Έπου θεώ, Νόμω πείθου, Θεούς σέβου, Γονείς αίδου, Γνώθι μαθών, Ήττο υπό δικαίου, Ακούσας νόει, Σεαυτόν ίσθι, Γαμείν μέλλε, Καιρόν γνώθι, Φρόνει θνητά, Ξένος ών ίσθι, Εστίαν τίμα, Άρχε σεαυτού, Φίλοις βοήθει, Θυμού κράτει, Πρόνοιαν τίμα, Φρόνησιν άσκει, Όρκω μή χρώ, Φιλίαν αγάπα, Δόξαν δίωκε, Παιδείας αντέχου, Ψέγε μηδένα, Επαίνει αρετήν, Σοφίαν ζήλου, Καλόν εύ λέγε, Πράττε δίκαια, Ευγένειαν άσκει, Φίλους ευνόει, Εχθρούς αμύνου, Κακίας απέχου, Κοινός γίνου, Ελπίδα αίνει, Φυλακή πρόσεχε, Φθονεί μηδένι, Ευεργεσίας τίμα, Ο μέλλεις δός, Τέχνη χρώ, Υφορώ μηδένα, Λαβών αποδός, Ήθος δοκίμαζε, Σοφοίς χρώ, Έυχου δυνατά, Φόνου απέχου, Γνούς πράττε, Φιλόσοφος γίνου, Όσια κρίνε, Ευλόγει πάντας, Διαβολήν μίσει, Δόλον φοβού, Έχων χαρίζου, Υιούς παίδευε, Πάσιν αρμόζου, Ικέτας αίδου, Ύβριν μίσει, Όρα τό μέλλον, Χρόνου φείδου, Μηδέν άγαν, Μέτρον άριστον, Φίλω χαρίζου, Ίδια φύλαττε, Άκουε πάντα, Αλλοτρίων απέχου, Έυφημος ίσθι, Δικαίως κτώ, Αγαθούς τίμα, Κριτήν γνώθι, Γάμους κράτει, Τύχην νόμιζε, Εγγυήν φεύγε, Απλώς διαλέγου, Ομοίοις χρώ, Δαπανών άρχου, Κτώμενος ήδου, Αισχύνην σέβου, Χάριν εκτέλει, Ευτυχίαν εύχου, Τύχην στέργε, Εργάζου κτητά, Ακούων όρα, Παίς όν κόσμιος ίσθι, Γλώτταν ίσχε, Όνειδος έχθαιρε, Κρίνε δίκαια, Ύβριν αμύνου, Αιτίω παρόντα, Χρώ χρήμασιν, Λέγε ειδώς, Φθιμένους μή αδίκει, Αλύπος βίου, Ομίλει πράως, Φιλοφρόνει πάσιν, Ευγνώμων γίνου, Γυναικός άρχε, Ηδονής κραττείν, Υιοίς μη κατάρω, Σεαυτόν εύ ποίει, Ευπροσήγορος γίνου, Πίνων άρμοζε, Μελέτει τό πάν, Μή θρασύνου, Βουλεύου χρόνω, Πόνει μετ΄ ευκλείας, Πράττε συντόμως, Αποκρίνου έν καιρό, Έριν μίσει, Πρεσβύτης εύλογος, Ηβών εγκρατής, Ατυχούντι συνάχθου, Οφθαλμού κράτει, Ομόνοιαν δίωκε, Άρρητον κρύπτε, Τό κρατούν φοβού, φιλίαν φύλαττε, Καιρόν προσδέχου, Έχθρας διέλυε, Τό συμφέρον θηρώ, Ευφημίαν άσκει, Γήρας προσδέχου, Απέχθειαν φεύγε, Επί ρώμη μή καυχώ, Πλούτει δικαίως, Δόξαν μή λείπε, Κακίαν μίσει, Κινδύνευε φρονίμως, Πλούτω απίστει, Χρησμούς θαύμαζε, Απόντι μή μάχου, Μανθάνων μή κάμνε, Σεαυτόν αίδου, Ούς τρέφεις αγάπα, Μή άρχε υβρίζειν, Επαγγέλου μηδενί, Τελεύτα άλυπος, Πρεσβύτερον αίδου, Χαρίζου αβλαβώς, Νεώτερον δίδασκε, Τύχη μή πίστευε, Μή επί παντί λυπού, Επί νεκρώ μή γέλα, Εύ πάσχε ώς θνητός, Βίας μή έχου, Έξ ευγενών γέννα, Μέσος δίκαιος, Τώ βίω μή άχθου, Πέρας επιτελεί μή αποδειλιών, Φειδόμενος μή λείπε, Αδωροδόκητος δίκαζε, Προγόνους στεφάνου, Αμαρτάνων μετανόει, Πράττε αμετανοήτως, Θνήσκε υπέρ πατρίδος.

Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

Το φάντασμα του νεκρού ξαδέλφου


Η Ελένη (ψεύτικο όνομα) ένα βράδυ που δεν μπορεί να κοιμηθεί ,σηκώνεται να πάει στην κουζίνα να πιεί λίγο νερό..
Όπως προχωρά μέσα στο μεγάλο σαλόνι του σπιτιού της φαίνεται ότι ακούει κάποια φωνή, κάτι να ψιθυρίζει..


Τρομάζει για λίγο . Το σπίτι είναι αρκετά μεγάλο και εκείνη την ώρα βρίσκεται μόνη της μαζί με την αδερφή της η οποία όμως κοιμάται.
Σκέφτεται πως ήταν της φαντασίας της η πως είναι αποτέλεσμα της αϋπνίας της.
Ξαναγυρίζει στο κρεβάτι της και καθώς ετοιμάζεται να ξαπλώσει βλέπει κάτι που κυριολεκτικά την παγώνει ,της κόβει τη μιλιά..

Μπροστά της προς τα δεξιά βλέπει μια άσπρη φιγούρα αχνή η οποία παίρνει μια θολή μορφή σιγά σιγά.

Τα χέρια της παγώνουν τα πόδια της παγώνουν μέχρι και μέσα στο κεφάλι της νοιώθει ρίγη τρόμου αλλά δε μπορεί να κουνηθεί. Σαν κάτι να την έχει καρφώσει εκεί.

Όταν καταλαβαίνει τι ακριβώς βλέπει της έρχεται τρέλα.
Βλέπει τον πρώτο ξάδερφο της ο οποίος σκοτώθηκε λίγες μέρες πριν σε ατύχημα με μοτοσικλέτα να την κοιτάει έντονα και να της ψιθυρίζει ''σε λίγους μήνες θα πεθάνει ο θειος ο Αντώνης''...η μορφή αρχίζει να δακρύζει.. δάκρυα διάφανα σα σύννεφα ,τα μάτια είναι θλιμμένα...

Μέσα της η Ελένη είναι τρομοκρατημένη...
Ξαφνικά εξαφανίζεται και μόνο τότε η Ελένη μπορεί να κουνηθεί.

Η ιστορία είναι πέρα για πέρα αληθινή ,η Ελένη ήταν 16 χρονών και σε 5 μήνες πράγματι ο Αντώνης πέθανε από καρκίνο...
στις 1:22 π.μ. Κατηγορία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)