Έπου θεώ, Νόμω πείθου, Θεούς σέβου, Γονείς αίδου, Γνώθι μαθών, Ήττο υπό δικαίου, Ακούσας νόει, Σεαυτόν ίσθι, Γαμείν μέλλε, Καιρόν γνώθι, Φρόνει θνητά, Ξένος ών ίσθι, Εστίαν τίμα, Άρχε σεαυτού, Φίλοις βοήθει, Θυμού κράτει, Πρόνοιαν τίμα, Φρόνησιν άσκει, Όρκω μή χρώ, Φιλίαν αγάπα, Δόξαν δίωκε, Παιδείας αντέχου, Ψέγε μηδένα, Επαίνει αρετήν, Σοφίαν ζήλου, Καλόν εύ λέγε, Πράττε δίκαια, Ευγένειαν άσκει, Φίλους ευνόει, Εχθρούς αμύνου, Κακίας απέχου, Κοινός γίνου, Ελπίδα αίνει, Φυλακή πρόσεχε, Φθονεί μηδένι, Ευεργεσίας τίμα, Ο μέλλεις δός, Τέχνη χρώ, Υφορώ μηδένα, Λαβών αποδός, Ήθος δοκίμαζε, Σοφοίς χρώ, Έυχου δυνατά, Φόνου απέχου, Γνούς πράττε, Φιλόσοφος γίνου, Όσια κρίνε, Ευλόγει πάντας, Διαβολήν μίσει, Δόλον φοβού, Έχων χαρίζου, Υιούς παίδευε, Πάσιν αρμόζου, Ικέτας αίδου, Ύβριν μίσει, Όρα τό μέλλον, Χρόνου φείδου, Μηδέν άγαν, Μέτρον άριστον, Φίλω χαρίζου, Ίδια φύλαττε, Άκουε πάντα, Αλλοτρίων απέχου, Έυφημος ίσθι, Δικαίως κτώ, Αγαθούς τίμα, Κριτήν γνώθι, Γάμους κράτει, Τύχην νόμιζε, Εγγυήν φεύγε, Απλώς διαλέγου, Ομοίοις χρώ, Δαπανών άρχου, Κτώμενος ήδου, Αισχύνην σέβου, Χάριν εκτέλει, Ευτυχίαν εύχου, Τύχην στέργε, Εργάζου κτητά, Ακούων όρα, Παίς όν κόσμιος ίσθι, Γλώτταν ίσχε, Όνειδος έχθαιρε, Κρίνε δίκαια, Ύβριν αμύνου, Αιτίω παρόντα, Χρώ χρήμασιν, Λέγε ειδώς, Φθιμένους μή αδίκει, Αλύπος βίου, Ομίλει πράως, Φιλοφρόνει πάσιν, Ευγνώμων γίνου, Γυναικός άρχε, Ηδονής κραττείν, Υιοίς μη κατάρω, Σεαυτόν εύ ποίει, Ευπροσήγορος γίνου, Πίνων άρμοζε, Μελέτει τό πάν, Μή θρασύνου, Βουλεύου χρόνω, Πόνει μετ΄ ευκλείας, Πράττε συντόμως, Αποκρίνου έν καιρό, Έριν μίσει, Πρεσβύτης εύλογος, Ηβών εγκρατής, Ατυχούντι συνάχθου, Οφθαλμού κράτει, Ομόνοιαν δίωκε, Άρρητον κρύπτε, Τό κρατούν φοβού, φιλίαν φύλαττε, Καιρόν προσδέχου, Έχθρας διέλυε, Τό συμφέρον θηρώ, Ευφημίαν άσκει, Γήρας προσδέχου, Απέχθειαν φεύγε, Επί ρώμη μή καυχώ, Πλούτει δικαίως, Δόξαν μή λείπε, Κακίαν μίσει, Κινδύνευε φρονίμως, Πλούτω απίστει, Χρησμούς θαύμαζε, Απόντι μή μάχου, Μανθάνων μή κάμνε, Σεαυτόν αίδου, Ούς τρέφεις αγάπα, Μή άρχε υβρίζειν, Επαγγέλου μηδενί, Τελεύτα άλυπος, Πρεσβύτερον αίδου, Χαρίζου αβλαβώς, Νεώτερον δίδασκε, Τύχη μή πίστευε, Μή επί παντί λυπού, Επί νεκρώ μή γέλα, Εύ πάσχε ώς θνητός, Βίας μή έχου, Έξ ευγενών γέννα, Μέσος δίκαιος, Τώ βίω μή άχθου, Πέρας επιτελεί μή αποδειλιών, Φειδόμενος μή λείπε, Αδωροδόκητος δίκαζε, Προγόνους στεφάνου, Αμαρτάνων μετανόει, Πράττε αμετανοήτως, Θνήσκε υπέρ πατρίδος.

Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

Ο πρώτος Έλληνας που έπεσε νεκρός το 1940


Από το δημοτικό διαμέρισμα Πιαλείας του νομού Τρικάλων καταγόταν, όπως δείχνει η μελέτη των ιστορικών πηγών, ο πρώτος Έλληνας που έπεσε νεκρός, μαχόμενος, στον ελληνοϊταλικό πόλεμο. Πρόκειται, σύμφωνα με όσα αναφέρει σε έρευνά του ο σχολικός σύμβουλος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Τρικάλων, Γιώργος Παπαβασιλείου, στηριζόμενος τόσο σε μαρτυρίες συγχωριανών του, όσο και σε έκδοση της Ιστορίας Στρατού, για τον Βασίλειο Τσιαβαλιάρη, ο οποίος είχε γεννηθεί το 1912.


Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια στο χωριό, απ' όπου καταγόταν ο Βασίλειος Τσιαβαλιάρης, πραγματοποιούνται εορταστικές εκδηλώσεις προς τιμήν του. Οι στρατευμένοι του Νομού Τρικάλων κατά την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, επισημαίνει ο κ. Παπαβασιλείου, βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στο μέτωπο των επιχειρήσεων και πολέμησαν με απαράμιλλο ηρωισμό, όπως και όλοι οι Έλληνες, προσφέροντας αρκετοί και τη ζωή τους για την υπεράσπιση της πατρίδας.

Οι πιο πολλοί υπηρέτησαν στο 5ο Σύνταγμα Πεζικού, με διοικητή το συνταγματάρχη Νικόλαο Γεωργούλα, από το Βόλο. Διοικητής ενός τάγματος ήταν ο ταγματάρχης Αντώνιος Γούλας από την Καλαμπάκα κι ενός άλλου ο ταγματάρχης Δημήτρης Κασλάς από τον Βόλο.

Σημαντικός ήταν και ο αριθμός των ανδρών που υπηρέτησαν στο 51ο Σύνταγμα Πεζικού, δύο τάγματα του οποίου εγκαταστάθηκαν στην προωθημένη αμυντική τοποθεσία Ιβα, με λίγο πυροβολικό και με διοικητή τον αντισυνταγμαράρχη Κωνσταντίνο Δαβάκη, πριν από την έναρξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων (28-10-1940) στο Ελληνοαλβανικό Μέτωπο.

Στις 2 Νοεμβρίου 1940, στο Επταχώρι, ανέλαβε τη διοίκηση του 51ου Συντάγματος Πεζικού ο αντισυνταγματάρχης Θεμιστοκλής Κετσέας. Βάσει της έρευνας του κ. Παπαβασιλείου, έχουν συνολικά καταγραφεί 74 στρατιωτικές μονάδες, στις οποίες υπηρετούσαν στρατευμένοι άνδρες του νομού Τρικάλων, μέχρι τη στιγμή που έπεσαν για την πατρίδα.

