Έπου θεώ, Νόμω πείθου, Θεούς σέβου, Γονείς αίδου, Γνώθι μαθών, Ήττο υπό δικαίου, Ακούσας νόει, Σεαυτόν ίσθι, Γαμείν μέλλε, Καιρόν γνώθι, Φρόνει θνητά, Ξένος ών ίσθι, Εστίαν τίμα, Άρχε σεαυτού, Φίλοις βοήθει, Θυμού κράτει, Πρόνοιαν τίμα, Φρόνησιν άσκει, Όρκω μή χρώ, Φιλίαν αγάπα, Δόξαν δίωκε, Παιδείας αντέχου, Ψέγε μηδένα, Επαίνει αρετήν, Σοφίαν ζήλου, Καλόν εύ λέγε, Πράττε δίκαια, Ευγένειαν άσκει, Φίλους ευνόει, Εχθρούς αμύνου, Κακίας απέχου, Κοινός γίνου, Ελπίδα αίνει, Φυλακή πρόσεχε, Φθονεί μηδένι, Ευεργεσίας τίμα, Ο μέλλεις δός, Τέχνη χρώ, Υφορώ μηδένα, Λαβών αποδός, Ήθος δοκίμαζε, Σοφοίς χρώ, Έυχου δυνατά, Φόνου απέχου, Γνούς πράττε, Φιλόσοφος γίνου, Όσια κρίνε, Ευλόγει πάντας, Διαβολήν μίσει, Δόλον φοβού, Έχων χαρίζου, Υιούς παίδευε, Πάσιν αρμόζου, Ικέτας αίδου, Ύβριν μίσει, Όρα τό μέλλον, Χρόνου φείδου, Μηδέν άγαν, Μέτρον άριστον, Φίλω χαρίζου, Ίδια φύλαττε, Άκουε πάντα, Αλλοτρίων απέχου, Έυφημος ίσθι, Δικαίως κτώ, Αγαθούς τίμα, Κριτήν γνώθι, Γάμους κράτει, Τύχην νόμιζε, Εγγυήν φεύγε, Απλώς διαλέγου, Ομοίοις χρώ, Δαπανών άρχου, Κτώμενος ήδου, Αισχύνην σέβου, Χάριν εκτέλει, Ευτυχίαν εύχου, Τύχην στέργε, Εργάζου κτητά, Ακούων όρα, Παίς όν κόσμιος ίσθι, Γλώτταν ίσχε, Όνειδος έχθαιρε, Κρίνε δίκαια, Ύβριν αμύνου, Αιτίω παρόντα, Χρώ χρήμασιν, Λέγε ειδώς, Φθιμένους μή αδίκει, Αλύπος βίου, Ομίλει πράως, Φιλοφρόνει πάσιν, Ευγνώμων γίνου, Γυναικός άρχε, Ηδονής κραττείν, Υιοίς μη κατάρω, Σεαυτόν εύ ποίει, Ευπροσήγορος γίνου, Πίνων άρμοζε, Μελέτει τό πάν, Μή θρασύνου, Βουλεύου χρόνω, Πόνει μετ΄ ευκλείας, Πράττε συντόμως, Αποκρίνου έν καιρό, Έριν μίσει, Πρεσβύτης εύλογος, Ηβών εγκρατής, Ατυχούντι συνάχθου, Οφθαλμού κράτει, Ομόνοιαν δίωκε, Άρρητον κρύπτε, Τό κρατούν φοβού, φιλίαν φύλαττε, Καιρόν προσδέχου, Έχθρας διέλυε, Τό συμφέρον θηρώ, Ευφημίαν άσκει, Γήρας προσδέχου, Απέχθειαν φεύγε, Επί ρώμη μή καυχώ, Πλούτει δικαίως, Δόξαν μή λείπε, Κακίαν μίσει, Κινδύνευε φρονίμως, Πλούτω απίστει, Χρησμούς θαύμαζε, Απόντι μή μάχου, Μανθάνων μή κάμνε, Σεαυτόν αίδου, Ούς τρέφεις αγάπα, Μή άρχε υβρίζειν, Επαγγέλου μηδενί, Τελεύτα άλυπος, Πρεσβύτερον αίδου, Χαρίζου αβλαβώς, Νεώτερον δίδασκε, Τύχη μή πίστευε, Μή επί παντί λυπού, Επί νεκρώ μή γέλα, Εύ πάσχε ώς θνητός, Βίας μή έχου, Έξ ευγενών γέννα, Μέσος δίκαιος, Τώ βίω μή άχθου, Πέρας επιτελεί μή αποδειλιών, Φειδόμενος μή λείπε, Αδωροδόκητος δίκαζε, Προγόνους στεφάνου, Αμαρτάνων μετανόει, Πράττε αμετανοήτως, Θνήσκε υπέρ πατρίδος.

