Έπου θεώ, Νόμω πείθου, Θεούς σέβου, Γονείς αίδου, Γνώθι μαθών, Ήττο υπό δικαίου, Ακούσας νόει, Σεαυτόν ίσθι, Γαμείν μέλλε, Καιρόν γνώθι, Φρόνει θνητά, Ξένος ών ίσθι, Εστίαν τίμα, Άρχε σεαυτού, Φίλοις βοήθει, Θυμού κράτει, Πρόνοιαν τίμα, Φρόνησιν άσκει, Όρκω μή χρώ, Φιλίαν αγάπα, Δόξαν δίωκε, Παιδείας αντέχου, Ψέγε μηδένα, Επαίνει αρετήν, Σοφίαν ζήλου, Καλόν εύ λέγε, Πράττε δίκαια, Ευγένειαν άσκει, Φίλους ευνόει, Εχθρούς αμύνου, Κακίας απέχου, Κοινός γίνου, Ελπίδα αίνει, Φυλακή πρόσεχε, Φθονεί μηδένι, Ευεργεσίας τίμα, Ο μέλλεις δός, Τέχνη χρώ, Υφορώ μηδένα, Λαβών αποδός, Ήθος δοκίμαζε, Σοφοίς χρώ, Έυχου δυνατά, Φόνου απέχου, Γνούς πράττε, Φιλόσοφος γίνου, Όσια κρίνε, Ευλόγει πάντας, Διαβολήν μίσει, Δόλον φοβού, Έχων χαρίζου, Υιούς παίδευε, Πάσιν αρμόζου, Ικέτας αίδου, Ύβριν μίσει, Όρα τό μέλλον, Χρόνου φείδου, Μηδέν άγαν, Μέτρον άριστον, Φίλω χαρίζου, Ίδια φύλαττε, Άκουε πάντα, Αλλοτρίων απέχου, Έυφημος ίσθι, Δικαίως κτώ, Αγαθούς τίμα, Κριτήν γνώθι, Γάμους κράτει, Τύχην νόμιζε, Εγγυήν φεύγε, Απλώς διαλέγου, Ομοίοις χρώ, Δαπανών άρχου, Κτώμενος ήδου, Αισχύνην σέβου, Χάριν εκτέλει, Ευτυχίαν εύχου, Τύχην στέργε, Εργάζου κτητά, Ακούων όρα, Παίς όν κόσμιος ίσθι, Γλώτταν ίσχε, Όνειδος έχθαιρε, Κρίνε δίκαια, Ύβριν αμύνου, Αιτίω παρόντα, Χρώ χρήμασιν, Λέγε ειδώς, Φθιμένους μή αδίκει, Αλύπος βίου, Ομίλει πράως, Φιλοφρόνει πάσιν, Ευγνώμων γίνου, Γυναικός άρχε, Ηδονής κραττείν, Υιοίς μη κατάρω, Σεαυτόν εύ ποίει, Ευπροσήγορος γίνου, Πίνων άρμοζε, Μελέτει τό πάν, Μή θρασύνου, Βουλεύου χρόνω, Πόνει μετ΄ ευκλείας, Πράττε συντόμως, Αποκρίνου έν καιρό, Έριν μίσει, Πρεσβύτης εύλογος, Ηβών εγκρατής, Ατυχούντι συνάχθου, Οφθαλμού κράτει, Ομόνοιαν δίωκε, Άρρητον κρύπτε, Τό κρατούν φοβού, φιλίαν φύλαττε, Καιρόν προσδέχου, Έχθρας διέλυε, Τό συμφέρον θηρώ, Ευφημίαν άσκει, Γήρας προσδέχου, Απέχθειαν φεύγε, Επί ρώμη μή καυχώ, Πλούτει δικαίως, Δόξαν μή λείπε, Κακίαν μίσει, Κινδύνευε φρονίμως, Πλούτω απίστει, Χρησμούς θαύμαζε, Απόντι μή μάχου, Μανθάνων μή κάμνε, Σεαυτόν αίδου, Ούς τρέφεις αγάπα, Μή άρχε υβρίζειν, Επαγγέλου μηδενί, Τελεύτα άλυπος, Πρεσβύτερον αίδου, Χαρίζου αβλαβώς, Νεώτερον δίδασκε, Τύχη μή πίστευε, Μή επί παντί λυπού, Επί νεκρώ μή γέλα, Εύ πάσχε ώς θνητός, Βίας μή έχου, Έξ ευγενών γέννα, Μέσος δίκαιος, Τώ βίω μή άχθου, Πέρας επιτελεί μή αποδειλιών, Φειδόμενος μή λείπε, Αδωροδόκητος δίκαζε, Προγόνους στεφάνου, Αμαρτάνων μετανόει, Πράττε αμετανοήτως, Θνήσκε υπέρ πατρίδος.

Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

Στοιχειωμένα σπίτια στην Ελλάδα


Πικέρμι Αττικής.

Είναι ίσως το πιο γνωστό στοιχειωμένο
σπίτι. Απο την αρχαιότητα ήταν γνωστή τοπο-
θεσία όπου λάμβαναν χώρο παράδοξα φαινόμενα.
Σε αυτήν, το 18ο και το 19ο αιώνα, άνθρωποι
χάνονταν, ενώ υπήρχαν συχνές εμφανίσεις ξωτι-
κών και νεραϊδών. Το συγκε-
κριμένο σπίτι, τώρα, χτίστηκε το 1910 απο τον
Περικλή Καλλέργη, ο οποίος αυτοκτόνησε αφού
δολοφόνησε τη γυναίκα του.
 Στην Κατοχή χρησι-
μοποιήθηκε απο τον ιταλικό στρατό ως τοπικό
φρουραρχείο και στα υπόγειά του γίνονταν
βασανιστήρια απο τους στρατιώτες. Οι μετέπει-
τα ένοικοι του σπιτιού έμεναν σε αυτό μόνο
μικρά χρονικά διαστήματα, ενώ εδώ και αρκετά
χρόνια, άγνωστοι σκάβουν το υπόγειο λόγω δια-
φόρων φημών περί κρυμμένου θησαυρού.
Οι μάρτυρες των περίεργων φαινομένων είναι
πολλοί και μεταξύ αυτών και ο τραγουδιστής
Γιώργος Γερολυμάτος (και δεν λέω οτι επειδή
είναι γνωστός θα είναι κι αξιόπιστος μάρτυρας
απλά τον αναφέρω) μαζί με άλλα έντεκα άτομα:
Ενα βράδυ που είχαν επισκεφτεί το σπίτι (μου
κάνει μεγάλη εντύπωση! Τί ήθελαν εκεί, αφού
το σπίτι είναι ακατοίκητο εδώ και χρόνια; Και
δεν το λέω υπονοώντας κάτι το "πονηρό", αλλά
κάτι πολύ πιο "μυστηριακό"!), άκουγαν για αρκε-
τή ώρα έναν παράξενο ήχο σαν σύρσιμο και ένα
ουρλιαχτό που ακολουθούσε.
Το σπίτι, εκτός των άλλων, έχει και άλλες ιδιαι-
τερότητες λόγω της περίεργης αρχιτεκτονικής του.
Μερικές από αυτές είναι η έλλειψη αυλής, η πρόσο-
ψή του (που απεικονίζει έναν ακτινωτό ήλιο) και
ο προσανατολισμός του (όμοιος με αυτόν των εκκλη-
σιών). Αποτελέσματα ερευνών που έγιναν στο παρελθόν
έδειξαν αλλαγή, χωρίς εμφανή εξωτερική αιτία, στον
ιονισμό της ατμόσφαιρας γύρω στα 30-50 μέτρα γύρω
από το σπίτι. Συγκεκριμένα σημεία του σπιτιού,
όπως το βορειοανατολικό παράθυρο, εμφάνισαν υπερ-
βολικές διακυμάνσεις, που οι εντάσεις τους ποικίλλαν
απο την ανατολή ως τη δύση του ηλίου.

