Έπου θεώ, Νόμω πείθου, Θεούς σέβου, Γονείς αίδου, Γνώθι μαθών, Ήττο υπό δικαίου, Ακούσας νόει, Σεαυτόν ίσθι, Γαμείν μέλλε, Καιρόν γνώθι, Φρόνει θνητά, Ξένος ών ίσθι, Εστίαν τίμα, Άρχε σεαυτού, Φίλοις βοήθει, Θυμού κράτει, Πρόνοιαν τίμα, Φρόνησιν άσκει, Όρκω μή χρώ, Φιλίαν αγάπα, Δόξαν δίωκε, Παιδείας αντέχου, Ψέγε μηδένα, Επαίνει αρετήν, Σοφίαν ζήλου, Καλόν εύ λέγε, Πράττε δίκαια, Ευγένειαν άσκει, Φίλους ευνόει, Εχθρούς αμύνου, Κακίας απέχου, Κοινός γίνου, Ελπίδα αίνει, Φυλακή πρόσεχε, Φθονεί μηδένι, Ευεργεσίας τίμα, Ο μέλλεις δός, Τέχνη χρώ, Υφορώ μηδένα, Λαβών αποδός, Ήθος δοκίμαζε, Σοφοίς χρώ, Έυχου δυνατά, Φόνου απέχου, Γνούς πράττε, Φιλόσοφος γίνου, Όσια κρίνε, Ευλόγει πάντας, Διαβολήν μίσει, Δόλον φοβού, Έχων χαρίζου, Υιούς παίδευε, Πάσιν αρμόζου, Ικέτας αίδου, Ύβριν μίσει, Όρα τό μέλλον, Χρόνου φείδου, Μηδέν άγαν, Μέτρον άριστον, Φίλω χαρίζου, Ίδια φύλαττε, Άκουε πάντα, Αλλοτρίων απέχου, Έυφημος ίσθι, Δικαίως κτώ, Αγαθούς τίμα, Κριτήν γνώθι, Γάμους κράτει, Τύχην νόμιζε, Εγγυήν φεύγε, Απλώς διαλέγου, Ομοίοις χρώ, Δαπανών άρχου, Κτώμενος ήδου, Αισχύνην σέβου, Χάριν εκτέλει, Ευτυχίαν εύχου, Τύχην στέργε, Εργάζου κτητά, Ακούων όρα, Παίς όν κόσμιος ίσθι, Γλώτταν ίσχε, Όνειδος έχθαιρε, Κρίνε δίκαια, Ύβριν αμύνου, Αιτίω παρόντα, Χρώ χρήμασιν, Λέγε ειδώς, Φθιμένους μή αδίκει, Αλύπος βίου, Ομίλει πράως, Φιλοφρόνει πάσιν, Ευγνώμων γίνου, Γυναικός άρχε, Ηδονής κραττείν, Υιοίς μη κατάρω, Σεαυτόν εύ ποίει, Ευπροσήγορος γίνου, Πίνων άρμοζε, Μελέτει τό πάν, Μή θρασύνου, Βουλεύου χρόνω, Πόνει μετ΄ ευκλείας, Πράττε συντόμως, Αποκρίνου έν καιρό, Έριν μίσει, Πρεσβύτης εύλογος, Ηβών εγκρατής, Ατυχούντι συνάχθου, Οφθαλμού κράτει, Ομόνοιαν δίωκε, Άρρητον κρύπτε, Τό κρατούν φοβού, φιλίαν φύλαττε, Καιρόν προσδέχου, Έχθρας διέλυε, Τό συμφέρον θηρώ, Ευφημίαν άσκει, Γήρας προσδέχου, Απέχθειαν φεύγε, Επί ρώμη μή καυχώ, Πλούτει δικαίως, Δόξαν μή λείπε, Κακίαν μίσει, Κινδύνευε φρονίμως, Πλούτω απίστει, Χρησμούς θαύμαζε, Απόντι μή μάχου, Μανθάνων μή κάμνε, Σεαυτόν αίδου, Ούς τρέφεις αγάπα, Μή άρχε υβρίζειν, Επαγγέλου μηδενί, Τελεύτα άλυπος, Πρεσβύτερον αίδου, Χαρίζου αβλαβώς, Νεώτερον δίδασκε, Τύχη μή πίστευε, Μή επί παντί λυπού, Επί νεκρώ μή γέλα, Εύ πάσχε ώς θνητός, Βίας μή έχου, Έξ ευγενών γέννα, Μέσος δίκαιος, Τώ βίω μή άχθου, Πέρας επιτελεί μή αποδειλιών, Φειδόμενος μή λείπε, Αδωροδόκητος δίκαζε, Προγόνους στεφάνου, Αμαρτάνων μετανόει, Πράττε αμετανοήτως, Θνήσκε υπέρ πατρίδος.

Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Γιουρούκοι. Οι ξεχασμένοι Ελληνες


Οι Γιουρούκοι αποτελούν κατά πάσα πιθανότητα, μία αρχαία ξεχασμένη Ελληνική φυλή της Ιωνίας.

Μέχρι το 1923 τουλάχιστον, βρίσκονταν διεσπαρμένοι σε διάφορα ορεινά μέρη της Ιωνίας, από το Αιγαίο μέχρι την Καππαδοκία. Οι Γιουρούκοι είναι μάλλον παλιοί Εθνικοί Ελληνες, που μετά την επικράτηση του Χριστιανισμού, υποχώρησαν στα ορεινά και ειδικά στα ιερά των θεών.


Τα δύο χωριά Γιουρούκων κοντά στη Σμύρνη βρίσκονταν στούς πρόποδες του Σιπύλου, του ιερού όρους της Κυβέλης. Το ότι είναι παλαιοί Εθνικοί, ενισχύεται από το γεγονός ότι καίγαν τους νεκρούς τους, δεν είχαν νεκροταφεία, κάνανε δέ θρησκευτική τελετή όπου σώζονταν λείψανα της αρχαίας ελληνικής θρησκείας, και στην οποία απαγορευόταν να πλησιάσει οποιοσδήποτε μη Γιουρούκος με τη ποινή του θανάτου.

Η γλώσσα τους έχει λέξεις που φαίνονται οι Ελληνικές ρίζες. Η σύζυγος π.χ λέγεται συνλέκ από το σύν και λέκ (λεύκτρον). Και το ίδιο το όνομά τους προέρχεται από το ορέοικοι στην αρχαιότητα (Γιουρούκοι κατά τους Τούρκους), δηλαδή ορεσίβιοι. Η Τουρκική καταγωγή τους αποκλείεται εντελώς, καθώς άν και συμπαθούσαν τους Ελληνες και πρόθυμα τους δέχονταν στα σπίτια τους, απέφευγαν πάντα τους Τούρκους και ομολογούσαν ότι δεν ακολουθούν τη θρησκεία τους, καθώς ούτε τζαμιά είχαν ούτε τελούσαν ραμαζάνι, ενώ οι γυναίκες τους ποτέ δεν κάλυπταν το πρόσωπο με πέπλο, και ποτέ Γιουρούκισσα δεν παντρεύτηκε Μουσουλμάνο ούτε άντρας Μουσουλμάνα. Τέτοια ήταν η απέχθεια των Γ. πρός τους Τούρκους, ώστε θεωρούταν βαρειά βρισιά η λέξη Τούρκογλου (γιός Τούρκου), ενώ αντίθετα οι Τούρκοι τους αποκαλούσαν Κιοπέκογλου (γιός σκύλου).

Αναδημοσίευση από: www.phorum.gr

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τους κάναμε όλους Έλληνες!
Ας σοβαρευτούμε λίγο.

Ανώνυμος είπε...

Ας σοβαρευτητε εσεις ολοι και ας καταλαβατε τι ηταν δικο μας και τι χασαμε μας το κλεψαν κοφτε επιτελους αυτην την απαξιωση εναντιον αυτης της χωρας ,το ζειμπεκικο ειναι μονο ελληνικο απο τα αρχαια χρονια εως σημερα ,ανοιξτε κανα βιβλιο να ξεστραβωθητε λεω εγω