Έπου θεώ, Νόμω πείθου, Θεούς σέβου, Γονείς αίδου, Γνώθι μαθών, Ήττο υπό δικαίου, Ακούσας νόει, Σεαυτόν ίσθι, Γαμείν μέλλε, Καιρόν γνώθι, Φρόνει θνητά, Ξένος ών ίσθι, Εστίαν τίμα, Άρχε σεαυτού, Φίλοις βοήθει, Θυμού κράτει, Πρόνοιαν τίμα, Φρόνησιν άσκει, Όρκω μή χρώ, Φιλίαν αγάπα, Δόξαν δίωκε, Παιδείας αντέχου, Ψέγε μηδένα, Επαίνει αρετήν, Σοφίαν ζήλου, Καλόν εύ λέγε, Πράττε δίκαια, Ευγένειαν άσκει, Φίλους ευνόει, Εχθρούς αμύνου, Κακίας απέχου, Κοινός γίνου, Ελπίδα αίνει, Φυλακή πρόσεχε, Φθονεί μηδένι, Ευεργεσίας τίμα, Ο μέλλεις δός, Τέχνη χρώ, Υφορώ μηδένα, Λαβών αποδός, Ήθος δοκίμαζε, Σοφοίς χρώ, Έυχου δυνατά, Φόνου απέχου, Γνούς πράττε, Φιλόσοφος γίνου, Όσια κρίνε, Ευλόγει πάντας, Διαβολήν μίσει, Δόλον φοβού, Έχων χαρίζου, Υιούς παίδευε, Πάσιν αρμόζου, Ικέτας αίδου, Ύβριν μίσει, Όρα τό μέλλον, Χρόνου φείδου, Μηδέν άγαν, Μέτρον άριστον, Φίλω χαρίζου, Ίδια φύλαττε, Άκουε πάντα, Αλλοτρίων απέχου, Έυφημος ίσθι, Δικαίως κτώ, Αγαθούς τίμα, Κριτήν γνώθι, Γάμους κράτει, Τύχην νόμιζε, Εγγυήν φεύγε, Απλώς διαλέγου, Ομοίοις χρώ, Δαπανών άρχου, Κτώμενος ήδου, Αισχύνην σέβου, Χάριν εκτέλει, Ευτυχίαν εύχου, Τύχην στέργε, Εργάζου κτητά, Ακούων όρα, Παίς όν κόσμιος ίσθι, Γλώτταν ίσχε, Όνειδος έχθαιρε, Κρίνε δίκαια, Ύβριν αμύνου, Αιτίω παρόντα, Χρώ χρήμασιν, Λέγε ειδώς, Φθιμένους μή αδίκει, Αλύπος βίου, Ομίλει πράως, Φιλοφρόνει πάσιν, Ευγνώμων γίνου, Γυναικός άρχε, Ηδονής κραττείν, Υιοίς μη κατάρω, Σεαυτόν εύ ποίει, Ευπροσήγορος γίνου, Πίνων άρμοζε, Μελέτει τό πάν, Μή θρασύνου, Βουλεύου χρόνω, Πόνει μετ΄ ευκλείας, Πράττε συντόμως, Αποκρίνου έν καιρό, Έριν μίσει, Πρεσβύτης εύλογος, Ηβών εγκρατής, Ατυχούντι συνάχθου, Οφθαλμού κράτει, Ομόνοιαν δίωκε, Άρρητον κρύπτε, Τό κρατούν φοβού, φιλίαν φύλαττε, Καιρόν προσδέχου, Έχθρας διέλυε, Τό συμφέρον θηρώ, Ευφημίαν άσκει, Γήρας προσδέχου, Απέχθειαν φεύγε, Επί ρώμη μή καυχώ, Πλούτει δικαίως, Δόξαν μή λείπε, Κακίαν μίσει, Κινδύνευε φρονίμως, Πλούτω απίστει, Χρησμούς θαύμαζε, Απόντι μή μάχου, Μανθάνων μή κάμνε, Σεαυτόν αίδου, Ούς τρέφεις αγάπα, Μή άρχε υβρίζειν, Επαγγέλου μηδενί, Τελεύτα άλυπος, Πρεσβύτερον αίδου, Χαρίζου αβλαβώς, Νεώτερον δίδασκε, Τύχη μή πίστευε, Μή επί παντί λυπού, Επί νεκρώ μή γέλα, Εύ πάσχε ώς θνητός, Βίας μή έχου, Έξ ευγενών γέννα, Μέσος δίκαιος, Τώ βίω μή άχθου, Πέρας επιτελεί μή αποδειλιών, Φειδόμενος μή λείπε, Αδωροδόκητος δίκαζε, Προγόνους στεφάνου, Αμαρτάνων μετανόει, Πράττε αμετανοήτως, Θνήσκε υπέρ πατρίδος.

Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Εθνική προδοσία το βιβλίο ιστορίας της Γ΄ Γυμνασίου


Ο... συνωστισμός στη Σμύρνη, της κυρίας Ρεπούση, στο περιβόητο βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ΄ τάξης Δημοτικού, που αναγκάστηκε η κυβέρνηση Καραμανλή, μετά τον γενικό ξεσηκωμό, να το αποσύρει (και ο αθηναϊκός λαός την κυρία Γιαννάκου), φαντάζει πταίσμα μπροστά στο εθνικό έγκλημα που διαπράττουν οι συγγραφείς αλλά και οι αξιολογητές του βιβλίου της Γ΄ Γυμνασίου «Νεώτερη και Σύγχρονη Ιστορία», όπου εκεί μαθαίνουν τα παιδιά μας κι εμείς ότι τα Ύμια δεν ανήκουν στην Ελλάδα, αλλά τα... διεκδικούμε μαζί με την Τουρκία!


Συγκεκριμένα, στη σελ. 163 για την τουρκική πολεμική επιχείρηση κατάληψης της ελληνικής βραχονησίδας τον Γενάρη του 1996, γράφονται επί λέξει τα εξής:

«Την ίδια εποχή, με αφορμή τη διεκδίκηση της βραχονησίδας Ύμια, στα Δωδεκάνησα, ξέσπασε κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις που αποκλιμακώθηκε με αμοιβαίες υποχωρήσεις (1996)»!

Διεκδικούσαμε δηλαδή τα Ύμια, δεν ήταν κομμάτι της εθνικής μας κυριαρχίας, γράφουν οι συγγραφείς Ευαγγελία Λούβη και Δημήτρης Ξιφαράς. Καλά, πού ζουν; Δεν ήξεραν ότι τα Ύμια βρίσκονται εντός της ελληνικής επικράτειας;

Αυτήν την Ιστορία μαθαίνουν στα παιδιά μας; Ότι το 1996 πήγε η Ελλάδα να... διεκδικήσει τα Ύμια από την Τουρκία; Και το άφησαν αυτό να τυπωθεί στο βιβλίο δυστυχώς και οι κριτές αξιολόγησης, οι Αλ. Ρήγος, Όλ. Καραγεώργου και Μ. Βενιέρης, που είναι κι αυτοί συνυπεύθυνοι της ιστορικής διαστρέβλωσης.

Τι καλύτερο δώρο θα μπορούσε να περιμένει η Τουρκία; Έχει πλέον κι ένα σχολικό ελληνικό βιβλίο για να το επικαλείται στα διεθνή φόρουμ, ότι και η Ελλάδα παραδέχεται ότι δεν έχει την κυριαρχία της βραχονησίδας Ύμια, αλλά τη... διεκδικεί!

Απορίες προκαλεί πώς έδωσε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο την έγκρισή του σ' αυτήν την πλαστογράφηση της αλήθειας, της ιστορικής πραγματικότητας.

Τι δείχνει κι αυτό το βιβλίο, μετά από εκείνο της Ρεπούση; Ότι η άλωση της ελληνικής διαπαιδαγώγησης και της γνώσης της αλήθειας για τα ιστορικά γεγονότα της πατρίδας μας γίνεται από μέσα, με ευθύνη και των υποτιθέμενων ελεγκτών.

Κι όπως σημειώνει σε άρθρο του ο καθηγητής-φιλόλογος κ. Χρίστος Δάλκος, που εντόπισε τη νέα εθνική διαστροφή, πέραν του ότι δεν γίνεται καμία απολύτως αναφορά στην αμερικανική παρέμβαση (που ομολογήθηκε από τον ίδιο τον τότε πρωθυπουργό Κ. Σημίτη μέσα στη Βουλή, μ' εκείνο το «ευχαριστώ τους Αμερικανούς»), ούτε στον σκοτωμό τριών Ελλήνων, ηρωικών αξιωματικών του Πολεμικού μας Ναυτικού, Χριστόδουλου Καραθανάση, Παναγιώτη Βλαχάκου και Έκτορα Γιαλοψού, που έπεσε το ελικόπτερό τους (υπάρχει πάντα η «υποψία» ότι καταρρίφθηκε από τους τούρκους κομάντος) στη θαλάσσια περιοχή των βραχονησίδων, υπάρχει αναφορά.

Η υπουργός Παιδείας, κυρία Διαμαντοπούλου, θα πρέπει να δώσει εντολή να αποσυρθεί και να διατάξει έρευνα πώς οι αξιολογητές και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο επέτρεψαν να μπει στο βιβλίο Ιστορίας αυτή η διαστρέβλωση της αλήθειας που αποδυναμώνει τις ελληνικές θέσεις, αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός θα πρέπει να παρέμβει.

Αναδημοσίευση από: www.paron.gr

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

βλακείες