Έπου θεώ, Νόμω πείθου, Θεούς σέβου, Γονείς αίδου, Γνώθι μαθών, Ήττο υπό δικαίου, Ακούσας νόει, Σεαυτόν ίσθι, Γαμείν μέλλε, Καιρόν γνώθι, Φρόνει θνητά, Ξένος ών ίσθι, Εστίαν τίμα, Άρχε σεαυτού, Φίλοις βοήθει, Θυμού κράτει, Πρόνοιαν τίμα, Φρόνησιν άσκει, Όρκω μή χρώ, Φιλίαν αγάπα, Δόξαν δίωκε, Παιδείας αντέχου, Ψέγε μηδένα, Επαίνει αρετήν, Σοφίαν ζήλου, Καλόν εύ λέγε, Πράττε δίκαια, Ευγένειαν άσκει, Φίλους ευνόει, Εχθρούς αμύνου, Κακίας απέχου, Κοινός γίνου, Ελπίδα αίνει, Φυλακή πρόσεχε, Φθονεί μηδένι, Ευεργεσίας τίμα, Ο μέλλεις δός, Τέχνη χρώ, Υφορώ μηδένα, Λαβών αποδός, Ήθος δοκίμαζε, Σοφοίς χρώ, Έυχου δυνατά, Φόνου απέχου, Γνούς πράττε, Φιλόσοφος γίνου, Όσια κρίνε, Ευλόγει πάντας, Διαβολήν μίσει, Δόλον φοβού, Έχων χαρίζου, Υιούς παίδευε, Πάσιν αρμόζου, Ικέτας αίδου, Ύβριν μίσει, Όρα τό μέλλον, Χρόνου φείδου, Μηδέν άγαν, Μέτρον άριστον, Φίλω χαρίζου, Ίδια φύλαττε, Άκουε πάντα, Αλλοτρίων απέχου, Έυφημος ίσθι, Δικαίως κτώ, Αγαθούς τίμα, Κριτήν γνώθι, Γάμους κράτει, Τύχην νόμιζε, Εγγυήν φεύγε, Απλώς διαλέγου, Ομοίοις χρώ, Δαπανών άρχου, Κτώμενος ήδου, Αισχύνην σέβου, Χάριν εκτέλει, Ευτυχίαν εύχου, Τύχην στέργε, Εργάζου κτητά, Ακούων όρα, Παίς όν κόσμιος ίσθι, Γλώτταν ίσχε, Όνειδος έχθαιρε, Κρίνε δίκαια, Ύβριν αμύνου, Αιτίω παρόντα, Χρώ χρήμασιν, Λέγε ειδώς, Φθιμένους μή αδίκει, Αλύπος βίου, Ομίλει πράως, Φιλοφρόνει πάσιν, Ευγνώμων γίνου, Γυναικός άρχε, Ηδονής κραττείν, Υιοίς μη κατάρω, Σεαυτόν εύ ποίει, Ευπροσήγορος γίνου, Πίνων άρμοζε, Μελέτει τό πάν, Μή θρασύνου, Βουλεύου χρόνω, Πόνει μετ΄ ευκλείας, Πράττε συντόμως, Αποκρίνου έν καιρό, Έριν μίσει, Πρεσβύτης εύλογος, Ηβών εγκρατής, Ατυχούντι συνάχθου, Οφθαλμού κράτει, Ομόνοιαν δίωκε, Άρρητον κρύπτε, Τό κρατούν φοβού, φιλίαν φύλαττε, Καιρόν προσδέχου, Έχθρας διέλυε, Τό συμφέρον θηρώ, Ευφημίαν άσκει, Γήρας προσδέχου, Απέχθειαν φεύγε, Επί ρώμη μή καυχώ, Πλούτει δικαίως, Δόξαν μή λείπε, Κακίαν μίσει, Κινδύνευε φρονίμως, Πλούτω απίστει, Χρησμούς θαύμαζε, Απόντι μή μάχου, Μανθάνων μή κάμνε, Σεαυτόν αίδου, Ούς τρέφεις αγάπα, Μή άρχε υβρίζειν, Επαγγέλου μηδενί, Τελεύτα άλυπος, Πρεσβύτερον αίδου, Χαρίζου αβλαβώς, Νεώτερον δίδασκε, Τύχη μή πίστευε, Μή επί παντί λυπού, Επί νεκρώ μή γέλα, Εύ πάσχε ώς θνητός, Βίας μή έχου, Έξ ευγενών γέννα, Μέσος δίκαιος, Τώ βίω μή άχθου, Πέρας επιτελεί μή αποδειλιών, Φειδόμενος μή λείπε, Αδωροδόκητος δίκαζε, Προγόνους στεφάνου, Αμαρτάνων μετανόει, Πράττε αμετανοήτως, Θνήσκε υπέρ πατρίδος.

Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Οι νεκροί κάτοικοι της βίλας


Πριν από έναν χρόνο μετακόμισα με την οικογένεια μου από το κέντρο της Αθήνας στα βόρεια προάστια. Το καινούριο μας σπίτι ήταν μονοκατοικία. Μπροστά υπήρχε ένας μικρός δρόμος και γύρω γύρω πολλά πεύκα. Δεν υπήρχε κανένα σπίτι κοντά, μόνος στο βάθος φαίνονταν τα φώτα μιας βίλας.


Στην αρχή, με έπαιρνε πολύ δύσκολα ο ύπνος το βράδυ. Είχα συνηθίσεις στους θορύβους της πόλης και η απόλυτη ησυχία μου δημιουργούσε έναν εκνευρισμό. Έπαιρνα το iPod και σκαρφάλωνα σε ένα πεζούλι στον κήπο όπου μπορούσα να δω τα φώτα κάποιων σπιτιών. Καθόμουν εκεί με τις ώρες και άκουγα τον αγαπημένο μου ραδιοφωνικό σταθμό. Οι γονείς μου με άφηναν εκεί και πήγαιναν για ύπνο. Δεν τους ενοχλούσε μάλλον που ξενυχτούσα, γιατί καταλάβαιναν πως δεν μπορούσα να προσαρμοστώ εύκολα στις νέες συνθήκες.

Τις πρώτες μέρες αισθανόμουν πολύ ωραία με την καινούρια μου συνήθεια, μετά από λίγο καιρό όμως κάτι άλλαξε. Η ησυχία που επικρατούσε κι η αίσθηση ερημιάς άρχισαν να με τρομάζουν! Αισθανόμουν προστατευμένη μέσα στα κάγκελα του σπιτιού μου, όμως κάθε φορά που περνούσε κάποιο αδέσποτο πεταγόμουν σαν ακρίδα από το πεζούλι. Εκείνο το βράδυ ήμουν κάπως νυσταγμένη.

Κοίταζα τα φώτα της βίλας και είχα σχεδόν ξαπλώσει...Τα φώτα άρχισαν να τρεμοσβήνουν. Η μουσική από το ραδιόφωνο σταμάτησε...Έβγαλα τα ακουστικά για να μην ακούω τα παράσιτα κι άκουσα φωνές πίσω από τα πεύκα...Ήταν τσιριχτές και γυναικείες! Πιάστηκα από το πεζούλι και δεν κουνιόμουν. Μια γάτα που πέρασε νιαούρισε διαπεραστικά και μπροστά μου εμφανίστηκαν δυο κοπέλες...!!!

Με κοίταζαν και χόρευαν χέρι χέρι. Δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή πως ήταν οι κάτοικοι της βίλας. Αυτά τα κορίτσια είχαν κάτι το εξωπραγματικό. Τα φώτα του απέναντι σπιτιού ξανάναψαν. Ένας κύριος βγήκε από την πόρτα...πλησίασε τα κορίτσια και λιποθύμησε!!!

Την άλλη μέρα μάθαμε πως ο ιδιοκτήτης του σπιτιού και οι δυο κόρες του που ταξίδευαν στη Γερμανία πέθαναν το προηγούμενο βράδυ σε αεροπορικό δυστύχημα...!!!!

Πηγή
στις 3:48 μ.μ. Κατηγορία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)