Βίλα Καζούλη.
(όχι του Μπίλλυ της Φανής)

Στην λεωφόρο Κηφισίας υπάρχει η Βίλα Καζούλη,
που τώρα βρίσκεται σε διαδικασία αναπαλαίωσης.
Είναι ένα κτίριο (άνω των) 90 ετών που το 1952
εγκαταλείφθηκε από τους ιδιοκτήτες του και που
στο παρελθόν γνώρισε μέρες δόξας και φιλοξένησε
πολλούς επώνυμους, όπως τον βασιλέα Γιώργιο ή
τον Φαρούκ. Ομως η βίλα γνώρισε και μαύρες ημέ-
ρες επί Κατοχής, όταν επιτάχθηκε από τους Γερμα-
νούς και στεγάστηκε εκεί το φρουραρχείο των Ες-
Ες. Στα υπόγειά της βασανίστηκαν απάνθρωπα, εκα-
τοντάδες παλικάρια, αγωνιστές της Αντίστασης,
όπου άφησαν και την τελευταία τους πνοή. Μετά την
αποχώρηση των κατακτητών, το κτίριο συνδέθηκε με
ένα σωρό φοβερές ιστορίες. Πολλοί ήταν οι κάτοι-
κοι της περιοχής που ισχυρίζονταν οτι άκουγαν τα
ουρλιαχτά και τα κλάματα των θυμάτων και έβλεπαν
τα φαντάσματά τους να κυκλοφορούν τις νύχτες και
να ζητούν βοήθεια. Επίσης διάφορες οπτασίες και
τραγούδια έχουν στοιχειώσει το οίκημα.


Νέο Φάληρο (Σμολένσκυ 4)

Ενα παράξενο φάντασμα "φιλοξενεί" ο πύργος
της οδού Σμολένσκυ 4 στο Ν.Φάληρο. Ενα φάντασμα
που ανήκει σε έναν άνθρωπο που μοναδική του φιλο-
δοξία ήταν να αποκτήσει ένα αξίωμα. Ο ιδιοκτήτης
του πύργου, ο έμπορος υφασμάτων Καρτάλης, παρά
τα πλούτη που είχε, ποθούσε απεγνωσμένα να αποκτή-
σει ένα τίτλο, γι'αυτό και οι φίλοι του τον αποκα-
λούσαν "κύριο Δήμαρχο" ή "κύριο Υπουργό"! Στα τελευ-
ταία του λένε πως τρελάθηκε και αφού έχασε όλη την
περιουσία του, κλείστηκε μέσα στον πύργο, όπου και
άφησε την τελευταία του πνοή (κάτω από αδιευκρίνιστες
συνθήκες). Πολλοί ισχυρίζονται οτι για χρόνια έβλεπαν
το φάντασμά του να τριγυρίζει στα δωμάτια και να
μουρμουρίζει: "Μακριά από τον πύργο! Είναι δικός μου!".


Νέο Φάληρο (Ελ.Βενιζέλου)

Το συγκεκριμένο οίκημα ήταν κατοικία του πρωθυ-
πουργού Αλ. Κορυζή, ο οποίος πέθανε κάτω από περίεργες
συνθήκες λίγο πρίν από την αναχώρηση της κυβέρνησής του
για την Κρήτη και θεωρείται στοιχειωμένο. Πιο συγκε-
κριμένα, οι οπτασίες που εμφανίζονται εκεί "αργοσβήνουν"
σιγά-σιγά.

Καλλιθέα (Χαροκόπου)

Το 1935, η πεθερά και η γυναίκα του τότε
ένοικου Αθανασόπουλου, τον σκότωσαν και τον τεμά-
χισαν και στη συνέχεια έκρυψαν το πτώμα για δυο
ημέρες στο σπίτι. Υστερα το πέταξαν στο ρέμα της Καλλι-
ρόης. Από τότε το σπίτι παρουσιάζει περίεργα φαινόμενα.

Καλλιθέα (Λασκαρίδου)
(Μια πικρή Ρομαντική ιστορία...)

Στην οδό Λασκαρίδου στην Καλλιθέα, βρίσκεται το
διώροφο κτίριο της οικογένειας της ζωγράφου Σοφίας
Λασκαρίδου. Μέσα σ'αυτό, εδώ και χρόνια κρύβεται
ένα ερωτικό δράμα που κατέληξε στο θάνατο. Η ιστορία
εκτυλίσσεται στα 1900, όταν ο ποιητής Περικλής Γιαννό-
πουλος ερωτεύτηκε παράφορα τη Σοφία. Η νεαρή ζωγρά-
φος, ενώ ήταν κι αυτή ερωτευμένη μαζί του, του έκανε
πείσματα και του φερόταν με αδιαφορία, απορρίπτοντας
την πρόταση γάμου που της είχε κάνει. Ο άτυχος νέος,
απογοητευμένος και βλέποντας τα όνειρά του να χάνονται
το ένα μετά το άλλο, έθεσε τέρμα στη ζωή του, πέφτοντας
από το άλογό του στο Σκαραμαγκά. Η κοπέλα, μή αντέχοντας
το βάρος από τον χαμό του αγαπημένου της, κλείστηκε
στον εαυτό της, σφράγισε τις πόρτες του σπιτιού της και
περιφερόταν στα δωμάτια ως το τέλος της. Μετά το θάνατό
της πολλοί ισχυρίζονταν πως αν περνούσε κανείς νύχτα
από εκεί, έβλεπε το φάντασμά της να τριγυρίζει και να
μουρμουρίζει μελαγχολικά το όνομα του αγαπημένου της...

Αλκιβιάδου.

Οι παλαιότεροι Αθηναίοι ασφαλώς θα έχουν ακούσει
την ιστορία με τον μονόχειρα και πιθανότατα να θυμού-
νται τη χαρακτηριστική φιγούρα του, που περιφερόταν
στην περιοχή της Πλ.Βάθης γύρω στα 1920. Ο μονόχειρας
με την αγριωπή όψη, ζούσε σε ένα από τα παλαιότερα
σπίτια, στον πύργο της οδού Αλκιβιάδου και αποτελούσε
φόβο και τρόμο για τους πιτσιρίκους της γειτονιάς.
Η ιστορία με τον μονόχειρα πέρασε από στόμα σε στόμα,
60 περίπου χρόνια μετά τον θάνατό του και έγινε θρύλος.
Ενας θρύλος που λέει οτι ο μονόχειρας έγινε φάντασμα
και εξακολουθεί να κόβει την ανάσα στους κατοίκους
της περιοχής και σε όσους τύχει να περάσουν νύχτα έξω
από τον πύργο της οδού Αλκιβιάδου.

Θησείο (Ηλ. Σταθμό)

Ενα χαμόσπιτο πίσω από το σταθμό του ηλεκτρικού
σταθμού στο Θησείο, κρύβει μια τραγική ιστορία. Εκεί,
γύρω στα 1935, κατοικούσε μαζί με τη μητέρα της, μια
πανέμορφη κοπέλα, η Αθανασία, που εργαζόταν μέρα-νύχτα
για να μαζέψει χρήματα για την προίκα της και να
παντρευτεί τον καλό της. Ομως, μια μέρα, η μητέρα της,
της άρπαξε τις οικονομίες της και εξαφανίστηκε με τον
εραστή της! (ναι! καλά διαβάσατε!) Η φτωχή κοπέλα,
εγκαταλειμμένη από τον αρραβωνιαστικό της (άλλο %@%@^),
μαράζωσε και έδωσε τέλος στη ζωή της. Αλλοι λένε οτι
πρώτα σκότωσε τη μητέρα της και ύστερα αυτοκτόνησε.
Οποια όμως και αν είναι η αλήθεια, στο σπιτάκι,
που χρόνια τώρα είναι έρημο, πολλοί λένε οτι τις νύχτες
ακούγεται ακόμη το γοερό κλάμα της άτυχης Αθανασίας.

Πηγή: http://goldentemple.6.forumer.com/viewtopic.php?t=84

Αναδημοσίευση από: http://kalyterotera.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια: