Έπου θεώ, Νόμω πείθου, Θεούς σέβου, Γονείς αίδου, Γνώθι μαθών, Ήττο υπό δικαίου, Ακούσας νόει, Σεαυτόν ίσθι, Γαμείν μέλλε, Καιρόν γνώθι, Φρόνει θνητά, Ξένος ών ίσθι, Εστίαν τίμα, Άρχε σεαυτού, Φίλοις βοήθει, Θυμού κράτει, Πρόνοιαν τίμα, Φρόνησιν άσκει, Όρκω μή χρώ, Φιλίαν αγάπα, Δόξαν δίωκε, Παιδείας αντέχου, Ψέγε μηδένα, Επαίνει αρετήν, Σοφίαν ζήλου, Καλόν εύ λέγε, Πράττε δίκαια, Ευγένειαν άσκει, Φίλους ευνόει, Εχθρούς αμύνου, Κακίας απέχου, Κοινός γίνου, Ελπίδα αίνει, Φυλακή πρόσεχε, Φθονεί μηδένι, Ευεργεσίας τίμα, Ο μέλλεις δός, Τέχνη χρώ, Υφορώ μηδένα, Λαβών αποδός, Ήθος δοκίμαζε, Σοφοίς χρώ, Έυχου δυνατά, Φόνου απέχου, Γνούς πράττε, Φιλόσοφος γίνου, Όσια κρίνε, Ευλόγει πάντας, Διαβολήν μίσει, Δόλον φοβού, Έχων χαρίζου, Υιούς παίδευε, Πάσιν αρμόζου, Ικέτας αίδου, Ύβριν μίσει, Όρα τό μέλλον, Χρόνου φείδου, Μηδέν άγαν, Μέτρον άριστον, Φίλω χαρίζου, Ίδια φύλαττε, Άκουε πάντα, Αλλοτρίων απέχου, Έυφημος ίσθι, Δικαίως κτώ, Αγαθούς τίμα, Κριτήν γνώθι, Γάμους κράτει, Τύχην νόμιζε, Εγγυήν φεύγε, Απλώς διαλέγου, Ομοίοις χρώ, Δαπανών άρχου, Κτώμενος ήδου, Αισχύνην σέβου, Χάριν εκτέλει, Ευτυχίαν εύχου, Τύχην στέργε, Εργάζου κτητά, Ακούων όρα, Παίς όν κόσμιος ίσθι, Γλώτταν ίσχε, Όνειδος έχθαιρε, Κρίνε δίκαια, Ύβριν αμύνου, Αιτίω παρόντα, Χρώ χρήμασιν, Λέγε ειδώς, Φθιμένους μή αδίκει, Αλύπος βίου, Ομίλει πράως, Φιλοφρόνει πάσιν, Ευγνώμων γίνου, Γυναικός άρχε, Ηδονής κραττείν, Υιοίς μη κατάρω, Σεαυτόν εύ ποίει, Ευπροσήγορος γίνου, Πίνων άρμοζε, Μελέτει τό πάν, Μή θρασύνου, Βουλεύου χρόνω, Πόνει μετ΄ ευκλείας, Πράττε συντόμως, Αποκρίνου έν καιρό, Έριν μίσει, Πρεσβύτης εύλογος, Ηβών εγκρατής, Ατυχούντι συνάχθου, Οφθαλμού κράτει, Ομόνοιαν δίωκε, Άρρητον κρύπτε, Τό κρατούν φοβού, φιλίαν φύλαττε, Καιρόν προσδέχου, Έχθρας διέλυε, Τό συμφέρον θηρώ, Ευφημίαν άσκει, Γήρας προσδέχου, Απέχθειαν φεύγε, Επί ρώμη μή καυχώ, Πλούτει δικαίως, Δόξαν μή λείπε, Κακίαν μίσει, Κινδύνευε φρονίμως, Πλούτω απίστει, Χρησμούς θαύμαζε, Απόντι μή μάχου, Μανθάνων μή κάμνε, Σεαυτόν αίδου, Ούς τρέφεις αγάπα, Μή άρχε υβρίζειν, Επαγγέλου μηδενί, Τελεύτα άλυπος, Πρεσβύτερον αίδου, Χαρίζου αβλαβώς, Νεώτερον δίδασκε, Τύχη μή πίστευε, Μή επί παντί λυπού, Επί νεκρώ μή γέλα, Εύ πάσχε ώς θνητός, Βίας μή έχου, Έξ ευγενών γέννα, Μέσος δίκαιος, Τώ βίω μή άχθου, Πέρας επιτελεί μή αποδειλιών, Φειδόμενος μή λείπε, Αδωροδόκητος δίκαζε, Προγόνους στεφάνου, Αμαρτάνων μετανόει, Πράττε αμετανοήτως, Θνήσκε υπέρ πατρίδος.

