Έπου θεώ, Νόμω πείθου, Θεούς σέβου, Γονείς αίδου, Γνώθι μαθών, Ήττο υπό δικαίου, Ακούσας νόει, Σεαυτόν ίσθι, Γαμείν μέλλε, Καιρόν γνώθι, Φρόνει θνητά, Ξένος ών ίσθι, Εστίαν τίμα, Άρχε σεαυτού, Φίλοις βοήθει, Θυμού κράτει, Πρόνοιαν τίμα, Φρόνησιν άσκει, Όρκω μή χρώ, Φιλίαν αγάπα, Δόξαν δίωκε, Παιδείας αντέχου, Ψέγε μηδένα, Επαίνει αρετήν, Σοφίαν ζήλου, Καλόν εύ λέγε, Πράττε δίκαια, Ευγένειαν άσκει, Φίλους ευνόει, Εχθρούς αμύνου, Κακίας απέχου, Κοινός γίνου, Ελπίδα αίνει, Φυλακή πρόσεχε, Φθονεί μηδένι, Ευεργεσίας τίμα, Ο μέλλεις δός, Τέχνη χρώ, Υφορώ μηδένα, Λαβών αποδός, Ήθος δοκίμαζε, Σοφοίς χρώ, Έυχου δυνατά, Φόνου απέχου, Γνούς πράττε, Φιλόσοφος γίνου, Όσια κρίνε, Ευλόγει πάντας, Διαβολήν μίσει, Δόλον φοβού, Έχων χαρίζου, Υιούς παίδευε, Πάσιν αρμόζου, Ικέτας αίδου, Ύβριν μίσει, Όρα τό μέλλον, Χρόνου φείδου, Μηδέν άγαν, Μέτρον άριστον, Φίλω χαρίζου, Ίδια φύλαττε, Άκουε πάντα, Αλλοτρίων απέχου, Έυφημος ίσθι, Δικαίως κτώ, Αγαθούς τίμα, Κριτήν γνώθι, Γάμους κράτει, Τύχην νόμιζε, Εγγυήν φεύγε, Απλώς διαλέγου, Ομοίοις χρώ, Δαπανών άρχου, Κτώμενος ήδου, Αισχύνην σέβου, Χάριν εκτέλει, Ευτυχίαν εύχου, Τύχην στέργε, Εργάζου κτητά, Ακούων όρα, Παίς όν κόσμιος ίσθι, Γλώτταν ίσχε, Όνειδος έχθαιρε, Κρίνε δίκαια, Ύβριν αμύνου, Αιτίω παρόντα, Χρώ χρήμασιν, Λέγε ειδώς, Φθιμένους μή αδίκει, Αλύπος βίου, Ομίλει πράως, Φιλοφρόνει πάσιν, Ευγνώμων γίνου, Γυναικός άρχε, Ηδονής κραττείν, Υιοίς μη κατάρω, Σεαυτόν εύ ποίει, Ευπροσήγορος γίνου, Πίνων άρμοζε, Μελέτει τό πάν, Μή θρασύνου, Βουλεύου χρόνω, Πόνει μετ΄ ευκλείας, Πράττε συντόμως, Αποκρίνου έν καιρό, Έριν μίσει, Πρεσβύτης εύλογος, Ηβών εγκρατής, Ατυχούντι συνάχθου, Οφθαλμού κράτει, Ομόνοιαν δίωκε, Άρρητον κρύπτε, Τό κρατούν φοβού, φιλίαν φύλαττε, Καιρόν προσδέχου, Έχθρας διέλυε, Τό συμφέρον θηρώ, Ευφημίαν άσκει, Γήρας προσδέχου, Απέχθειαν φεύγε, Επί ρώμη μή καυχώ, Πλούτει δικαίως, Δόξαν μή λείπε, Κακίαν μίσει, Κινδύνευε φρονίμως, Πλούτω απίστει, Χρησμούς θαύμαζε, Απόντι μή μάχου, Μανθάνων μή κάμνε, Σεαυτόν αίδου, Ούς τρέφεις αγάπα, Μή άρχε υβρίζειν, Επαγγέλου μηδενί, Τελεύτα άλυπος, Πρεσβύτερον αίδου, Χαρίζου αβλαβώς, Νεώτερον δίδασκε, Τύχη μή πίστευε, Μή επί παντί λυπού, Επί νεκρώ μή γέλα, Εύ πάσχε ώς θνητός, Βίας μή έχου, Έξ ευγενών γέννα, Μέσος δίκαιος, Τώ βίω μή άχθου, Πέρας επιτελεί μή αποδειλιών, Φειδόμενος μή λείπε, Αδωροδόκητος δίκαζε, Προγόνους στεφάνου, Αμαρτάνων μετανόει, Πράττε αμετανοήτως, Θνήσκε υπέρ πατρίδος.

