Έπου θεώ, Νόμω πείθου, Θεούς σέβου, Γονείς αίδου, Γνώθι μαθών, Ήττο υπό δικαίου, Ακούσας νόει, Σεαυτόν ίσθι, Γαμείν μέλλε, Καιρόν γνώθι, Φρόνει θνητά, Ξένος ών ίσθι, Εστίαν τίμα, Άρχε σεαυτού, Φίλοις βοήθει, Θυμού κράτει, Πρόνοιαν τίμα, Φρόνησιν άσκει, Όρκω μή χρώ, Φιλίαν αγάπα, Δόξαν δίωκε, Παιδείας αντέχου, Ψέγε μηδένα, Επαίνει αρετήν, Σοφίαν ζήλου, Καλόν εύ λέγε, Πράττε δίκαια, Ευγένειαν άσκει, Φίλους ευνόει, Εχθρούς αμύνου, Κακίας απέχου, Κοινός γίνου, Ελπίδα αίνει, Φυλακή πρόσεχε, Φθονεί μηδένι, Ευεργεσίας τίμα, Ο μέλλεις δός, Τέχνη χρώ, Υφορώ μηδένα, Λαβών αποδός, Ήθος δοκίμαζε, Σοφοίς χρώ, Έυχου δυνατά, Φόνου απέχου, Γνούς πράττε, Φιλόσοφος γίνου, Όσια κρίνε, Ευλόγει πάντας, Διαβολήν μίσει, Δόλον φοβού, Έχων χαρίζου, Υιούς παίδευε, Πάσιν αρμόζου, Ικέτας αίδου, Ύβριν μίσει, Όρα τό μέλλον, Χρόνου φείδου, Μηδέν άγαν, Μέτρον άριστον, Φίλω χαρίζου, Ίδια φύλαττε, Άκουε πάντα, Αλλοτρίων απέχου, Έυφημος ίσθι, Δικαίως κτώ, Αγαθούς τίμα, Κριτήν γνώθι, Γάμους κράτει, Τύχην νόμιζε, Εγγυήν φεύγε, Απλώς διαλέγου, Ομοίοις χρώ, Δαπανών άρχου, Κτώμενος ήδου, Αισχύνην σέβου, Χάριν εκτέλει, Ευτυχίαν εύχου, Τύχην στέργε, Εργάζου κτητά, Ακούων όρα, Παίς όν κόσμιος ίσθι, Γλώτταν ίσχε, Όνειδος έχθαιρε, Κρίνε δίκαια, Ύβριν αμύνου, Αιτίω παρόντα, Χρώ χρήμασιν, Λέγε ειδώς, Φθιμένους μή αδίκει, Αλύπος βίου, Ομίλει πράως, Φιλοφρόνει πάσιν, Ευγνώμων γίνου, Γυναικός άρχε, Ηδονής κραττείν, Υιοίς μη κατάρω, Σεαυτόν εύ ποίει, Ευπροσήγορος γίνου, Πίνων άρμοζε, Μελέτει τό πάν, Μή θρασύνου, Βουλεύου χρόνω, Πόνει μετ΄ ευκλείας, Πράττε συντόμως, Αποκρίνου έν καιρό, Έριν μίσει, Πρεσβύτης εύλογος, Ηβών εγκρατής, Ατυχούντι συνάχθου, Οφθαλμού κράτει, Ομόνοιαν δίωκε, Άρρητον κρύπτε, Τό κρατούν φοβού, φιλίαν φύλαττε, Καιρόν προσδέχου, Έχθρας διέλυε, Τό συμφέρον θηρώ, Ευφημίαν άσκει, Γήρας προσδέχου, Απέχθειαν φεύγε, Επί ρώμη μή καυχώ, Πλούτει δικαίως, Δόξαν μή λείπε, Κακίαν μίσει, Κινδύνευε φρονίμως, Πλούτω απίστει, Χρησμούς θαύμαζε, Απόντι μή μάχου, Μανθάνων μή κάμνε, Σεαυτόν αίδου, Ούς τρέφεις αγάπα, Μή άρχε υβρίζειν, Επαγγέλου μηδενί, Τελεύτα άλυπος, Πρεσβύτερον αίδου, Χαρίζου αβλαβώς, Νεώτερον δίδασκε, Τύχη μή πίστευε, Μή επί παντί λυπού, Επί νεκρώ μή γέλα, Εύ πάσχε ώς θνητός, Βίας μή έχου, Έξ ευγενών γέννα, Μέσος δίκαιος, Τώ βίω μή άχθου, Πέρας επιτελεί μή αποδειλιών, Φειδόμενος μή λείπε, Αδωροδόκητος δίκαζε, Προγόνους στεφάνου, Αμαρτάνων μετανόει, Πράττε αμετανοήτως, Θνήσκε υπέρ πατρίδος.

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

O πάπυρος του Δερβενίου


Το αρχαιότερο διατηρημένο βιβλίο της δυτικής παράδοσης αποκρυπτογραφούν με τη χρήση τεχνολογία αιχμής, επιστήμονες από την Οξφόρδη μαζί με Έλληνες συναδέλφους τους. Η πρώτη επίσημη ανάγνωση του κειμένου αναμένεται να δημοσιοποιηθεί σε ένα χρόνο.

Ανασύσταση και εκ νέου μελέτη του κειμένου του παπύρου του Δερβενίου - του αρχαιότερου βιβλίου της δυτικής παράδοσης - επιχειρούν στη Θεσσαλονίκη ειδικοί επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης σε συνεργασία με Έλληνες συναδέλφους τους. Πρόκειται για τον γνωστό -από το Φεβρουάριο του 1962 που αποκαλύφθηκε- πάπυρο που βρέθηκε καμένος, στην παχιά στρώση στάχτης που κάλυπτε τις πλάκες του κιβωτιόσχημου τάφου στο Δερβένι (στον ίδιο όπου βρέθηκε ο εντυπωσιακός χάλκινος κρατήρας με την τέφρα του νεκρού, χρυσό στεφάνι και άλλα σκεύη).


Ο πάπυρος, που θεωρείται από τους ειδικούς ως το αρχαιότερο διατηρημένο βιβλίο της δυτικής παράδοσης, που φέρει ένα ορφικό κείμενο εκτιμάται ότι γραφτηκε στο δεύτερο μισό του 5ου π.Χ. αιώνα (καθώς θεωρείται ότι γράφηκε πολύ πριν το θάνατο και την καύση του νεκρού που προσδιορίζεται στα 340 π.Χ).

Οι ειδικοί επιστήμονες με επικεφαλής τον Dirk Obbink του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, Διευθυντή και Γενικό Εκδότη του Σχεδίου για τους Παπύρους από τον Οξύρρυγχο, βρέθηκαν χθες στη Θεσσαλονίκη όπου και παρουσίασαν το έργο ενός και πλέον μήνα ερευνητικών διαδικασιών που εκπονούν στην πόλη.

"Χρησιμοποιήθηκε τεχνολογία αιχμής για ανάγνωση δυσανάγνωστων κειμένων. Η μικροφασματική φωτογράφηση του παπύρου διήρκεσε περί τις τρεις εβδομάδες Χρησιμοποιήσαμε ηλεκτροσκοπική μέθοδο αποκόλλησης των επιπέδων του παπύρου (φύλλων) . Στόχος μας είναι να τεθεί ο πάπυρος και το περιεχόμενο του κειμένου που εμπεριέχει υπόψη της παγκόσμιας πολιτιστικής ανάλυσης με στέρεη πλέον θεμελίωση" δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας κ. Οbbink.

