεργεσίας τίμα, Ο μέλλεις δός, Τέχνη χρώ, Υφορώ μηδένα, Λαβών αποδός, Ήθος δοκίμαζε, Σοφοίς χρώ, Έυχου δυνατά, Φόνου απέχου, Γνούς πράττε, Φιλόσοφος γίνου, Όσια κρίνε, Ευλόγει πάντας, Διαβολήν μίσει, Δόλον φοβού, Έχων χαρίζου, Υιούς παίδευε, Πάσιν αρμόζου, Ικέτας αίδου, Ύβριν μίσει, Όρα τό μέλλον, Χρόνου φείδου, Μηδέν άγαν, Μέτρον άριστον, Φίλω χαρίζου, Ίδια φύλαττε, Άκουε πάντα, Αλλοτρίων απέχου, Έυφημος ίσθι, Δικαίως κτώ, Αγαθούς τίμα, Κριτήν γνώθι, Γάμους κράτει, Τύχην νόμιζε, Εγγυήν φεύγε, Απλώς διαλέγου, Ομοίοις χρώ, Δαπανών άρχου, Κτώμενος ήδου, Αισχύνην σέβου, Χάριν εκτέλει, Ευτυχίαν εύχου, Τύχην στέργε, Εργάζου κτητά, Ακούων όρα, Παίς όν κόσμιος ίσθι, Γλώτταν ίσχε, Όνειδος έχθαιρε, Κρίνε δίκαια, Ύβριν αμύνου, Αιτίω παρόντα, Χρώ χρήμασιν, Λέγε ειδώς, Φθιμένους μή αδίκει, Αλύπος βίου, Ομίλει πράως, Φιλοφρόνει πάσιν, Ευγνώμων γίνου, Γυναικός άρχε, Ηδονής κραττείν, Υιοίς μη κατάρω, Σεαυτόν εύ ποίει, Ευπροσήγορος γίνου, Πίνων άρμοζε, Μελέτει τό πάν, Μή θρασύνου, Βουλεύου χρόνω, Πόνει μετ΄ ευκλείας, Πράττε συντόμως, Αποκρίνου έν καιρό, Έριν μίσει, Πρεσβύτης εύλογος, Ηβών εγκρατής, Ατυχούντι συνάχθου, Οφθαλμού κράτει, Ομόνοιαν δίωκε, Άρρητον κρύπτε, Τό κρατούν φοβού, φιλίαν φύλαττε, Καιρόν προσδέχου, Έχθρας διέλυε, Τό συμφέρον θηρώ, Ευφημίαν άσκει, Γήρας προσδέχου, Απέχθειαν φεύγε, Επί ρώμη μή καυχώ, Πλούτει δικαίως, Δόξαν μή λείπε, Κακίαν μίσει, Κινδύνευε φρονίμως, Πλούτω απίστει, Χρησμούς θαύμαζε, Απόντι μή μάχου, Μανθάνων μή κάμνε, Σεαυτόν αίδου, Ούς τρέφεις αγάπα, Μή άρχε υβρίζειν, Επαγγέλου μηδενί, Τελεύτα άλυπος, Πρεσβύτερον αίδου, Χαρίζου αβλαβώς, Νεώτερον δίδασκε, Τύχη μή πίστευε, Μή επί παντί λυπού, Επί νεκρώ μή γέλα, Εύ πάσχε ώς θνητός, Βίας μή έχου, Έξ ευγενών γέννα, Μέσος δίκαιος, Τώ βίω μή άχθου, Πέρας επιτελεί μή αποδειλιών, Φειδόμενος μή λείπε, Αδωροδόκητος δίκαζε, Προγόνους στεφάνου, Αμαρτάνων μετανόει, Πράττε αμετανοήτως, Θνήσκε υπέρ πατρίδος.

Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010

Θρίλερ με τους δολοφονημένους της Βεργίνας


Σε έφηβο ηλικίας 14-17 χρόνων ανήκει ο αντρικός σκελετός που βρήκαν το καλοκαίρι του 2008 στην Αγορά των Αιγών η καθηγήτρια Αρχαιολογίας του ΑΠΘ, Χρυσούλα Σαατσόγλου-Παλιαδέλη και οι συνεργάτες της.

Η ταυτοποίηση της ηλικίας των οστών της πρώτης ταφής έγινε μόλις πριν από μερικές μέρες, και ενισχύει την υπόθεση ότι μπορεί να ανήκουν σε έναν από τους δύο νόθους γιους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, συγκεκριμένα στον Ηρακλή. Τα οστά βρέθηκαν μέσα σε υδρία, που περιείχε μία μοναδική για το μέγεθός της πολυτελή χρυσή οστεοθήκη, χρυσοϋφασμένο πορφυρό ύφασμα, στο οποίο ήταν τυλιγμένα με επιμέλεια, και ένα περίλαμπρο χρυσό στεφάνι βελανιδιάς, εφάμιλλο με αυτό των Βασιλικών Τάφων των Αιγών. Τα ευρήματα αφήνουν λίγες αμφιβολίες για την ταυτότητα του νεκρού.


Το μυστήριο, όμως, επιτείνεται σχετικά με το φύλο και την ηλικία των οστών της δεύτερης ταφής, που βρέθηκε τον Απρίλιο του 2009, ελάχιστα μέτρα μακριά από την πρώτη. Η ανθρωπολογική εξέταση παρουσιάζει εξαιρετικές δυσκολίες, καθώς τα οστά είναι κονιορτοποιημένα και δύσκολα μπορεί να διαπιστωθεί το φύλο και η ηλικία του ατόμου, στο οποίο ανήκουν.
Οι δύο ταφές αποτελούν ενιαίο σύνολο. Δεν βρέθηκαν στην παρακείμενη βασιλική νεκρόπολη, αλλά στο πιο δημόσιο σημείο της οχυρωμένης πόλης των Αιγών, λίγο βορειότερα από το θέατρο και το ανάκτορο, δίπλα στα αφιερώματα της βασίλισσας Ευρυδίκης, μητέρας του Φιλίππου, στη θεά Εύκλεια. Ήταν η εποχή που ο Κάσσανδρος για να ανεβεί στον μακεδονικό θρόνο αντιμετωπίζει τον λυσσαλέο αγώνα της μητέρας του Μ. Αλέξανδρου, Ολυμπιάδας, που προσπαθεί να σώσει τα εγγόνια της.

Ο Κάσσανδρος δολοφονεί τον ετεροθαλή αδερφό του, Φίλιππο Γ '-Αριδαίο και τη νεαρή και φιλόδοξη σύζυγό του, Αδέα-Αυριδίκη (317 π.Χ.). Δολοφονεί την Ολυμπιάδα (316 π.Χ.). Στραγγαλίζει τον 12χρονο βασιλιά Αλέξανδρο Δ' και δολοφονεί τη μητέρα του Ρωξάνη στην Αμφίπολη (310 ή 306 π.Χ.). Την ίδια τύχη είχαν ο νεαρός νόθος γιος του Μ. Αλεξάνδρου, Ηρακλής και η μητέρα του Βαρσίνη στον δρόμο για τη Μακεδονία (309-308 π.Χ.).

Σ. Αποστολάκης

Αναδημοσίευση από: www.enet.gr
στις 9:21 π.μ. Κατηγορία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)