Δευτέρα 2 Μαΐου 2011

Οι «Αράπηδες» των βουνών


Οι «Αράπηδες» είναι όντα σκιώδη και τρομακτικά στην όψη. Πολλές φορές αναφέρθηκαν να αιωρούνται γύρω από έναν «Αράπη» μικρά κυκλικά φωτάκια που μοιάζουν με τα λεγόμενα orbs (φαινόμενο που συνδέεται και με τα φαντάσματα, αλλά και με τα UFO, και που παρατηρείται περισσότερο σε περιοχές με δυνατή ψυχική δραστηριότητα). Αυτά τα φωτάκια συνδέθηκαν από τους ανθρώπους της υπαίθρου με καταραμένα νομίσματα, φλουριά ή λίρες που, υποτίθεται, τα προσέχει σαν φύλακας ο «Αράπης».


Εκτός από θησαυρούς, οι «Αράπηδες» φυλάνε, επίσης, πηγάδια, σπηλιές, περάσματα ή και πηγές (πιο σπάνια, αφού εκεί φαίνεται να έχουν το copyright οι νεράιδες). Μερικές φορές, οι «Αράπηδες» επιδεικνύουν μια πιο… κοσμοπολίτικη essence, αν και brutal, και τρυπώνουν σε σπίτια τρομοκρατώντας τον κοσμάκη. Χαρακτηριστική είναι μια ιστορία από την Κορώνη.

Μια γυναίκα, της οποίας ο άντρας είχε πεθάνει πρόσφατα, καθόταν στην κάμαρή της, στον πάνω όροφο του σπιτιού της, μισογλαρωμένη. Ξάφνου άκουσε βαριά βήματα στην εσωτερική σκάλα. Τρομαγμένη, σηκώθηκε και βγήκε στον διάδρομο, μα όταν κοίταξε στα σκαλιά δεν είδε τίποτα και κανέναν. Κι όμως, τα βήματα εξακολουθούσαν να ακούγονται εκεί, τρία-τέσσερα μέτρα παραπέρα. Κατέβηκε στο κάτω πάτωμα όπου βρισκόταν ένα χολ, ένα καθιστικό και η κουζίνα, και είδε έκπληκτη ένα θηριώδη όγκο να κάθεται και να… καπνίζει στον καναπέ.

Η γυναίκα δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τα χαρακτηριστικά του νυχτερινού επισκέπτη της. Ήταν σαν μια τεράστια σκιά, μέσα από την οποία, ωστόσο, μπορούσες να δεις, λες και ήταν διάφανη. Ήταν ένας «Αράπης», που σηκώθηκε και με μια αστραπιαία κίνηση βρέθηκε δίπλα στη γυναίκα και την χτύπησε στο δεξί της μάγουλο. Η γυναίκα περιέγραψε αργότερα την αίσθηση του χτυπήματος σα να ήταν «ένα σφουγγάρι με αγκάθια».

Το μοχθηρό πνεύμα εξαφανίστηκε, μα η γυναίκα έμεινε για πάντα κουφή στο δεξί της αυτί.

Πηγή
στις 2:34 μ.μ. Κατηγορία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)