Σύμφωνα με τον ίδιο, ο νομός Τρικάλων κατέχει και στον τομέα αυτό δύο σημαντικές πρωτιές. Την πρώτη ημέρα του πολέμου (28-10-1940) ο στρατιώτης του 51ου ΣΠ, Τσιαβαλιάρης Βασίλειος του Ιωάννη από την Πιαλεία, έπεσε στο 21ο Φυλάκιο ελληνοαλβανικών συνόρων. Είναι ο πρώτος νεκρός του νομού και μπορεί να υποστηριχθεί βάσιμα, αναφέρει ο κ. Παπαβασιλείου, ότι είναι και ο πρώτος Έλληνας νεκρός του πολέμου. Την ίδια ημέρα, με βάση την προαναφερόμενη έκδοση της Ιστορίας Στρατού, έχουμε και άλλους έξι νεκρούς.

Η μελέτη, όμως, όλων των στοιχείων και ιδιαίτερα των σχεδιαγραμμάτων της προαναφερόμενης έκδοσης δείχνει ότι το 21ο φυλάκιο του 51ου ΣΠ ήταν επί της γραμμής των ελληνοαλβανικών συνόρων και δέχθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες την επίθεση της κύριας δύναμης των Ιταλών. Σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες συμπολεμιστών του (νεκρών σήμερα) από το Φανάρι Καρδίτσας και από το Γοργογύρι Τρικάλων, ο στρατιώτης Τσιαβαλιάρης Βασίλειος του Ιωάννη έπεσε την 5η πρωινή της 28ης Οκτωβρίου μόλις εξήλθε από το φυλάκιο.

Διάχυτη είναι η πληροφορία στην Πιαλεία, στους ανθρώπους που έζησαν την περίοδο εκείνη, ότι ο Τσιαβαλιάρης Βασίλειος έπεσε στις 28-10-1940 "νυχτούλα, χαραή, μόλις πήγαινε να φέξει" και αρκετοί πολεμιστές του 1940-1944 βεβαιώνουν ακόμα και σήμερα το γεγονός αυτό.

Ειδικότερα, σημειώνει ο κ. Παπαβασιλείου ο συγχωριανός του, λοχίας τότε, Γιαννιός Χρήστος του Αποστόλου, γεννηθείς το 1910, που υπηρετούσε κι αυτός στην ίδια μονάδα (51ο Σ.Π.) θυμάται: "Ο Βασίλης Τσιαβαλιάρης χτυπήθηκε νυχτούλα, στις πέντε το πρωί, στο 21ο φυλάκιο από έκρηξη βλήματος -μάλλον όλμος ήταν- πάνω από το μάτι. Προσπάθησαν να τον φέρουν οι στρατιώτες του φυλακίου παραπίσω. Έφτασε ένας και μου είπε: πάει ο χωριανός σου. Εγώ τον έκλαψα πρώτος. Ήταν παλικάρι. Πήγε ο παπάς και τον διάβασε".

Ο κ. Παπαβασιλείου αναφέρει ακόμα στη μελέτη του πως ο έφεδρος υπολοχαγός Ντάσκας Ελευθέριος του Χρήστου, από τον Πλάτανο του νομού Τρικάλων, γεννηθείς το 1912, του 4ου ΣΠ, έπεσε ηρωικά μαχόμενος για την ανακατάληψη του υψώματος Τσούκα Σαμαρίνας, την 1η Νοεμβρίου 1940. Είναι ο πρώτος Έλληνας έφεδρος αξιωματικός, που έπεσε στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο. Να σημειώσουμε πως ανάλογες εκδηλώσεις για τον πρώτο Έλληνα έφεδρο αξιωματικό, που έπεσε στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο, γίνονται κάθε χρόνο, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, με την ονομασία "Ντάσκεια".

Αναδημοσίευση από: http://www.ant1online.gr/
στις 11:44 π.μ. Κατηγορία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)