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

Η νεραϊδοστοιχειωμένη γέφυρα του Πηνειού


Θα ήθελα να ξεκινήσω λέγοντας σας πως πάντοτε πίστευα στην ύπαρξη των νεράιδων.. μου αρέσει να περπατάω μόνη μου για να ακούω τους ήχους της φύσης!! είναι κάτι που με ηρεμεί και σας προτείνω αν δεν το κάνετε ήδη, να ξεκινήσετε!!!! Ήταν καλοκαίρι του 2007, είχα βγει για ποτό με τις φίλες μου, κάποια στιγμή κουραστήκαμε (όπως οι περισσότεροι φαντάζομαι) και αποφασίσαμε να φύγουμε!!! Να σας πω την αλήθεια εκείνο το βράδυ ήταν ιδανικό για τη βόλτα που προανέφερα!!! έτσι, αποφάσισα να κάνω έναν περίπατο πριν επιστρέψω στο σπίτι μου!!

Στην αρχή σκέφτηκα να κάνω έναν περίπατο στη μισό άδεια πόλη της Λάρισας, κάτι όμως με τράβηξε και έκανα αυτόν τον περίπατο στην καινούργια γέφυρα του Πηνειού… Καθώς προχωρούσα και ήμουν απόλυτα συγκεντρωμένη στους ήχους, ολομόναχη πάνω στη γέφυρα, άκουσα μια γυναικεία φωνή να με φωνάζει με το όνομα μου!! φώναζε συνεχώς!! σα να ζητούσε βοήθεια!! στην αρχή γύρισα και κοίταξα μήπως είναι κάποιος γνωστός μου, όμως τίποτα.. Oι μοναδικοί που ήμασταν εκείνη τη στιγμή στη γέφυρα ήταν, τα φώτα της γέφυρας, το ποτάμι, τα δέντρα και εγώ.. δεν μπορώ να πω ότι φοβήθηκα, μπορώ όμως σίγουρα να πω ότι στεναχωρήθηκα!!! χωρίς κάποιον ιδιαίτερο λόγο.

Η φωνή ήταν τόσο βαθιά, η χροιά της απλώς υπέροχη, μαγευτική, μια φωνή που ειλικρινά δεν έχω ξανακούσει.. Την επόμενη μέρα, συζητούσα με μία φίλη μου αυτό το συμβάν και στην παρέα μας ήταν και μία κυρία.. μόλις άκουσε την ιστορία μου χλόμιασε! και μου λέει.. “γλυκιά μου θα σου πω κάτι”.. θα έλεγα πως το πρόσωπο της είχε αλλάξει 100 χρώματα!! στην αρχή δίσταζε αλλά στην πορεία έκανε την αρχή… “Γλυκιά μου, ξέρεις.. υπάρχει ένας μύθος για τον Πηνειό της Λάρισας, εσύ είσαι μικρούλα και ίσως δεν τον έχεις ακούσει ποτέ.. λέγεται, ότι στον Πηνειό ζούσανε νεράιδες και μάλιστα ήτανε πολύ όμορφες και πολύ καλές.. φορούσε ένα μαντήλι η κάθε μία στο λαιμό της (δεν θυμάμαι εάν ήτανε γυμνές- αυτό δεν το θυμάμαι 100%-). Ακουγότανε πως αν κάποιος καταφέρει να πνίξει με το μαντήλι τη νεράιδα ή να της το κλέψει θα γίνει πάμπλουτος.. Τελικά υπήρξανε άνθρωποι οι οποίοι καταφέρανε να το κάνουνε.. Από τότε οι νεράιδες είναι εγκλωβισμένες σε αυτό το σημείο και ζητάνε βοήθεια από άλλες νεράιδες!! είσαι πολύ τυχερή το ξέρεις?” μας κέρασε τον καφέ και έφυγε σαν αερικό..

Ομολογώ ότι μόλις τελείωσε την ιστορία της είχα βουρκώσει!!! εκείνη την ώρα κατάλαβα γιατί δεν φοβήθηκα αλλά στενοχωρήθηκα!!! μπορώ να πω πως από εκείνη τη μέρα έγινα άλλος άνθρωπος!! είμαι θετική και κάθε φορά που περνάω από το συγκεκριμένο σημείο “χαιρετάω”!! Ελπίζω να τη βοηθάω με τα “λόγια μου” και το χαμόγελό μου!!!

στις 2:33 μ.μ. Κατηγορία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)