Ένα αλληγορικό υπόμνημα σε ένα θεογονικό ποίημα

Ο πάπυρος βρέθηκε απανθρακωμένος σε τέσσερα μεγάλα κομμάτια, ενώ υπό μελέτη έχουν τεθεί και οι σχεδόν 200 απανθρακωμένοι σβώλοι (μέρη στάχτης) προκειμένου να "βοηθήσουν" στη μελέτη - αποκρυπτογράφηση του περίφημου κειμένου του παπύρου. Το κείμενο του παπύρου αποτελεί μια φιλοσοφική πραγματεία - δοκιμιακής σχεδόν μορφής - ένα σχόλιο ουσιαστικά πάνω σε ένα ορφικό ποίημα του 5ου π.Χ. αιώνα. Σε αυτό αναλύεται η άποψη των ορφικών (φιλοσοφική θεωρία-δοξασία που διαδόθηκε στην Ελλάδα του 6ου π.Χ. αιώνα από τη Θράκη και συνδέθηκε με τον Θράκα Ορφέα στο πρόσωπο του οποίου αναγνωρίστηκε ο αρχηγέτης και δημιουργός σειράς επικών ποιημάτων με τον τίτλο "Θεογονία") περί της κοσμογονίας, θεογνωσίας, μυστικισμού και θρησκευτικών τελετών.

"Με την ανάγνωση του κειμένου επανέρχεται το πρόβλημα των σχέσεων φιλοσοφίας και θρησκευτικότητας . Παρά τις τερατολογικές απόψεις του "συγγραφέα" του κειμένου είναι η πρώτη φορά που αρθρώνεται - και καταγράφεται - πως η σωτηρία της ψυχής στην ανθρώπινη φύση εξαρτάται από τη γνώση και την απόλυτη αλήθεια", τόνισε μεταξύ άλλων σχολιάζοντας το υπό νέα ανάγνωση κείμενο του παπύρου και χαρακτηρίζοντας το ως "τύπο Αναξαγόρειας σκέψης" (και γενικότερα Προσωκρατικής θεωρίας της κοσμογονίας) ο διευθυντής του Ινστιτούτου Φιλοσοφικών Ερευνών της Πάτρας κ. Απόστολος Πιερρής που μετέχει στην ερευνητική ομάδα.
(σημείωση: όταν λέει πρόβλημα σχέσεως φιλοσοφίας και θρησκευτικότητας εννοεί προφανώς τις μετέπειτα θρησκείες που απομακρύνουν και διαχωρίζουν το άτομο από την γνώση.

Η έννοια "φιλοσοφία" στην αρχαία Ελλάδα είναι ο τρόπος εξέλιξης της ψυχής προς τον Δημιουργό μέσω της γνώσης (όπως είναι λογικό), όχι μόνο με λόγια αλλά με πράξεις. Τα λόγια είναι η εξίσωση και η πράξη η επαλήθευση.
Αν πάλι εννοεί(ο διευθυντής του Ινστιτούτου Φιλοσοφικών Ερευνών της Πάτρας κ. Απόστολος Πιερρής) τον δωδεκαθεισμό ως την αντικρουόμενη θρησκεία των Ορφικών, πρέπει να γνωρίζει ότι το Δωδεκάθεο είναι μύθος, και όπου μύθος=κωδικοποιημένη ιστορία και κοσμογονικά γεγονότα, -πράγμα που μας πιστοποιεί ο Πλάτων στο έργο " Τίμαιος-Κριτίας 22c "- άρα υψηλή γνώση άρα Ορφισμός και Δωδεκαθεϊσμός δεν είναι αντικρουόμενες έννοιες).

Στην παρουσίαση του έργου των ερευνητών, ο κ. Πιερρής, σχολιάζοντας την επί 40 και πλέον χρόνια ανυπαρξία επίσημης δημοσίευσης-ανάγνωσης του κειμένου του "παπύρου του Δερβενίου", μίλησε για ένα "μείζον σκάνδαλο στα επιστημονικά χρονικά".

Αναδημοσίευση από: http://ellinon-pnevma.blogspot.com/
στις 7:43 μ.μ. Κατηγορία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)