Έπου θεώ, Νόμω πείθου, Θεούς σέβου, Γονείς αίδου, Γνώθι μαθών, Ήττο υπό δικαίου, Ακούσας νόει, Σεαυτόν ίσθι, Γαμείν μέλλε, Καιρόν γνώθι, Φρόνει θνητά, Ξένος ών ίσθι, Εστίαν τίμα, Άρχε σεαυτού, Φίλοις βοήθει, Θυμού κράτει, Πρόνοιαν τίμα, Φρόνησιν άσκει, Όρκω μή χρώ, Φιλίαν αγάπα, Δόξαν δίωκε, Παιδείας αντέχου, Ψέγε μηδένα, Επαίνει αρετήν, Σοφίαν ζήλου, Καλόν εύ λέγε, Πράττε δίκαια, Ευγένειαν άσκει, Φίλους ευνόει, Εχθρούς αμύνου, Κακίας απέχου, Κοινός γίνου, Ελπίδα αίνει, Φυλακή πρόσεχε, Φθονεί μηδένι, Ευεργεσίας τίμα, Ο μέλλεις δός, Τέχνη χρώ, Υφορώ μηδένα, Λαβών αποδός, Ήθος δοκίμαζε, Σοφοίς χρώ, Έυχου δυνατά, Φόνου απέχου, Γνούς πράττε, Φιλόσοφος γίνου, Όσια κρίνε, Ευλόγει πάντας, Διαβολήν μίσει, Δόλον φοβού, Έχων χαρίζου, Υιούς παίδευε, Πάσιν αρμόζου, Ικέτας αίδου, Ύβριν μίσει, Όρα τό μέλλον, Χρόνου φείδου, Μηδέν άγαν, Μέτρον άριστον, Φίλω χαρίζου, Ίδια φύλαττε, Άκουε πάντα, Αλλοτρίων απέχου, Έυφημος ίσθι, Δικαίως κτώ, Αγαθούς τίμα, Κριτήν γνώθι, Γάμους κράτει, Τύχην νόμιζε, Εγγυήν φεύγε, Απλώς διαλέγου, Ομοίοις χρώ, Δαπανών άρχου, Κτώμενος ήδου, Αισχύνην σέβου, Χάριν εκτέλει, Ευτυχίαν εύχου, Τύχην στέργε, Εργάζου κτητά, Ακούων όρα, Παίς όν κόσμιος ίσθι, Γλώτταν ίσχε, Όνειδος έχθαιρε, Κρίνε δίκαια, Ύβριν αμύνου, Αιτίω παρόντα, Χρώ χρήμασιν, Λέγε ειδώς, Φθιμένους μή αδίκει, Αλύπος βίου, Ομίλει πράως, Φιλοφρόνει πάσιν, Ευγνώμων γίνου, Γυναικός άρχε, Ηδονής κραττείν, Υιοίς μη κατάρω, Σεαυτόν εύ ποίει, Ευπροσήγορος γίνου, Πίνων άρμοζε, Μελέτει τό πάν, Μή θρασύνου, Βουλεύου χρόνω, Πόνει μετ΄ ευκλείας, Πράττε συντόμως, Αποκρίνου έν καιρό, Έριν μίσει, Πρεσβύτης εύλογος, Ηβών εγκρατής, Ατυχούντι συνάχθου, Οφθαλμού κράτει, Ομόνοιαν δίωκε, Άρρητον κρύπτε, Τό κρατούν φοβού, φιλίαν φύλαττε, Καιρόν προσδέχου, Έχθρας διέλυε, Τό συμφέρον θηρώ, Ευφημίαν άσκει, Γήρας προσδέχου, Απέχθειαν φεύγε, Επί ρώμη μή καυχώ, Πλούτει δικαίως, Δόξαν μή λείπε, Κακίαν μίσει, Κινδύνευε φρονίμως, Πλούτω απίστει, Χρησμούς θαύμαζε, Απόντι μή μάχου, Μανθάνων μή κάμνε, Σεαυτόν αίδου, Ούς τρέφεις αγάπα, Μή άρχε υβρίζειν, Επαγγέλου μηδενί, Τελεύτα άλυπος, Πρεσβύτερον αίδου, Χαρίζου αβλαβώς, Νεώτερον δίδασκε, Τύχη μή πίστευε, Μή επί παντί λυπού, Επί νεκρώ μή γέλα, Εύ πάσχε ώς θνητός, Βίας μή έχου, Έξ ευγενών γέννα, Μέσος δίκαιος, Τώ βίω μή άχθου, Πέρας επιτελεί μή αποδειλιών, Φειδόμενος μή λείπε, Αδωροδόκητος δίκαζε, Προγόνους στεφάνου, Αμαρτάνων μετανόει, Πράττε αμετανοήτως, Θνήσκε υπέρ πατρίδος.

Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010

Ανοίγει ο τάφος του Σοφοκλή


Προστατεύεται από τις καιρικές συνθήκες, σύντομα θα αποκτήσει στέγαστρο και το κοινό θα μπορεί να τον επισκέπτεται μαθαίνοντας την ιστορία του. Πρόκειται για τον «Τύμβο του Σοφοκλή» στη Βαρυμπόμπη, ένα άγνωστο στον πολύ κόσμο μνημείο- είναι άλλωστε πολύ απομακρυσμένο: πάνω από την πλατεία της Βαρυμπόμπης στη θέση Μεγάλη Βρύση ή Παναγίτσα- στο οποίο μόλις ξεκίνησαν εργασίες ώστε να συντηρηθεί και να αναδειχθεί.


Ο Τύμβος του Σοφοκλή ή της Καμβέζας βρίσκεται στους πρόποδες της Πάρνηθας, 150 μ. ανατολικά του παλαιού δρόμου Αχαρνές- Δεκέλεια. Ο χώρος είναι ήδη περιφραγμένος, με τον τύμβο, διαμέτρου περίπου 40 μ. και ύψους 13 μ., στο κέντρο. Στον περίβολό του υπάρχουν σήμερα δύο ανοιγμένες λάρνακες- από τις τέσσερις που είχαν αποκαλυφθεί αρχικώς. Μόλις πριν από λίγα χρόνια εξάλλου, το 2006, κηρύχθηκε αρχαιολογικός χώρος, παρ΄ ότι το μνημείο εντοπίστηκε το 1886.

Αμφιβολία υπάρχει ακόμη, πάντως, για το αν ο τύμβος ανήκε πραγματικά στον Σοφοκλή, ο οποίος ήταν μεν δημότης Κολωνού αλλά καταγόταν από τη Δεκέλεια. Η θεωρία περί της ταφής του εκεί (406 ή 405 π.Χ.) βασίζεται σε ανώνυμο βιογράφο του, ο οποίος αναφέρει ότι πέθανε επί Καλλίου άρχοντος και ότι «επί τον πατρώον τάφον ετέθη τον επί τη οδώ την κατά την Δεκέλειαν φερούση κείμενον προ του τείχους ια΄ σταδίων». Σημειώνεται ότι μιλάμε για την περίοδο του Πελοποννησιακού Πολέμου, όταν οι Σπαρτιάτες είχαν στρατοπεδεύσει στις Αχαρνές χρησιμοποιώντας μάλιστα το συγκεκριμένο τείχος ως ορμητήριο κατά των Αθηναίων. Γι΄ αυτό και χρειάστηκε να δώσουν ειδική άδεια για την ταφή. Προσθέτει μάλιστα ότι επάνω στον τάφο είχε τοποθετηθεί μια χάλκινη σειρήνα και μια χελιδόνα. Να σημειωθεί ότι κατά την ανασκαφή που είχε γίνει, βρέθηκαν σε μία από τις λάρνακες τα οστά ενός ηλικιωμένου άνδρα με λίγα αγγεία καθώς και ένα κομμάτι ξύλου με ρόζους σαν μπαστούνι, το οποίο θεωρήθηκε ότι ήταν η βακτηρία του Σοφοκλή.

Τάφροι με εσχάρες για την απορροή των ομβρίων υδάτων και στερέωση των πρανών του τύμβου περιλαμβάνουν οι πρώτες εργασίες. Παράλληλα γίνεται αποκατάσταση των καλυμμάτων των σαρκοφάγων ενώ διαμορφώνεται περιμετρική διαδρομή για τους επισκέπτες με πρόβλεψη και για όσους έχουν κινητικά προβλήματα. Όλο το έργο, το οποίο υλοποιείται υπό την εποπτεία της Β΄ Εφορείας Αρχαιοτήτων, χρηματοδοτείται από τη Νομαρχία Ανατολικής Αττικής με 45.000 ευρώ για την πρώτη φάση, ενώ θα ακολουθήσει η δεύτερη με την κατασκευή του στεγάστρου. Η ολοκλήρωσή του αναμένεται σε πέντε μήνες.

Πηγή: Το Βήμα, Μ. Θερμού
Αναδημοσίευση από: www.arxaiologia.gr
στις 9:00 π.μ. Κατηγορία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)