Ο Διογένης ζητούσε ελεημοσύνη από ένα άγαλμα. Όταν τον ρώτησαν γιατί κάνει κάτι τέτοιο, απάντησε: «Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι από την αναισθησία των ανθρώπων».
....Όταν κάποιοι είπαν στον Διογένη ότι « είσαι γέρος , από δω και πέρα πρέπει να χαλαρώσεις την προσπάθειά σου», εκείνος είπε: « μα πώς ; αν έτρεχα στους αγώνες , θα έπρεπε, φτάνοντας κοντά στο τέρμα , να χαλαρώσω την προσπάθειά μου ή αντίθετα να βάλω τα δυνατά μου ;»
Διογένης Λαέρτιος: «φιλοσόφων βίων και δογμάτων συναγωγή»
....Σε κάποιον που τον κάκιζε για το ότι έμπαινε σε μέρη ακάθαρτα , ο Διογένης απάντησε «και ο ήλιος μπαίνει στα αποχωρητήρια αλλά δεν λερώνεται»
Διογένης Λαέρτιος: «φιλοσόφων βίων και δογμάτων συναγωγή»
....Βλέποντας ο Διογένης Μεγαρίτες να χτίζουν μεγάλα τείχη «άθλιοι» τους είπε « μη έχετε έγνοια πόσο μεγάλα θα είναι τα τείχη αλλά πόσο μεγάλοι θα είναι εκείνοι που θα σταθούν επάνω σε αυτά»
ΣΤΟΒΑΙΟΣ, ανθολόγιον
....Σαν ρώτησαν τον Διογένη πια στάση να κρατά απέναντι στην εξουσία απάντησε: « όποια και απέναντι στην φωτιά: να μην στέκεται ούτε πολύ κοντά , για να μην καεί, ούτε πολύ μακριά για να μην ξεπαγιάσει»
ΑΡΣΕΝΙΟΣ
....Ο Μέγας Αλέξανδρος γέμισε κάποτε ένα δίσκο με κόκαλα και τα έστειλε στο Διογένη τον κυνικό και εκείνος μόλις τα είδε , είπε: « το έδεσμα είναι αντάξιο ενός κυνικού,, όμως το δώρο Δε είναι αντάξιο ενός βασιλιά»
Gnomologiwm vaticanum
Ένας μοχθηρός άνθρωπος ήθελε να φυλάξει το σπίτι του από κάθε κακό. Έβαλε στην πόρτα μια επιγραφή που έλεγε: «Κανένα κακό να μη μπει στο σπίτι αυτό». Ο Διογένης διάβασε την επιγραφή και απόρησε: «Μα ο ιδιοκτήτης του σπιτιού από που θα μπει;»
Ο Μέγας Αλέξανδρος έστειλε στον Φωκίωνα 100 τάλαντα. Ο αθηναίος πολιτικός ρώτησε τους ανθρώπους που του έφεραν το μεγάλο αυτό ποσό: «Γιατί ο Αλέξανδρος διάλεξε εμένα απʼ όλους τους Αθηναίους για να μου χαρίσει 100 τάλαντα;» Οι απεσταλμένοι απάντησαν: «Γιατί μόνο εσένα θεωρεί έντιμο άνθρωπο»
Ο Φωκίωνας αρνήθηκε το δώρο λέγοντας: «Ας μ΄αφήσει λοιπόν και να είμαι και να φαίνομαι έντιμος».
Παρακινούσαν τον Φίλιππο της Μακεδονίας να εξορίσει κάποιον που τον κακολογούσε. Ο Φίλιππος απάντησε: «Δεν είστε καλά! Θέλετε να τον στείλω να με κατηγορεί και σ΄άλλα μέρη;»
Είπαν στον Σωκράτη ότι κάποιος έλεγε άσχημα λόγια γι αυτόν. Ο Σωκράτης απάντησε: «Καθόλου παράδοξο. Ποτέ του δεν έμαθε να λέει καλά λόγια».
Πληροφορήθηκε ο Αριστοτέλης από κάποιον ότι μερικοί τον έβριζαν. Ο φιλόσοφος απάντησε: «Καθόλου δεν με νοιάζει. Όταν είμαι απών, δέχομαι ακόμα και να με μαστιγώνουν».