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

Το Φάντασμα του Πεθερού


Όταν η γιαγιά μου ήταν λεχώνα και είχε τον μπαμπά μου μωρό, της συνέβη η εξής περίεργη ιστορία: τον είχε κοιμίσει ένα μεσημέρι και έπεσε κι αυτή να κοιμηθεί δίπλα στο μωρό. Ξάφνου η πόρτα του σπιτιού ανοίγει και κάποιος που η γιαγιά μέσα στον ύπνο της δεν κατάλαβε ποιος ήταν της είπε να ξυπνήσει γιατί θα έρχονταν επίσκεψη κάποιοι συγγενείς.


Αυτή ξύπνησε και καθόταν στο κρεβάτι με τα μάτια ανοιχτά, αλλά ήταν ακόμα γλαρωμένη. Βλέπει τότε να ανοίγει πάλι η πόρτα και να μπαίνει μέσα ένας γέρος που αν και δεν τον είχε ξαναδεί ποτέ της, κατάλαβε αμέσως με την διαίσθηση ότι ήταν ο πεθαμένος πεθερός της. Δεν τον είχε ξαναδεί ποτέ, ούτε σε φωτογραφία. Ο γέρος πήγε πάνω από το μωρό, έσκυψε και το κοίταξε, χαμογέλασε και ...εξαφανίστηκε! χάθηκε μπροστά στα μάτια της.

Η γιαγιά μου τότε πάγωσε γιατί θεώρησε ότι για να ήρθε ο πεθαμένος να δει το μωρό αυτό ήταν κακό σημάδι και ότι γρήγορα θα το έπαιρνε μαζί του! Όμως αυτό δεν συνέβη και απ' ότι φάνηκε ο γέρος ήθελε μόνο να καμαρώσει το εγγόνι του. Τότε η γιαγιά μου θεώρησε ότι αυτό ήταν σημάδι από τον πεθερό της ότι θα ήθελε το παιδί να πάρει το όνομά του. Μέχρι τότε, δεν θέλανε να δώσουνε στο παιδί αυτό το όνομα, η επίσκεψη όμως του νεκρού πεθερού τους έπεισε.

Η γιαγιά μου ξαναείδε άλλη μια φορά το φάντασμα του πεθερού της σε ένα σαρανταλείτουργο που κάνανε οικογενειακά για τους νεκρούς. Είχαν κάτσει πολλοί συγγενείς στο σπίτι της γιαγιάς μέχρι αργά και μετά όταν φύγανε την γιαγιά την πήρε ο ύπνος. Τότε ξάφνου η πόρτα του σπιτιού ανοίγει και πάλι και εμφανίζεται ξανά ο γέρος. Έσκυψε και κοίταξε στο εσωτερικό και όταν είδε τα κόλλυβα, χαμογέλασε και έφυγε. Όπως είπε η γιαγιά μου με αυτόν τον τρόπο έδειξε την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι δεν ξεχνούσαν αυτόν και τους άλλους νεκρούς.

Αντωνία

Πηγή
στις 12:44 π.μ. Κατηγορία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)