Έπου θεώ, Νόμω πείθου, Θεούς σέβου, Γονείς αίδου, Γνώθι μαθών, Ήττο υπό δικαίου, Ακούσας νόει, Σεαυτόν ίσθι, Γαμείν μέλλε, Καιρόν γνώθι, Φρόνει θνητά, Ξένος ών ίσθι, Εστίαν τίμα, Άρχε σεαυτού, Φίλοις βοήθει, Θυμού κράτει, Πρόνοιαν τίμα, Φρόνησιν άσκει, Όρκω μή χρώ, Φιλίαν αγάπα, Δόξαν δίωκε, Παιδείας αντέχου, Ψέγε μηδένα, Επαίνει αρετήν, Σοφίαν ζήλου, Καλόν εύ λέγε, Πράττε δίκαια, Ευγένειαν άσκει, Φίλους ευνόει, Εχθρούς αμύνου, Κακίας απέχου, Κοινός γίνου, Ελπίδα αίνει, Φυλακή πρόσεχε, Φθονεί μηδένι, Ευεργεσίας τίμα, Ο μέλλεις δός, Τέχνη χρώ, Υφορώ μηδένα, Λαβών αποδός, Ήθος δοκίμαζε, Σοφοίς χρώ, Έυχου δυνατά, Φόνου απέχου, Γνούς πράττε, Φιλόσοφος γίνου, Όσια κρίνε, Ευλόγει πάντας, Διαβολήν μίσει, Δόλον φοβού, Έχων χαρίζου, Υιούς παίδευε, Πάσιν αρμόζου, Ικέτας αίδου, Ύβριν μίσει, Όρα τό μέλλον, Χρόνου φείδου, Μηδέν άγαν, Μέτρον άριστον, Φίλω χαρίζου, Ίδια φύλαττε, Άκουε πάντα, Αλλοτρίων απέχου, Έυφημος ίσθι, Δικαίως κτώ, Αγαθούς τίμα, Κριτήν γνώθι, Γάμους κράτει, Τύχην νόμιζε, Εγγυήν φεύγε, Απλώς διαλέγου, Ομοίοις χρώ, Δαπανών άρχου, Κτώμενος ήδου, Αισχύνην σέβου, Χάριν εκτέλει, Ευτυχίαν εύχου, Τύχην στέργε, Εργάζου κτητά, Ακούων όρα, Παίς όν κόσμιος ίσθι, Γλώτταν ίσχε, Όνειδος έχθαιρε, Κρίνε δίκαια, Ύβριν αμύνου, Αιτίω παρόντα, Χρώ χρήμασιν, Λέγε ειδώς, Φθιμένους μή αδίκει, Αλύπος βίου, Ομίλει πράως, Φιλοφρόνει πάσιν, Ευγνώμων γίνου, Γυναικός άρχε, Ηδονής κραττείν, Υιοίς μη κατάρω, Σεαυτόν εύ ποίει, Ευπροσήγορος γίνου, Πίνων άρμοζε, Μελέτει τό πάν, Μή θρασύνου, Βουλεύου χρόνω, Πόνει μετ΄ ευκλείας, Πράττε συντόμως, Αποκρίνου έν καιρό, Έριν μίσει, Πρεσβύτης εύλογος, Ηβών εγκρατής, Ατυχούντι συνάχθου, Οφθαλμού κράτει, Ομόνοιαν δίωκε, Άρρητον κρύπτε, Τό κρατούν φοβού, φιλίαν φύλαττε, Καιρόν προσδέχου, Έχθρας διέλυε, Τό συμφέρον θηρώ, Ευφημίαν άσκει, Γήρας προσδέχου, Απέχθειαν φεύγε, Επί ρώμη μή καυχώ, Πλούτει δικαίως, Δόξαν μή λείπε, Κακίαν μίσει, Κινδύνευε φρονίμως, Πλούτω απίστει, Χρησμούς θαύμαζε, Απόντι μή μάχου, Μανθάνων μή κάμνε, Σεαυτόν αίδου, Ούς τρέφεις αγάπα, Μή άρχε υβρίζειν, Επαγγέλου μηδενί, Τελεύτα άλυπος, Πρεσβύτερον αίδου, Χαρίζου αβλαβώς, Νεώτερον δίδασκε, Τύχη μή πίστευε, Μή επί παντί λυπού, Επί νεκρώ μή γέλα, Εύ πάσχε ώς θνητός, Βίας μή έχου, Έξ ευγενών γέννα, Μέσος δίκαιος, Τώ βίω μή άχθου, Πέρας επιτελεί μή αποδειλιών, Φειδόμενος μή λείπε, Αδωροδόκητος δίκαζε, Προγόνους στεφάνου, Αμαρτάνων μετανόει, Πράττε αμετανοήτως, Θνήσκε υπέρ πατρίδος.

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Λέλα Καραγιάννη. Η ηρωίδα της Εθνικής μας Αντιστάσεως


Στην σκέψη μας, τις ημέρες αυτές του Σεπτέμβρη, πρώτη λάμπει σαν φωτεινό μετέωρο κι ερχόμαστε να αποτίσουμε φόρο τιμής στην γενναία, πολύτεκνη ηρωίδα της Αντιστάσεως κατά της Γερμανικής Κατοχής, Λέλα Καραγιάννη.


Γεννήθηκε στην Λίμνη Ευβοίας το 1898. Γονείς της ο Αθανάσιος Μηνόπουλος και η Σοφία Μπούμπουλη, της ιστορικής οικογενείας Μπούμπουλη εκ Σπετσών. Στο αίμα της κυλούσε το ηρωικό αίμα της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας. Γενιά-γενιά το αίμα αυτό μεταγγιζόταν και φιλτραριζόταν για να δώσει έναν πολύτιμο καρπό στο δένδρο της Λευτεριάς, την Λέλα Καραγιάννη! Δίπλα της ο Μικρασιάτης σύζυγός της Νικόλαος Καραγιάννης, φαρμακέμπορος. Ένα ζευγάρι ταιριαστό, με πίστη, όραμα, φλόγα, ανησυχίες, ιδανικά. Απόδειξη η πολύτεκνη οικογένειά τους με τα επτά βλαστάρια τους: Ιωάννα, Γιώργο, Ηλέκτρα, Βύρωνα, Νέλσωνα, Νεφέλη, και Ελένη.

Αυτή η οικογένεια με το μπουρλότο του ‘21 στην ψυχή, με το ανήσυχο πνεύμα και αίμα της Μπουμπουλίνας να βράζει στις φλέβες, έγινε ο πυρήνας –από τις πρώτες κιόλας ημέρες της Κατοχής– της αντιστασιακής οργανώσεως «Μπουμπουλίνα». Τεράστιο έργο σε πολλούς τομείς που συνεχώς μεγάλωνε και μεγαλουργούσε. Αρχικά ασχολήθηκε με την περισυλλογή, απόκρυψη, υγειονομική περίθαλψη, τροφοδοσία και φυγάδευση Βρετανών, Αυστραλών, Καναδών και Νεοζηλανδών αξιωματικών και στρατιωτών, στην Μέση Ανατολή ή στις ομάδες Ζέρβα και Ψαρρού. Ας σημειωθεί ότι τα έξοδα και η χρηματοδότηση βάρυνε ουσιαστικά την ίδια. Στην συνέχεια υπήρξαν πολλοί που την βοήθησαν και πύκνωναν τις τάξεις της Οργανώσεως.

Το καταπληκτικό ήταν το πως η διαισθητική της κεραία εντόπιζε άτομα τα οποία ανήκαν στο εχθρικό στρατόπεδο και τα έπειθε να συνεργαστούν μαζί της. Ιταλοί και Γερμανοί προσέφεραν ανεκτίμητες υπηρεσίες στην Πατρίδα μας κάτω από την εμπνευσμένη καθοδήγηση της Λέλας Καραγιάννη. Μέσα από αυτή την αγαστή συνεργασία έρχονταν οι επιτυχίες σε φυγαδεύσεις, δολιοφθορές, αποδράσεις, πληροφορίες στο Συμμαχικό Στρατηγείο, σωτηρία κρατουμένων, εξάρθρωση προδοτών κ.λπ. Επικεφαλής από την σύλληψη ενός σχεδίου, την οργάνωση, επίβλεψη και εκτέλεση μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια η Λέλα. Τακτικά τα ραδιοφωνικά κύματα του Καΐρου εκφωνούσαν την φράση: «Ευχαριστούμε το άρωμα!» Ήταν το σύνθημα ότι η αποστολή είχε διασωθεί. Άρωμα Ελπίδας, άρωμα Λευτεριάς η αδάμαστη Λέλα Καραγιάννη! Άοκνη μυρμηγκοφωλιά η οργάνωση «Μπουμπουλίνα».

Εργάστηκαν έτσι μέχρι τις 11 Ιουλίου 1944, όταν από απροσεξία και αμέλεια μελών της οργανώσεως «Απόλλων» απεκαλύφθη έγγραφο που αφορούσε στην δράση της Καραγιάννη. Οι Γερμανοί την συνέλαβαν την ίδια ημέρα στο νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού όπου νοσηλευόταν για υπερκόπωση. Την ίδια νύκτα συνέλαβαν πέντε από τα παιδιά της. Ο σύζυγός της, η Ελένη και ο Γιώργος διέφυγαν. Στα μπουντρούμια της Μέρλιν, τα βασανιστήρια φρικτά. Η Ηλέκτρα που ήταν έγκυος απέβαλε και βασανιζόταν έναν ολόκληρο μήνα με ακατάσχετη αιμορραγία, χωρίς να την δει ένας γιατρός! Δεν μίλησε κανείς. Σειρά της μάνας. Την κρέμασαν, της εξάρθρωσαν τα χέρια, της έκαψαν τα άκρα, της τρύπησαν τα πλευρά. Χωρίς νερό την βασάνιζαν τρεις ημέρες...

Τέλος της παρουσίασαν τον υιό της Νέλσωνα και της δήλωσαν ότι θα τον εκτελέσουν επί τόπου αν δεν ομολογήσει. Μέσα από το ράκος που την είχαν καταντήσει, η ψυχή έδωσε φθόγγους στην ηρωίδα για να απαντήσει σαν αληθινή Μπουμπουλίνα: «Ζητείτε από μία Ελληνίδα μάνα να προδώσει τους συνεργάτες της και την πατρίδα της, με την απειλή του τυφεκισμού των παιδιών της. Ε, λοιπόν μάθετε ότι τα παιδιά μου ανήκουν εις την Ελλάδα!» Στην φυλακή στο Χαϊδάρι την μαχαίρωσαν και τα μαρτύρια της συνεχίστηκαν. Όμως την περιποιήθηκαν οι συγκρατούμενές της. Κι εκείνη στάθηκε για όλους -όπως πάντα- μάνα και ψυχή...

Εκτελέσθηκε την αυγή της 8ης Σεπτεμβρίου 1944, ψάλλοντας τον Εθνικό Ύμνο και χορεύοντας τον χορό του Ζαλόγγου, εμψυχώνοντας μέχρι την τελευταία στιγμή τους υπόλοιπους μελλοθανάτους πατριώτες. Διάτρητο από σφαίρες το κορμί της, ετάφη κρυφά από φίλους στο Β’ Νεκροταφείο στα Πατήσια, λίγες μόνο ημέρες πριν να χαράξει η Λευτεριά. Με απέλπιδες ενέργειες ο δραματικός Νικόλαος Καραγιάννης κατόρθωσε ώστε να σωθούν: από την εκτέλεση ο Βύρων και ο Νέλσων.

Στην Λέλα Καραγιάννη απενεμήθησαν πολλές τιμητικές διακρίσεις. Μα εκείνη δεν αγωνίσθηκε γι’ αυτό! Αγωνιζόταν με ένα πάθος για την λευτεριά, λες κι η απελευθέρωση εξαρτάτο προσωπικά από αυτήν! Τελικά ήταν το γονίδιο της Μπουμπουλίνας, που μετέτρεψε την απλή νοικοκυρά της Κυψέλης σε ηρωίδα, σύμβολο και παράδειγμα για τις επερχόμενες γενιές.

Ταπεινό δαφνόκλαδο το δικό μας αφιέρωμα στην πολύτεκνη Ελληνίδα μάννα, στην ηρωίδα μας Λέλα Καραγιάννη, που άναψε στην Παναγία 46 λαμπάδες, τα χρόνια της, ανεβαίνοντας βήμα-βήμα με την θυσία και με το μαρτύριό της το μονοπάτι της λευτεριάς!

της Ελίνας Μαστέλλου-Γιαννάκενα

Αναδημοσίευση από: http://www.metopo.gr/

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

ΗΡΩΙΔΕΣ ΩΣ Η ΛΕΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΗΡΩΕΣ ΠΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΛΑΜΠΡΥΝΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΙΜΩΝΤΑΙ ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΤΟΜΕΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΕΙΔΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΝΑ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΠΑΛΑΤΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΗΡΩΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΗΡΩΙΔΩΝ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΟΙ ΕΛΛΑΔΑ ΤΙΜΑ ΤΑ ΣΚΥΒΑΛΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΟΥ ΧΑΛΑΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΓΕΜΙΣΑΝ ΔΡΟΜΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΝΔΡΕΑ ΕΒΡΑΙΟΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΜΟΥΣΚΟΥ ΠΟΥ ΤΟΝ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΕΘΝΑΡΧΗ. ΤΟΝ ΑΡΧΙΠΡΟΔΟΤΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΩΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ. ΑΙΣΧΟΣ.