Ρώτησαν τον φιλόσοφο Στίλπωνα, αν υπάρχει κάτι πιο ψυχρό από ένα άγαλμα. «Ναι» είπε, «ένας αναίσθητος άνθρωπος».
Ένα φίδι τυλίχθηκε γύρω από το κλειδί μιας πόρτας. Οι μάντεις χαρακτήρισαν το γεγονός θαύμα. Ο Λεωτυχίδης όμως, βασιλιάς της Σπάρτης, θεώρησε αδικαιολόγητο τον χαρακτηρισμό.
«Για μένα θαύμα θα ήταν», είπε «αν τυλιγόταν το κλειδί γύρω από το φίδι και όχι το φίδι γύρω από το κλείδι».
Ένας πατέρας ζήτησε από τον Αρίστιππο να διδάξει τον γιό του. Ο φιλόσοφος ζήτησε ως αμοιβή 500 δραχμές. Ο πατέρας θεώρησε υπερβολικό το ποσό. «Με τόσα χρήματα», είπε, «θα μπορούσα να αγοράσω ένα ζώο». «Αγόρασε», είπε ο Αρίστιππος, «κι έτσι θα έχεις δύο».
Η Ξανθίππη λέει στον Σωκράτη: «Άδικα σε καταδίκασαν σε θάνατο»
Κι ο Σωκράτης: «Αλίμονο αν η καταδίκη μου ήταν δίκαιη»
Ο Πλάτωνας επέπληξε κάποιον γιατί έπαιζε κύβους. Εκείνος δικαιολογήθηκε: «Τα ποσά που παίζω στο παιχνίδι είναι ασήμαντα»
Ο Πλάτωνας του παρατήρησε: «Η συνήθεια όμως να παίζεις δεν είναι καθόλου κάτι ασήμαντο».
Μια μέρα η Ξανθίππη έβαλε τις φωνές στον Σωκράτη και στην συνέχεια άδειασε πάνω του μια λεκάνη νερό. Ο Σωκράτης ατάραχος είπε: «Η Ξανθίππη κάνει ότι και ο Δίας: πρώτα βροντά και ύστερα βρέχει».
ΚΛΑΣΣΙΚΕΣ ΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΟΓΕΝΗ
Επειδή δεν ήταν ευχαριστημένοι από τους ανθρώπους, γιατί δεν τους έβρισκε τέλειους, άναψε κάποτε μέρα - μεσημέρι ένα φανάρι και γύριζε στους δρόμους ψάχνοντας. Και όταν κάποιος τον ρώτησε: "Τι ψάχνεις Διογένη να βρεις;", απάντησε: "Άνθρωπο ζητώ". Άλλη πάλι φορά, καθώς βρισκόταν στην αγορά, φώναξέ δυνατά: "Άνθρωποι! Άνθρωποι!" και όταν έτρεξαν κοντά του μερικοί, αυτός τους έδιωξε με το ραβδί του λέγοντας: "Εγώ δε φώναξα εσάς φώναξα ανθρώπους".
Όταν κάποτε ήρθε στην Αθήνα ο Μέγας Αλέξανδρος, πήγε περίεργος να δει αυτόν τον τόσο εκκεντρικό άνθρωπο και τον βρήκε ξαπλωμένο μακάρια μπροστά στο πιθάρι του να λιάζεται. Στάθηκε μπροστά του και τον ρώτησε:"Από τι έχεις ανάγκη; Ζήτησέ μου ότι θέλεις και θα στο δώσω". Ο Διογένης του απάντησε: "Θέλω να τραβηχτείς και να μη μου σκεπάζεις τον ήλιο. Μη μου παίρνεις εκείνο που δεν μπορείς να μου δώσεις".
Όταν ο φιλόσοφος Πλάτωνας έδωσε για τον άνθρωπο τον ορισμό ότι είναι "ζώον με δυο πόδια και χωρίς φτερά", ο Διογένης μάδησε έναν κόκορα, παρουσιάστηκε στον Πλάτωνα και τον ρώτησε: "Αυτός είναι ο άνθρωπος κατά τον Πλάτωνα;"
ΠΗΓΗ: http://greeksurnames.blogspot.com/2011/01/blog-post_3014.html
ΠΗΓΗ: http://5465.pblogs.gr/tags/diogenis-gr.html
Αναδημοσίευση από: http://arkoleon.blogspot.com/2011/01/blog-post_9178.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου